Είστε έτοιμοι να γίνετε μέλη της "Respublika" του σκηνοθέτη του "Rohtko";

Σου δίνω την αγάπη μου
Σου δίνω όρκους πίστης
Σου δίνω τη χαρά μου
Σου δίνω την ελευθερία μου και την ελπίδα μου.
Ας χορέψουμε!

Πρωτόγνωρη παράσταση-εμβυθιστική εμπειρία, στα όρια σινεμά, θεάτρου και rave party, εκτός Στέγης, στα χωράφια της Μαλακάσας. Ένα σκηνικό-εγκατάσταση, σαν κινηματογραφικό πλατώ, με σάουνες, dancefloor, φαγητό, μπαρ και lounge, όπου κοινό και περφόρμερ ενώνονται σε ένα 6ωρο πείραμα συνύπαρξης υπό τους ήχους και τους χορούς της rave κουλτούρας. Αυτό είναι το "Respublika" που παρουσιάζει ο σκηνοθέτης Λούκας Τβαρκόφσκι, ο οποίος μας συνάρπασε για δύο συνεχόμενες χρονιές με το "Rohtko" του στη Στέγη.

Το "Respublika" του Λούκας Τβαρκόβσκι δεν είναι παράσταση, είναι κατάσταση. 20 μέρες πριν από την πρεμιέρα στη Μαλακάσα και ενώ λίγες θέσεις μένουν διαθέσιμες για την Πέμπτη 13 και την Παρασκευή 14 Ιουνίου (οι θέσεις για την παράσταση του Σαββάτου 15 Ιουνίου έχουν ήδη εξαντληθεί, υπάρχει διαθεσιμότητα μόνο για το dj set μετά τις 2 τα ξημερώματα), ο σκηνοθέτης της διπλής sold-out επιτυχίας του "Rohtko", έρχεται, με ανάθεση της Στέγης του Ιδρύματος Ωνάση, να στήσει, για πρώτη φορά σε εξωτερικό χώρο, στο Terra Vibe Park στη Μαλακάσα, μια κοινότητα που όμοιά της δεν έχουμε ξαναζήσει. Γιατί στο "Respublika" θα πάρουμε μέρος σε μια συνθήκη που αλλάζει όσα θεωρούσαμε ότι είναι θέατρο.

Μπορεί να ξεκίνησε ως πείραμα στα δάση της Λιθουανίας, αλλά ποτέ δεν έχει παρουσιαστεί ως σκηνικό γεγονός σε ανοιχτό χώρο. Μπορεί να διαρκεί 6 ώρες συνολικά, αλλά τα 45 πρώτα λεπτά ξεναγείσαι στους χώρους, δυόμισι ώρες ζεις τη δράση, ενώ μιάμιση ώρα χορεύεις όσο και όπως θες. Μπορεί να είσαι θεατής, αλλά δεν χρειάζεται να μείνεις στη θέση σου. Μπορεί το "Respublika" να μας μιλάει για μια ουτοπική κοινωνία, αλλά εσύ έχεις κάλλιστα την ευκαιρία να γίνεις μέρος της. Μπορείς να επιλέξεις να συνυπάρξεις με τους ηθοποιούς, μπαίνοντας μαζί τους στη σάουνα και δειπνώντας στην κοινόχρηστη κουζίνα ή να παρακολουθείς τα πάντα από μια αναπαυτική θέση. Μπορείς να περιπλανιέσαι ανάμεσα στα δωμάτια ή να κάνεις το διάλειμμά σου στο μπαρ. Μπορείς να παρατηρείς το πώς στήνονται και ξεστήνονται τα σκηνικά δίπλα σου ή να χορεύεις μέχρι τελικής πτώσης στο κλαμπ του "Respublika".

