"Άντρες με τα όλα τους"
Η ιστορία που εμπνεύστηκαν οι Stephen Sinclair και Anthony McCarten και την αποτύπωσαν στο "Lady’s Night", το 1987, παραμένει διαχρονική γιατί απλούστατα τα προβλήματα ανεργίας και η οικονομική κρίση συνεχίζουν να μας βασανίζουν. Η έμπειρη και ταλαντούχα Θέμιδα Μαρσέλλου μετάφερε στη δράση στο σήμερα κι έτσι οι Αντώνης Λουδάρος, Σωτήρης Καλυβάτσης, Γιώργος Γαλίτης, Ησαΐας Ματιάμπα, Θανάσης Πατριαρχέας και Ντάνιελ Νούρκα ενσαρκώνουν στη σκηνή μια ομάδα ανδρών που αντιμετωπίζει τα οικονομικά αδιέξοδα κάνοντας... στριπτίζ. Με τα χρήματα που θα κερδίσουν γεννιέται η ελπίδα να σώσουν την προσωπική αξιοπρέπεια και την οικογενειακή ζωή τους. Στην παράσταση παίζουν και γυναίκες ηθοποιοί οι: Ελένη Καρακάση, Παρθένα Χοροζίδου, Ιζαμπέλλα Φούλοπ, Κατερίνα Στικούδη, ενώ σε διπλή διανομή εμφανίζονται οι μικρές Ζώη Πετράκη και Ζέτα Μαστροδούκα (Βέμπο).
"Ο κουρέας της Σεβίλλης"
Σε μια παράσταση με άρωμα εποχής παρουσιάζεται η γαλλική κωμωδία του Πιερ-Ωγκυστέν Καρόν ντε Μπωμαρσαί, που αντέχει στο χρόνο από το 1775. Η δαιμόνια κωμωδία σατιρίζει τα ήθη, τις συμπεριφορές, τις ερωτικές περιπέτειες της αριστοκρατικής και αστικής τάξης του 18ου αιώνα μέσα από την ιστορία ενός υπηρέτη, του Φίγκαρο, ο οποίος βοηθά με τεχνάσματα το νεαρό γοητευτικό κόμη Αλμαβίβα να κατακτήσει την ποθητή του Ροζίνα, την οποία διεκδικεί ωστόσο και ο "κηδεμόνας" της, ο Μπάρτολο. Με τους Βασίλη Χαραλαμπόπουλο και Θέμη Μουρατίδη σε πρωταγωνιστικούς ρόλους η παράσταση που σκηνοθέτησε η Σοφία Σπυράτου δυναμιτίζεται από τη μουσική. H μουσική της παράστασης, από τα θέματα του Ροσίνι έως τις πρωτότυπες μελωδίες του Μιλτιάδη Παπαστάμου τονίζουν το μουσικό χαρακτήρα του έργου. Παίζουν ακόμα οι: Δημήτρης Ντάσκας, Ρένος Ρώτας, Νεφέλη Κουλούρη, Μάριος Πετκίδης, Γιάννης Ζαράγκαλης (Ακροπόλ).
"Μισάνθρωπος"
Η πικρή αλήθεια που διατύπωσε, το 1666, ο Μολιέρος στο έργο του δυστυχώς ισχύει και σήμερα: η ειλικρίνεια, η απλότητα και η ανιδιοτέλεια φαντάζουν κωμικές και αξιοκαταφρόνητες σ' έναν κόσμο που ενθαρρύνει την υποκρισία και το εύκολο κέρδος. Υπάρχει μια φράση στο έργο που μοιάζει να είναι το απόλυτο αίτημα στις μέρες μας: "Αχ Κυρία μου σήμερα τον καθ ένα επαινούν. Και η εποχή μας τους πάντες και τα πάντα μπερδεύει. Όλοι μοιάζουν να αξίζουν το ίδιο. Πρωτοσέλιδο γίνεται το πιο άθλιο γουρούνι". Δυο διαφορετικοί θίασοι παίζουν αυτήν την περίοδο την κλασική γλυκόπικρη κωμωδία. Με τους Οδυσσέα Παπασπηλιόπουλο, Ευγενία Σαμαρά, Στέλιο Ιακωβίδη, Αθηνά Μουστάκα, Θάνο Μπίρκο, Φωτεινή Αθερίδου και Αυγουστίνο Κούμουλο χτίσει ο Γιάννης Κακλέας την μολιερική πινακοθήκη χαρακτήρων (Εμπορικόν) και η σκηνοθέτρια Μαρία Μαγκανάρη κάνε το ίδιο με πρωταγωνιστές τους Βαγγέλη Αμπατζή, Μαρία Γεωργιάδου, Πάολα Καλλιγά, Σύρμω Κεκέ, Γιάννη Κλίνη, Κώστα Κορωναίο, Κώστα Κουτσολέλο (Θησείον).
