Ο Αριστοτέλης Αποσκίτης έζησε την ωραιότερη Πρωτοχρονιά της ζωής του χορεύοντας και φλερτάροντας μαζί με δύο εκατομμύρια κόσμο στην Copacabana και μεταφέρει από πρώτο χέρι τα μυστικά που πρέπει να γνωρίζετε για να απολαύσετε τη Citade Meravilhosa. Την πόλη με την πιο εξωπραγματικά όμορφη τοποθεσία και τους πιο χαρούμενους ανθρώπους στον κόσμο, η οποία ζει –με το βλέμμα στραμμένο στο Μουντιάλ και στους Ολυμπιακούς– την καλύτερη εποχή της.
Καταλήγοντας στο Ρίο ύστερα από ένα τρίμηνο ταξίδι στη Βραζιλία –από τον Αμαζόνιο και τους καταρράκτες Foz do Iguaçu μέχρι τα νησιά, τις παραλίες και τα φαράγγια της Bahia– απογοητεύτηκα. μου φάνηκε πολύ τουριστικό. Φεύγοντας, ήθελα να εγκατασταθώ εκεί για πάντα. Το Ρίο, αν το γνωρίσεις και ξεκλειδώσεις τα μυστικά του, θα το ερωτευτείς!
Ξημερώματα στην Copacabana, ο ήλιος μοιάζει να αναδύεται από τα ζαφειρένια νερά του Ατλαντικού, ζωγραφίζοντας με ρόδινες αποχρώσεις την παχιά λευκή άμμο. Ένα σμήνος από κορμοράνους εκτελεί χαμηλή πτήση ψάχνοντας ψάρια και μόλις τα εντοπίσει βουτάει κατακόρυφα και συγχρονισμένα. Μια ηλικιωμένη μουλάτα (μιγάδα) τρεκλίζει με το άδειο μπουκάλι κασάσα στο χέρι και με προειδοποιεί ότι είναι επικίνδυνο να τριγυρνώ στην παραλία τέτοια ώρα, γιατί καραδοκούν κλέφτες – «κανείς λογικός Βραζιλιάνος δεν θα το έκανε αυτό». Η αλήθεια είναι ότι υπάρχουν στενάκια που οδηγούν κατευθείαν στις φαβέλες των γύρω βουνών και η πρόσβαση στην πλούσια συνοικία με τα φιλέτα, όπως αποκαλούν τους τουρίστες, είναι εύκολη για τους ληστές. Ευτυχώς είμαι μόνο με το μαγιό, χωρίς ρολόι και λεφτά. Θα ήταν μεγάλο λάθος να κυκλοφορώ τέτοια ώρα με τιμαλφή. θα πήγαινα γυρεύοντας.
Η ζωή των Καριόκας, όπως λέγονται οι κάτοικοι του Ρίο, είναι συνυφασμένη με τη θάλασσα και όσο προχωράει η ημέρα η τροπική παραλία της Copacabana, που εκτείνεται σε μήκος 4 χλμ., και οι δρόμοι γύρω από αυτήν αρχίζουν να γεμίζουν. Καθ’ όλο το μήκος της παραλιακής λεωφόρου Atlantica, με τα ψηλά αρ ντεκό κτίρια, το πεζοδρόμιο είναι ένα τεράστιο μαυρόασπρο ψηφιδωτό έργο τέχνης, που αναπαριστά την ένωση των μαύρων νερών του Rio Negro με τα ανοιχτόχρωμα του Rio Solimoes τα οποία σχηματίζουν τον Rio Amazon. Απολαμβάνω μια 15λεπτη στάση για café da manha (πρωινό) στο μοδάτο «Cafeina» με τη μοντέρνα πελατεία, τα ζεστά ψωμάκια με το λιωμένο τυρί, τον αχνιστό βραζιλιάνικο καφέ και το καλύτερο παγωτό ασάι (açai, τροπικό φρούτο) της πόλης. Το ολόλευκο θρυλικό ξενοδοχείο «Copacabana Palace» (χτίστηκε το 1923) σηματοδοτεί το κέντρο της και σφύζει από ζωή. Λιμουζίνες σταματούν και ένστολοι πορτιέρηδες ανοίγουν τις πόρτες
σε πλούσιους και VIPs. Οι σεκιουριτάδες εμποδίζουν αρκετούς άστεγους που προσπαθούν να αποσπάσουν ελεημοσύνη. Δεν είναι λίγοι αυτοί που ανοίγουν τον κλοιό και δίνουν χρήματα στους φτωχούς που τους επευφημούν.