Το σίγουρο είναι πως θα πάρεις μέρος σε μια διαφορετική παράσταση, που υπόσχεται μια υπέρτατη εμπειρία, μια γιορτή εικόνων, αφήγησης, μουσικής, χορού, που δεν συμβαίνει κάθε μέρα. Μια θεατρική στιγμή τέτοιας έντασης που απελευθερώνει τις αισθήσεις, μια στιγμή θεάτρου που καθιστά την τέχνη προϋπόθεση για τη ζωή. Μπορούν η μουσική και ο χορός να ενδυναμώσουν ένα φοβισμένο και ανήσυχο ανθρώπινο ον με τον τρόπο που το καταφέρνουν οι ιεροτελεστίες; Να κάνουν τους ανθρώπους λιγότερο αβοήθητους; Πιο υπεύθυνους; Ευαίσθητους; Μπορεί η ιδέα της ισοπολιτείας –και όσα αυτή εμπεριέχει– να υπερβεί τις πολιτικές δομές και να αποκτήσει νέο υπαρξιακό νόημα; Και ενώ ο Τβαρκόβσκι μας κατακλύζει με τέτοια ερωτήματα για τη ζωή, την κοινωνία, το άτομο και το σύνολο, με αυθάδεια σημειώνει ότι, εντέλει, "η χαρά μετράει".

Το σκηνικό είναι μια προσομοίωση της κοινότητας που δημιούργησε η ομάδα του "Respublika" στο πείραμα συμβίωσής της, το οποίο είχε διάρκεια σχεδόν ενός χρόνου, το 2020. Ηθοποιοί διαφορετικών φύλων, εθνικοτήτων και ηλικιών αποφασίζουν τότε, εν μέσω της πανδημίας, να ζήσουν για ένα διάστημα στη φύση, κόντρα στις έννοιες της κανονικότητας και της παραγωγικότητας, αποκομμένοι από την κοινωνία και τον βασικό κανόνα επιβίωσης σε αυτήν: την εργασία και το βασικό εισόδημα. Διερευνούν εναλλακτικές προοπτικές εργασίας που δεν εμπίπτουν στην καθιερωμένη αντίληψη της απασχόλησης των 40 ωρών την εβδομάδα, αλλά σύντομα συνειδητοποιούν πως εκείνα που πάντα τους ενώνουν είναι η rave μουσική και ο χορός. Ορκίζονται ο ένας στον άλλον: "Σου δίνω την αγάπη μου/ σου δίνω όρκους πίστης/ σου δίνω τη χαρά μου/ σου δίνω την ελευθερία μου και την ελπίδα μου. Ας χορέψουμε!"

Καθημερινές κουβέντες αλλά και φιλοσοφικές συζητήσεις, καβγάδες, ερωτικές εξομολογήσεις, προσωπικές και συλλογικές αγωνίες του θιάσου γύρω από την εμπειρία, την αξία και την έκβαση του πειράματός τους, τα όρια της ελευθερίας, της δικαιοσύνης και της δημοκρατίας, τις συμβάσεις του δημόσιου βίου και το μέλλον της κοινωνίας, τους πολέμους, την κλιματική αλλαγή, την κοινή ευημερία και, γενικότερα, τον σκοπό και τη χαρά της ζωής, της τέχνης και της συνύπαρξης εναλλάσσονται με τα dj-sets, όπου κοινό και θίασος χορεύουν μαζί.

Καθώς οι ώρες κυλούν, χώρος και χρόνος σταδιακά χάνουν τις διαστάσεις τους, ολόκληρο το σκηνικό αποσυναρμολογείται και μεταμορφώνεται σε ένα τεράστιο dancefloor, ηθοποιοί και κοινό γίνονται μια αγκαλιά, οι αναφορές στον Διογένη και το πιθάρι του, τον Ντεκάρτ, τη Γαλλική Επανάσταση και την κοινότητα των Άμις διασταυρώνονται με μαρτυρίες από το μέλλον, μετουσιώνοντας το ιδιότυπο παραστασιακό εγχείρημα σε μια συλλογική, συμπυκνωμένη σε λίγες ώρες εμπειρία στοχασμού, μετά χορού, μια περιστασιακή αυτόνομη ζώνη, για το νόημα της ύπαρξης και, μαζί, της συνύπαρξης. Αλλιώς, του δημόσιο βίου και της δημοκρατίας, νομιμοποιώντας έτσι τον λόγο που το όλο πρότζεκτ τιτλοφορείται "Respublica".

Eσύ, μέχρι πού θα έφτανες για να ζήσεις (σ)την ουτοπία;

Διαβάστε την εμπειρία του "α" από τη συνέντευξη τύπου του "Respublika" εδώ: