© Ελίνα Γιουνανλή
"I want to hold your hand” τραγουδούσαν οι Beatles στη Βρετανία του 1964, "Θέλω να σου κρατάω το χέρι” εκμυστηρεύεται και ο Τάσος Ιορδανίδης στη Θάλεια Ματίκα στο ομότιτλο θεατρικό έργο που έγραψε ο ίδιος, 57 χρόνια μετά.
Η γλυκόπικρη ιστορία των δύο "παράνομων” εραστών που συναντώνται σε ένα ξενοδοχείο ημιδιαμονής και αναζητούν διέξοδο στα προβλήματα των γάμων τους φαίνεται να έχει συνεπάρει το αθηναϊκό κοινό. Βρισκόμενη ήδη στον δεύτερο χρόνο επιτυχίας της, η παράσταση πρόκειται να συνεχιστεί και μετά την γιορτή του Πάσχα μέχρι και τις 28/5.
"Στο μικροσκόπιο του "Θέλω να σου κρατάω το χέρι” μπαίνουν διάφορες εκφάνσεις των σύγχρονων σχέσεων, τις οποίες ο συγγραφέας μεταχειρίζεται με αβίαστη φυσικότητα, σαν να φέρνει μπροστά μας ένα κομμάτι ζωής της διπλανής πόρτας, χρησιμοποιώντας καθημερινό ύφος, που αποδεικνύεται σκηνικά λειτουργικό. Ο Ιορδανίδης παίζει με τους ρόλους των δύο φύλων, χωρίς να αποφεύγει –δεν δείχνει να το επιθυμεί, άλλωστε– να ανατρέψει σχετικά κλισέ, όπως αυτό της πολυπλοκότητας της γυναικείας φύσης σε αντιδιαστολή με την απλότητα της ανδρικής ιδιοσυγκρασίας. Η "μάχη των φύλων" είναι κάτι που τον απασχολεί και οι ρόλοι που έχει δημιουργήσει ποντάρουν στον περαιτέρω διαχωρισμό με χιουμοριστική διάθεση, όμως δεν ξεπέφτουν στην καρικατούρα.”, διαβάζουμε στην κριτική του "α”.
Αυτοβιογραφικά βιώματα, η διαρκής εναλλαγή του κωμικού με το δραματικό, τα προβλήματα των ανθρώπινων σχέσεων και ένα αναπάντεχο plot twist συνθέτουν το μωσαϊκό μίας καλοδουλεμένης, απολαυστικής παράστασης.
Για εισιτήρια, επισκεφθείτε με ένα κλικ εδώ το viva.gr.
Περισσότερες πληροφορίες
Θέλω να σου κρατάω το χέρι
Το τραγούδι των Μπιτλς «I want to hold your hand» ενέπνευσε ένα έργο με πρωταγωνιστές του δύο «παράνομους» εραστές οι οποίοι αναζητούν διέξοδο στα προβλήματα των γάμων τους. To σκηνικό, ένα δωμάτιο σε ένα ξενοδοχείο ημιδιαμονής. Τα μόνα πρόσωπα, εκείνοι. Απέναντι αλλά και δίπλα. Μαζί αλλά και χωριστά. Μία γυναίκα και ένας άντρας που εμπλέκονται μαζί σε ένα συναισθηματικό και ψυχολογικό bras de fer. Είναι και οι δύο γονείς. Έχουν και οι δύο τα δίκια τους. Έχουν κάνει και οι δύο λάθη. Αυτό που ψάχνουν, όμως, τελικά, μέσα από τις συναντήσεις τους, είναι κάτι απλό: λίγη ουσιαστική συντροφικότητα.