Το Σαμποδρόμιο όπου γίνεται η παρέλαση του καρναβαλιού είναι κοντά στο Maracana, το θρυλικό γήπεδο ποδοσφαίρου, χωρητικότητας 100.000 θεατών. Δεν νοείται να πάτε στο Ρίο και να μη δείτε έναν αγώνα εδώ. Εκτός από το εκπληκτικό ποδόσφαιρο που θα απολαύσετε, θα σας μείνουν αξέχαστες οι φιέστες των στην κυριολεξία βαμμένων με τα χρώματα της ομάδας τους οπαδών!
TO KNOW HOW ΤΗΣ COPA
Η Copa, όπως τη λένε οι Καριόκας, χωρίζεται σε posta (από 1 μέχρι 6), έτσι κάθε 667 μ. υπάρχει φυλάκιο με ναυαγοσώστες και αστυνομικούς για την επίβλεψη της παραλίας. Μέσα, πάνω στα αφρισμένα θεόρατα κύματα, επιδέξιοι σέρφερ διαγράφουν επικίνδυνα άλματα με τις σανίδες τους, ενώ άλλοι παίζουν κάνοντας body surfing και αλαλάζοντας. Γκρουπάκια με κιθάρες, πάντσο, τύμπανα και ντέφια φτιάχνουν βραζιλιάνικο κέφι σε ρυθμούς σάμπα, νέοι και νέες γυμνάζονται σε σιδερένια μονόζυγα, αθλητές της capoeira κάνουν θεαματικές επιδείξεις δεξιοτεχνίας. Πλανόδιοι πουλούν ένα σωρό εδέσματα διαλαλώντας τα στη διαπασών: γαρίδες σουβλάκι, ψητό τυρί στα κάρβουνα, καλαμπόκι, παγωτά, σάντουιτς ασάι, φρούτα, αναψυκτικά καρύδες. Άλλοι ειδικεύονται στα κοκτέιλ φρούτων με αλκοόλ. Οι καϊπιρίνιες καταναλώνονται σωρηδόν, τα αίματα ανάβουν και ζευγαράκια ερωτοτροπούν δημοσίως, αψηφώντας τους γύρω λουόμενους. Γύρω μου οι άντρες φορούν μικρά κολλητά μαγιό, ενώ οι γυναίκες απαγορεύεται μεν να κάνουν τόπλες, αλλά τα μαγιό τους δεν αφήνουν πολλά στη φαντασία. Παρέες όμορφων κοριτσιών διασχίζουν τη λεωφόρο, προκαλώντας μποτιλιάρισμα με τα αραχνοΰφαντα φορέματα που αφήνουν τα στρινγκ να διαγράφονται. Η σπάνια ομορφιά των αντρών και των γυναικών της Βραζιλίας οφείλεται στη μείξη των διαφορετικών φυλών και αυτό στο Ρίο είναι πολύ εμφανές.
Οι άντρες κολακεύονται την πρώτη τους φορά στο Ρίο, που τόσο όμορφες νέες τούς φλερτάρουν, κοιτάζοντάς τους με ηδυπάθεια, αλλά γρήγορα μαθαίνουν ότι δεν είναι τίποτε άλλο γι’ αυτές από bon fillet, δηλαδή τουρίστες με χρήματα – και τα πάντα εδώ είναι προς πώληση. Μια πανέμορφη μουλάτα, το πολύ 20 ετών, δείχνει τόσο ερωτευμένη καθισμένη στα πόδια ενός 70χρονου Αμερικανού, σε ένα τραπέζι στο υπαίθριο κιόσκι του Posto I της περιοχής Leme. Κάθε φορά που τον ταΐζει γαρίδα στο στόμα φωνάζει «meu amor»,
τον φιλάει στο κούτελο και ταυτόχρονα φλερτάρει έναν άλλον νεότερο, που κάθεται στο πίσω τραπέζι, πασάροντάς του μάλιστα τον αριθμό του κινητού της.
