![Τρεις αριστεροί αντίχειρες](https://www.athinorama.gr/Content/ImagesDatabase/p/750x422/cu355x532/0,285,355,484/pad/both/1c/1ce2f246995c4e9fbbaadb5675f46b38.jpg?quality=81&404=default&v=4)
Το έργο "Τρεις αριστεροί αντίχειρες”, σε χορογραφία Αγνής Παπαδέλη Ρωσσέτου, αναπτύσσεται γύρω από την ιδέα της βαρύτητας, όπως αυτή αναπαρίσταται στην τέχνη του κινουμένου σχεδίου. Ένα σύνολο πέντε χορευτών/τριών (Αντώνης Βαής, Βιτόρια Κωτσάλου, Ινώ Ρήγα, Αγνή Παπαδέλη Ρωσσέτου, Μαρίνα Τσαπέκου) δοκιμάζει να προσομοιώσει τον τρόπο κίνησής της στο χώρο, με αυτόν των κινούμενων μορφών βγαλμένων από ψηφιακά animation. Η παράσταση θα παρουσιαστεί στον χώρο Μ54 (20-22 και 26-30 Ιουνίου).
Λίγα λόγια για το έργο
Η έρευνα για τους "Τρεις αριστερούς αντίχειρες” έχει σαν αφετηρία τη δουλειά των nuderobot που δραστηριοποιούνται στην Αμερική. Το ενδιαφέρον του έργου συγκεντρώνεται στους τρόπους που οι δημιουργοί των 3D animation εφευρίσκουν για να καλύψουν την απουσία βαρύτητας των ηρώων τους. Η βαρύτητα εκ των πραγμάτων είναι η μεγάλη "τρύπα" σε αυτό το πεδίο, που εκτείνεται από τα κινούμενα σχέδια και φτάνει στα σύγχρονα 3D animation. Ακόμη και στα μη ρεαλιστικά ή ανθρωπόμορφα animation, η βαρύτητα και η χρήση του βάρους είναι έννοιες θεμελιώδεις και καταστατικές για την πρόσληψη του έργου από το θεατή.
Πολύ συνοπτικά θα λέγαμε πως η ψευδαίσθηση ότι οι ήρωές των animation υπακούν στη βαρύτητα επιτυγχάνεται με τον τρόπο που οι σχεδιαστές τους χρησιμοποιούν το ρυθμό και το χώρο. Εξαιρετικό ενδιαφέρον έχει επίσης η ρευστότητα που προσδίδουν οι δημιουργοί των βίντεο αυτών στο σώμα. Το σώμα είναι ευμετάβλητο, χάνει τα όριά του, χάνει το σχήμα του. Η ταυτότητά του είναι υπό διαπραγμάτευση, υπό επεξεργασία, ενδεχομένως υπό απειλή.
Το σώμα των ανθρωπόμορφων χαρακτήρων στο ψηφιακό animation κατασκευάζεται εκ του μηδενός από τον/την εκάστοτε δημιουργό έτσι ώστε να φέρει μια ταυτότητα και μέσω της κίνησής του να αποδίδει τη σχέση με το περιβάλλον και τους άλλους. Το σώμα του χορευτή δεν κατασκευάζεται εκ του μηδενός προφανώς, πρόκειται παρόλα αυτά για έναν τόπο που ενσωματώνει ετερόκλητες κάθε φορά ταυτότητες και αποδίδει πλήθος νοημάτων. Στο παρόν έργο το σώμα των χορευτών φέρει τη ρευστότητα του ψηφιακού σώματος επαναδιαπραγματευόμενο τη σχέση τεχνητού και φυσικού.
Οι συντελεστές
Τη μουσική της παράστασης έγραψε ο Ράγκναρ Ανδρέας Κασάπης, τα κοστούμια σχεδίασε η Ελευθερία Αράπογλου (Digitaria) και τα φώτα η Μαρία Αθανασοπούλου.