Talking heads

Τρεις ιστορίες μοναξιάς και προσωπικών αδιεξόδων κρύβονται κάτω από το βρετανικό φλέγμα του Άλαν Μπένετ, που παρουσιάζονται σε ενιαία παράσταση για μία ηθοποιό.

Η Γερτρούδη Στάιν και η συνοδός της

Χρησιμοποιώντας ως μέσο την εκφραστικότητά τους, η Μαρία Κατσιαδάκη και η Λυδία Φωτοπούλου συγκινούν με την απλότητα και την αλήθεια που εκπέμπουν και αναδεικνύουν το λεπτότατο χιουμοριστικό «άρωμα» του έργου.

Ποιος φοβάται τη Βιρτζίνια Γουλφ

Το έργο του Άλμπι, από τα σπουδαιότερα του 20ού αιώνα, δεν παύει να αποδεικνύει τη δυναμική του. Εδώ το επιτυγχάνει μια στιβαρή παράσταση, που διαβάζει το έργο χωρίς «εκπλήξεις», με σημείο αιχμής τις υποκριτικές ερμηνείες.

Ο άνθρωπος ελέφαντας

H ιστορία του δύσμορφου Τζο Μέρικ ζωντανεύει σε μια ατμοσφαιρική παράσταση τσέπης με αξιοσημείωτη αισθητική ταυτότητα, η οποία δοκιμάζει τα αντανακλαστικά μας σε σχέση με τον εγκλωβισμό στην εικόνα και στο φαίνεσθαι.

Ο χορός της φωτιάς

Ο Άρης Μπινιάρης βασίζεται σε σχετικά κείμενα και μαρτυρίες και δημιουργεί μια μουσικοχορευτική τελετουργία-φόρος τιμής στη γενοκτονία των Ποντίων, που στην πραγματικότητα μιλάει για τη φρίκη κάθε εθνοκάθαρσης.

Το τάβλι

Στο φυσικό σκηνικό ενός καφενείου στα Εξάρχεια παίζεται το γλυκόπικρο έργο του Δημήτρη Κεχαΐδη με δυο λαϊκούς, οικείους χαρακτήρες, που συνοψίζουν τη νεοελληνική ροπή στην κουτοπονηριά.

Mute

Στις συχνότητες της ζωής του μας συντονίζει ο Γιώργος Χρυσοστόμου στην αυτοαναφορική, χωρίς λόγο, παράσταση στην οποία τα δίνει όλα με παιγνιώδη διάθεση αλλά και ηλεκτρισμένη ένταση.

Ο γλάρος

Η παράσταση επιχειρεί να προσεγγίσει δημιουργικά το κατεξοχήν τσεχοφικό έργο, που μιλάει για την ίδια την τέχνη του θεάτρου και, κυρίως, να προτείνει έναν τρόπο ανάγνωσής του, καταλήγοντας σε ενδιαφέροντα αλλά άνισα αποτελέσματα.

Top girls

«Γυναικείες» ιστορίες ντοκουμεντάρονται από τη Βρετανίδα σπουδαία συγγραφέα Κάριλ Τσέρτσιλ και αποκτούν συλλογικό ενδιαφέρον, με τον Θωμά Μοσχόπουλο να σκηνοθετεί την παράσταση με αξιοσημείωτη συνέπεια.

Ρίττερ, Ντένε, Φος

Ουσιαστική σκηνοθεσία και τρεις εξαιρετικές ερμηνείες, σε μια παράσταση που αναδεικνύει το σημαντικό όσο και δυσκολοχώνευτο κείμενο του Αυστριακού συγγραφέα.

Άγριος σπόρος

Tι είναι αυτό που κάνει την παράσταση να παίζεται αδιαλείπτως εδώ και τέσσερα χρόνια; Η απάντηση φαίνεται απλή, αν και πολλά παραπάνω κρύβονται πίσω από τη διατύπωση ότι πρόκειται για ένα πολύ καλό έργο σε μια εξίσου καλή σκηνική παρουσίαση.

Πατέρας

Εμπνευσμένος από το ομώνυμο δράμα του Σουηδού δραματουργού, ο Βασίλης Μπισμπίκης το μεταγράφει στη σύγχρονη Ελλάδα, ακολουθώντας την αισθητική γραμμή του ακραίου ρεαλισμού και στη σκηνοθεσία της παράστασης.