Τα posta της Copa απευθύνονται σε διαφορετικές ομάδες ανθρώπων. Το 1 και το 2 ανήκουν στην περιοχή Leme και μαζεύουν κυρίως οικογένειες. από το 3 που ξεκινάει η Copacabana μέχρι το 6, στο παλιό φρούριο Forste di Copacabana, μαζεύεται κάθε καρυδιάς καρύδι. Στο 3 βρίσκεται το «Copacabana Palace», με τους πλούσιους τουρίστες να γίνονται αιτία συγκέντρωσης εκδιδομένων αντρών και γυναικών, τραβεστί, ομοφυλόφιλων, μοντέλων, φοιτητών... Το 4 και το 5 έχουν πολλά τερέν ποδοσφαίρου και βόλεϊ και τα προτιμούν οι αθλητικοί τύποι. Εδώ στήνονται και οι εξέδρες για το πρωτοχρονιάτικο γλέντι, τη δεύτερη μεγαλύτερη φιέστα της Βραζιλίας μετά το καρναβάλι. Τέλος, το 6 είναι πιο ήρεμο, πιο σικάτο, μαζεύει διανοούμενους, ηθοποιούς, σέρφερ και... ψαράδες εξαιτίας της μικρής υπαίθριας ψαραγοράς του. Διάφοροι καλλιτέχνες της άμμου δημιουργούν αριστουργηματικά παλάτια, αυτοκίνητα Formula Ι, αγάλματα της θεάς της θάλασσας Lemanja (παγανιστική θρησκεία Candoblé), που τους αποφέρουν χρήματα, γιατί όποιος θέλει να τα φωτογραφίσει πληρώνει αντίτιμο 2 ρεάλ.
Καθ’ όλο το μήκος της παραλίας, υπάρχουν μπαράκας (σκηνές) όπου νοικιάζεις ομπρέλες και καρέκλες, πράγμα σωτήριο γιατί ο τροπικός ήλιος ζεματάει. Η Copacabana γεμίζει μόνο τα σαββατοκύριακα. Τις υπόλοιπες ημέρες ο κόσμος δεν κάθεται για ηλιοθεραπεία διότι δουλεύει.
IPANEMA, ΑΓΑΠΗ ΜΟΥ
Συνεχίζω στο εσωτερικό της πόλης, για 1 χλμ. επί της Françisco Ottaviano, και φτάνω στην αρχή της Ipanema, στο Arpoador, που συγκεντρώνει τους πεπειραμένους σέρφερ. Ipanema στα ινδιάνικα σημαίνει άγρια θάλασσα: τα νερά της δικαιολογούν απόλυτα το όνομα, η παραλία όμως είναι πιο ήσυχη από την Copa γι’ αυτό την προτιμούν οι διάσημοι της σοουμπίζ. Στο δεξί άκρο της η Ipanema μετονομάζεται σε Leblon –εκεί μένει η ελίτ του Ρίο– και από πάνω υψώνονται τα γρανιτένια βουνά Dois Irmaos (δύο αδέλφια) με τις δύο μυτερές κορφές τους, σαν τεράστια γυναικεία στήθη, και τη φαβέλα Vidigal να απλώνεται κατηφορικά στην αριστερή πλευρά τους. Το άγαλμα του Σωτήρα Χριστού (Cristo Redendor), με ανοιχτή την αγκαλιά του, μοιάζει να ευλογεί όλη την πόλη από την κορυφή Corcovado. Κατεβαίνω στην αμμουδιά και παραγγέλνω παγωμένη καρύδα. Τo top model Izabelli Fontana, με ένα αποκαλυπτικό μαγιό και μάτια γαλάζια σαν μεγάλα τιρκουάζ, τραβάει τα βλέμματα όλων, καθώς καταφθάνει με άλλα μοντέλα, φίλες της στην παραλία.
Η μαύρη άλλοτε καλλονή Rosalba πουλάει πάντα τα καλύτερα σάντουιτς με βιολογικά προϊόντα, ο Ernesto, ντυμένος Άραβας, πουλάει αραβικές πίτες για χορτοφάγους, η δυνατή φωνή του ινδιάνου Wallace που πουλάει ανανάδες (abacaxi) ξυπνάει απότομα όσους λαγοκοιμούνται. Μια τετράτροχη μοτοσικλέτα εμφανίζεται ξαφνικά από το πουθενά και προτού καλά καλά σταματήσει στην παχιά άμμο, οι δύο αστυνομικοί πηδούν σαν κασκαντέρ και συλλαμβάνουν δύο πορτοφολάδες, καταχειροκροτούμενοι από το πλήθος. Δεκατέσσερα πορτοφόλια που είχαν κλαπεί ξαναβρίσκουν τους κατόχους τους.