"Ο μπακαλόγατος ή της κακομοίρας"
Όταν ο Ντίνος Κατσουρίδης κινηματογραφούσε το 1963 το "Της Κακομοίρας", βασισμένος στο θεατρικό έργο των αδελφών Γιαννακόπουλου, με πρωταγωνιστές τον Κώστα Χατζηχρήστο, τον Νίκο Ρίζο, τη Μαρίκα Νέζερ και τον Κώστα Δούκα, δεν φανταζόταν ότι 59 χρόνια μετά οι ατάκες της ταινίας του θα αποτελούσαν –ακόμη– σημείο αναφοράς. Ο Γιάννης Ζουγανέλης τα δίνει όλα στην θεατρική εκδοχή του έργου ερμηνεύοντας το ρόλο του μπερμπάντη και παμπόνηρου Ζήκου. Η σκηνοθεσία είναι του Γιώργου Βάλαρη και τους υπόλοιπους ρόλους ερμηνεύουν οι Θανάσης Βισκαδουράκης, Ευτυχία Φαναριώτη, Κατερίνα Τσάβαλου, Ασπασία Κοκόση, Αιμίλιος Ράφτης, ο Σταμάτης Τζελέπης και ο Πέτρος Ξεκούκης. Στο ρόλο του Παντελή ο Γιώργος Αρμένης (Πειραιώς 131).
"Μπαμπάδες με ρούμι"
Έχουν μεσολαβήσει πολλά από το 1996, αλλά η αιχμηρή σάτιρα των Θανάση Παπαθανασίου-Μιχάλη Ρέππα που διακωμωδεί την ελληνική κοινωνία μας αφορά ακόμα. Μία κοινωνία που ακόμη και σήμερα συνεχίζει να είναι δυστυχώς "πιο μικρή" στη συμπεριφορά της, άπληστη, ρατσιστική, προσβλητική σε όλες τις εκδηλώσεις της. Μικροαστοί, ρατσιστές με τους μετανάστες, οι δυο νύφες του γέρου και ένας από τους δυο γιους του, σχεδιάζουν να δηλητηριάσουν με "μπαμπάδες" την Βουλγάρα μετανάστρια που περιποιείται τον πατέρα τους, όταν ανακαλύπτουν ότι την παντρεύτηκε και αυτή θα κληρονομήσει το μισό σπίτι και λεφτά από το ΛΟΤΤΟ. Η πλεκτάνη τους θα γίνει τιμωρός τους... Το έργο φαρσικής δομής παίζεται με πρωταγωνιστές τους Βίκυ Σταυροπούλου, Χρήστο Χατζηπαναγιώτη, Κώστα Κόκλα, Μαρία Λεκάκη, Σοφία Βογιατζάκη και Τζόυς Ευείδη σε σκηνοθεσία των συγγραφέων (Αλίκη).