Ρινόκερος

Η παράσταση δικαιώνει την πεποίθηση του συγγραφέα του «Ρινόκερου» ότι στο θέατρο μπορείς να θίξεις εις βάθος τα πιο σημαντικά ζητήματα καταφεύγοντας στους πιο απίθανους, σουρεαλιστικούς τρόπους.

Η Αποκάλυψη

Το φιλόδοξο εγχείρημα να μεταφερθεί στη σκηνή η προφητεία του ευαγγελιστή Ιωάννη χαίρει μιας υποβλητικής σκηνικής αντιμετώπισης, σκοντάφτει όμως στο ίδιο το δύσκολα αναπαραστάσιμο κείμενο.

Ο θείος Βάνιας

Ουσιαστική ανάγνωση του τσεχοφικού δράματος, λιτή αλλά άμεση, εκπληρώνεται επί σκηνής χάρη στην καλά δουλεμένη και δεμένη ομάδα ηθοποιών και τις εις βάθος ερμηνείες τους.

Νεφέλες

Η σκηνοθεσία της παράστασης από έναν εκπρόσωπο της μάχιμης νεότερης γενιάς, με σημαντικές παραστάσεις στο ενεργητικό του, που πως έχουμε μπει σε μια νέα φάση αριστοφανικών ανεβασμάτων.

Οιδίπους Τύραννος

Ο Κωνσταντίνος Μαρκουλάκης μπαίνει στο σκηνοθετικό πεδίο του αρχαίου δράματος με μια στιβαρή ματιά πάνω στο σοφόκλειο έργο και αιχμή του δόρατος την ερμηνεία του κεντρικού ρόλου από τον Δημήτρη Λιγνάδη. Κύρια αδυναμία του εγχειρήματος η αντιμετώπιση του Χορού.

Το δικό μας σινεμά

Η μουσική παράσταση που υπογράφει το επιτυχημένο συγγραφικό δίδυμο και σκηνοθετεί από κοινού με τον Φωκά Ευαγγελινό αποζημιώνει τους fans του είδους με γέλιο, συγκίνηση, μουσικό και οπτικό υπερθέαμα και μια πολυμελή ομάδα ταλαντούχων, αφοσιωμένων ερμηνευτών.

Η μικρή μας πόλη

Αυτό το γλυκόπικρο έργο για την ομορφιά της ζωής είναι μια ωραία επιλογή, ειδικά ως παράσταση που εγκαινιάζει μια μόνιμη θερινή σκηνή στην καρδιά της πόλης. Η σκηνοθετική αντιμετώπιση, ωστόσο, αφαιρεί πόντους από τη δυναμική του.

Γέρμα

Ο σπουδαίος δραματουργός πιάνεται από το θέμα της στειρότητας και συνθέτει ένα «τραγικό ποίημα» για τον έρωτα, την απουσία του και την κοινωνική θέση της γυναίκας. Εδώ ανεβαίνει σε μια παράσταση που επικεντρώνεται στον λαϊκό χαρακτήρα του.

Το ξύπνημα της άνοιξης

Η φρέσκια και θαρραλέα σκηνική απόδοση δικαιώνει ένα τολμηρό έργο που μας αφορά, αλλά η παράσταση ζημιώνεται από την αφαιρετική αντιμετώπισή του.

Η φαλακρή τραγουδίστρια

Αν λίγους μήνες νωρίτερα μια άλλη παράσταση του έργου μάς θύμισε τη δυναμική του, η συγκεκριμένη επιβεβαιώνει ότι τα μεγάλα κείμενα επιδέχονται διαφορετικές σκηνικές αποδόσεις. Ως κοινή συνισταμένη προκύπτει επίσης ότι το θέατρο του Ιονέσκο δεν είναι εύκολη υπόθεση.

Μελίσσια

Οι δραματουργικές ποιότητες του έργου και η πρώτη ολοκληρωμένη σκηνική του παρουσίαση επισφραγίζουν το γεγονός πως το κεφάλαιο «νέο ελληνικό έργο» κάνει δυναμικό comeback.

Η τραγική ιστορία του Άμλετ, ενός πρίγκιπα της Δανίας

Ενδιαφέρουσα αλλά άνιση σκηνική δοκιμασία πάνω στο σπουδαίο σαιξπηρικό κείμενο· η αφοσίωση της ομάδας προδιαθέτει για συμπύκνωση και σαφέστερη στόχευση του εγχειρήματος.