Η Visconte Piraja είναι ο εσωτερικός, κεντρικός δρόμος της Ipanema, με όμορφα μοδάτα μαγαζιά, εστιατόρια, ζαχαροπλαστεία, καφενεία, εμπορικά κέντρα. Η κάθετη Maria Quiteria συγκεντρώνει τους καλόγουστους οίκους των καλύτερων Βραζιλιάνων σχεδιαστών: Osklen, Forum, Elus, Rosacha, Richard’s, Complexo B.
Η μεγάλη λίμνη Rodrigo de Freitas περιτριγυρίζεται από λεωφόρους, πολυκατοικίες, επαύλεις, πάρκα, club, εστιατόρια...
Τα εστιατόρια της Ipanema και της Leblon είναι κυριλέ και πολυεθνικά. Για τους Βραζιλιάνους το φαγητό είναι γιορτή. οι μερίδες είναι τεράστιες –τρώνε άνετα δύο άτομα–, το δε σέρβις εκπληκτικό. Στις βραζιλιάνικες churrascarias οι μπουφέδες έχουν ό,τι τραβάει η ψυχή σου και τα γκαρσόνια πηγαινοέρχονται με όλα τα είδη κρεάτων περασμένα σε σούβλες για να σε σερβίρουν – μέχρι να γυρίσεις το κουπόνι σου από την πράσινη στην κόκκινη πλευρά, που σημαίνει stop.
ΤΟ ΡΙΟ ΑΠΟ ΨΗΛΑ
Βολτάροντας στο κέντρο (η ομορφότερη συνοικία είναι η Santa Teresa), φωτογραφίζω την ψηφιδωτή πλατεία Floriano και το πανέμορφο Teatro Municipal, χτισμένο το 1905 στο στιλ της Παρισινής Όπερας. Στη λεωφόρο Rio Branca αξίζει να επισκεφθείτε το Εθνικό Μουσείο Καλών Τεχνών και το λευκό μοναστήρι Santo Antonio του 16ου αιώνα, που κοσμεί το πάρκο Largo da Curioça.
Αποφασίζω να το ρίξω έξω, με μια πτήση πάνω από το Ρίο με ελικόπτερο. Έπειτα από τριάντα λεπτά φτάνω στο μικρό αεροδρόμιο της όμορφης συνοικίας Barra da Tijuca. Ο αέρας είναι τόσο δυνατός, που τα πρώτα λεπτά μέχρι να συνηθίσω είναι εφιαλτικά. Μετά αφήνομαι στη μαγεία! Η μακρόστενη σαν ποτάμι λιμνοθάλασσα Marapendi απλώνεται εσωτερικά, παράλληλα με την αχανή παραλία της Barra, που μπορεί να μην είναι διάσημη όσο οι προαναφερθείσες, είναι όμως σχεδόν έρημη και η ωραιότερη σε όλο το Ρίο. Μεγάλοι ουρανοξύστες σαν γιγάντια μανιτάρια στριμώχνονται σε αυτήν τη λωρίδα γης που βρίσκεται στη μέση. Η Barra da Tijuca είναι το Μαϊάμι του Ρίο. Περνάμε πάνω από γέφυρες, παραλιακούς δρόμους, δάση και τις όμορφες συνοικίες Pepino, Ipanema, Copacabana, Urca, Botafogo, Flamengo, Glοria, με τις δαντελωτές τους παραλίες στη σειρά.
Πετάμε πάνω από την οροσειρά Tijuca Carioca, με την ομώνυμη ζούγκλα να απλώνεται από την άμμο της παραλίας μέχρι την κορυφή. Η αναπνοή μου κόβεται πάνω από το βουνό Corcovado, με το άγαλμα του Σωτήρα Χριστού πλημμυρισμένο τουρίστες στους πρόποδές του. λη η ομορφιά του Ρίο φαίνεται καθαρά από εδώ: μια αχανής πόλη απλώνεται μέσα σε δάση, βουνά, πεδιάδες, γύρω από λίμνες, παραλίες, αμέτρητους δαιδαλώδεις κόλπους με νησάκια!
Ο τεράστιος κόλπος Guanabara είναι η ωραιότερη τοποθεσία για πόλη στη Γη, όπως λέει ο Ernesto προσγειώνοντας το ελικόπτερό του. Συμφωνώ απολύτως! Στο γυρισμό πέφτω πάνω σε μια σιωπηλή διαμαρτυρία για τα θύματα δολοφονιών από τους ληστές, τους αστυνομικούς, τους εμπόρους ναρκωτικών. Σοκαριστικό! Στην άμμο της Copacabana έχουν τοποθετηθεί 16.000 καρύδες γύρω από ένα μεγάλο σταυρό, οι οποίες αντιστοιχούν στα θύματα των τελευταίων 16 μηνών!
ΤΡΟΠΙΚΟ ΡΕΒΕΓΙΟΝ
Ξημερώματα 30ής Δεκεμβρίου και η Copacabana έχει αρχίσει να γεμίζει κόσμο ντυμένο σε λευκά και τιρκουάζ, που τραγουδά ρυθμικά και χορεύει γύρω από ένα μεγάλο άγαλμα της θέας της θάλασσας Lemanja, που το λούζουν με σαμπάνιες και κρασιά και το σκεπάζουν με εκατοντάδες γλαδιόλες. Έπειτα από ώρες χορού και λατρείας της θεάς, κάτω από ένα μεγάλο λευκό υπόστεγο που στήθηκε κατά τη διάρκεια της νύχτας, οδηγούν το άγαλμα και ομοιώματα πλοίων γεμάτα δώρα (μαργαριταρένια κολιέ, χρώματα, χτένες, κραγιόν, ποτά, λουλούδια, τούλια, καρύδες, καθρεφτάκια, αστεράκια) προς τη φουρτουνιασμένη θάλασσα. Αρκετοί πέφτουν μέσα, ο καθένας με το πλοίο του. και προσπαθούν να περάσουν τα πρώτα μεγάλα κύματα, ώστε τα πλοιάρια να αρμενίσουν προς τη θεά μεταφέροντας τις ευχές τους. Αν βυθιστούν, οι ευχές δεν πιάνουν.
Οι Βραζιλιάνοι, παρότι καθολικοί, δοξάζουν επίσης τις θεότητες (Orishas) της παγανιστικής θρησκείας Candomblé που έφεραν μαζί τους οι σκλάβοι από την Αφρική. Η θεά της θάλασσας είναι η σπουδαιότερη από αυτές και θεωρείται προστάτιδα του Ρίο. Μεγάλες γιορτές γίνονται όμως και για τους άλλους Orishas, ενώ υπάρχουν ιερείς και αρχιερείς με μεγάλα καπέλα ή ασημένια πλεχτά σκουφιά.
Την επομένη με ξυπνάνε πρωί πρωί οι μουσικές από τα μεγάφωνα της παραλίας. Οι εξέδρες που θα φιλοξενήσουν τα συγκροτήματα για τη μεγάλη γιορτή της Πρωτοχρονιάς έχουν στηθεί και η θάλασσα έχει αρχίσει να γεμίζει σκάφη. Όλος ο κόσμος που συναντάω στους δρόμους είναι ντυμένος στα άσπρα και μοιράζει φιλιά και λευκά λουλούδια.
Είναι η ωραιότερη Πρωτοχρονιά της ζωής μου. Σήμερα εδώ, με την Copa να βουλιάζει από 2 εκατ. κόσμο, μοιάζοντας με λευκή θάλασσα που τα κύματά της χορεύουν ρυθμικά μέχρι την Ανατολή. Η στιγμή της αλλαγής του χρόνου θα μου μείνει αξέχαστη. Η νύχτα γίνεται ημέρα από τόνους φαντασμαγορικών πυροτεχνημάτων, που όμοιά τους δεν έχω δει ούτε στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Πεκίνου, τα πλοία σφυρίζουν ομαδικά και ο Caetano Veloso, ο θρύλος της βραζιλιάνικης μουσικής τραγουδά «Brazil meu amor» με τη βελούδινη φωνή του, primo secondo με την πανέμορφη και καταπληκτική Ivette Sangalo!
Αναρωτιέστε ακόμη γιατί το Ρίο είναι η «υπέροχη πόλη» Citade Meravilhosa;
ΠΟΥ ΝΑ ΜΕΙΝΕΤΕ
Στην πανέμορφη συνοικία Santa Teresa στο πεντάστερο Santa Teresa Hotel (www.santateresahotel.com). Στην Copacabana στο θρυλικό πεντάστερο Copacabana Palace (www.copacabanapalace.com). Στην Ipanema στο πεντάστερο Fasano (www.fasano.com.br) με την υπογραφή του Φιλίπ Σταρκ στο σχεδιασμό, όπου μένει όλη η σόουμπιζ, ή στο τετράστερο Everest Rio Hotel (www.everest.com.br). Στο Arpoador προτείνουμε το τριάστερο Mercure Apartments (www.mercure.com) και στη Lapa το διαστερο Arcos Rio Palace (www.arcosriopalacehotel.com.br).
ΠΟΥ ΝΑ ΦΑΤΕ
Cafeina (Rua Costante Ramos 44, +552125478651) Θα βρείτε υποκαταστήματα σε πολλά σημεία της πόλης, αλλά το πιο δημοφιλές είναι αυτό στην Copacabana.
Marius (Avenida Atlantica 290, Copacabana, 08007079001, www.marius.com.br) Η καλύτερη churrascaria
του Ρίο, με μεγάλη ποικιλία σε κρέας και ψαρικά.
Cipriani Restaurant (Avenida Atlantica 1702, +552125487070) Ένα από τα αριστοκρατικότερα και πολυτελέστερα εστιατόρια του Ρίο, με εκπληκτικές σπεσιαλιτέ από τον σεφ Francesco Carli.
NIGHTLIFE
H Lapa είναι το κέντρο της νυχτερινής ζωής, με τα χρωματιστά παλιά της σπίτια και τα καλντερίμια γεμάτα clubs που παίζουν από σάμπα μέχρι trance. Ημίγυμνοι θαμώνες χορεύουν στους δρόμους, ενώ δεν υπάρχουν μπάρα, πεζούλι ή και... δέντρο που να μη σείονται από ξέφρενους χορευτές. Αν θέλετε πραγματική βραζιλιάνικη διασκέδαση, πάντως, διαλέξτε μία από τις δεκάδες σχολές της σάμπα και παρακολουθήστε τους ντόπιους που προετοιμάζονται επί μήνες για το καρναβάλι.
Academia da Cachaça (Rua conde Bernadotte 26, + 552125292680) Παραδοσιακό στέκι που φημίζεται για τις καϊπιρίνιες του.
Baronneti club (Rua Barao da Torre 354, Ιpanema, +552122479100) Το πιο ενδιαφέρον club της πόλης, με σικάτη πελατεία.
Melt (Rua Rita Ludoff, +552136866465) Ένα από τα γνωστότερα bars της Leblon με ποτό και καλό
φαγητό.
ΠΩΣ ΘΑ ΠΑΤΕ
Από Αθήνα μέσω Παρισιού με Air France, με Alitalia μέσω Ρώμης και Σάο Πάολο, με Iberia μέσω Μαδρίτης, με Lufthansa μέσω Φρανκφούρτης και με British Airways μέσω Λονδίνου.
ΠΟΤΕ ΝΑ ΠΑΤΕ
Η καλύτερη εποχή για να επισκεφθείτε το Ρίο ντε Ζανέιρο είναι από Νοέμβριο μέχρι Φεβρουάριο. Έχει καλό καιρό και πάρα πολλά πράγματα να δείτε, με πρώτο και καλύτερο το καρναβάλι, το Rio Fashion show κ.ά. Τότε θα πετύχετε και τα καλύτερα πάρτι.
Η ΠΥΞΙΔΑ ΤΗΣ ΠΟΛΗΣ
Το Ρίο είναι τεράστιο, με πολλές συνοικίες, πολλά βουνά, πυκνή καταπράσινη ζούγκλα, μια μεγάλη λίμνη και ατελείωτους κόλπους με νησιά. Οι φαβέλες έχουν καταλάβει τις ωραιότερες τοποθεσίες, σκαρφαλωμένες στα βουνά, ενώ κατά μήκος της θάλασσας βρίσκονται οι πλούσιες συνοικίες. Οι ξένοι δεν πλησιάζουν τις φαβέλες, πάνε μόνο με ειδικά tours γραφείων.
ΑΠΟΦΥΓΕΤΕ
Να επισκεφθείτε τις φαβέλες χωρίς ειδικό tour
Να κυκλοφορείτε με χρήματα και ρολόι
Να κάνετε μπάνιο όταν έχει κόκκινη σημαία
Να κάνετε τόπλες
Να γυρίσετε το κουπόνι σας στο κόκκινο αν δεν χορτάσατε στις churrascarias
Τα κερασμένα ποτά από αγνώστους