"Ντον Ζουάν"
Το έργο του Μολιέρου διατρέχει την ευρωπαϊκή δραματουργία από τον 17ο αιώνα έως τις μέρες μας και ο ήρωας του έγινε γρήγορα μύθος με την απίστευτη γοητεία και την ικανότητα του ξελογιάσματος. Ο σκηνοθέτης και εικαστικός Αλέξανδρος Διαμαντής, στην παράσταση που επαναλαμβάνει, έβαλε τον κλασικό ήρωα να αναμετρηθεί με την εποχή μας, τον "διάβασε" ως την ενσάρκωση του ερωτήματος "ποιος είμαι;". Αξιοποιώντας την ιστορική μετάφραση του Παντελή Πρεβελάκη και με πρωταγωνιστές τρεις ηθοποιούς γεμάτους ενέργεια, τη Μάνια Παπαδημητρίου (Σγκαναρέλ, Πιερρό, Ματουρίν, Ντον Αλόνσο), τον Όμηρο Πουλάκη (Ντον Ζουάν) και τη Δανάη Παπουτσή (Ντόνια Ελβίρα, Γκουσμάνος, Σαρλότ, Λαραμέ, Ζητιάνος, Ντον Κάρλος, Ντιμάνς, Φάντασμα), που εκτελούν έναν μικρό άθλο, αφού μοιράζονται όλους τους ρόλους του έργου, έστησε επεισόδια κωμικά, δραματικά, γήινα και μεταφυσικά, τα οποία φέρνουν τον Ντον Ζουάν αντιμέτωπο με όλες τις όψεις της ζωής (Σημείο).
"Όλο σπίτι, κρεβάτι κι εκκλησία"
Το έργο των Φράνκα Ράμε και Ντάριο Φο ανέβηκε για πρώτη φορά το φθινόπωρο του 1977 και πραγματεύεται την κατάσταση της γυναίκας και τη θέση της, όχι μόνο στις σύγχρονες αλλά και στις μελλοντικές κοινωνίες, θίγοντας ζητήματα κοινωνικής, πολιτικής και οικογενειακής καταπίεσης και απόγνωσης. Όπως σημειώνει ο Εμμανουήλ Γ. Μαύρος που ανεβάζει την πικρή κωμωδία για τρίτη χρονιά είναι "ένα έργο που αποδεικνύεται προφητικό και παραμένει τραγικά επίκαιρο 46 χρόνια μετά το πρώτο του ανέβασμα. Κάθε μέρα γινόμαστε μάρτυρες μιας παγκόσμιας πανδημίας που χάνεται στα βάθη της ιστορίας και δεν αντιμετωπίστηκε ποτέ παρά το ότι άφησε και εξακολουθεί να αφήνει στο πέρασμά της χιλιάδες θύματα. Γυναικοκτονίες, βιασμοί, σεξουαλική παρενόχληση στον εργασιακό χώρο, ψυχολογική και σωματική βία". Παίζουν: Ήρα Δαμίγου, Δάφνη Μαρκάκη, Στυλιανή Κλείδωνα (Θέατρο Δρόμος)
"Σεσουάρ για δολοφόνους"
Στην αστυνομική κωμωδία των Μέριλιν Αμπραμς και Μπρους Τζόρνταν σ' ένα κομμωτήριο συναντώνται ετερόκλητα πρόσωπα, όλοι τους ύποπτοι για φόνο. Ποιος είναι όμως ο αληθινός δολοφόνος; Η πανέξυπνη κωμωδία που έκανε πρεμιέρα -για πρώτη φορά στην Ελλάδα- τον περασμένο αιώνα (1999!) και συνέχισε για 13 συνεχόμενα χρόνια μέχρι το 2012, συνεχίζει ακάθεκτο την παράδοση σε σκηνοθεσία είναι του Νικορέστη Χανιωτάκη και σε διασκευή του Θοδωρή Πετρόπουλος. Όπως και πέρσι, έτσι και φέτος η παράσταση είναι φουλ "διαδραστική" και μοιράζει το "παιχνίδι" σε όλους! Μιλάει πολύ με το κοινό της, ανταλλάσσει κουβέντες, ερωτήσεις και απορίες για τους υπόπτους. Παίζουν: Ιωάννης Απέργης, Δημήτρης Μακαλιάς, Κωνσταντίνα Μιχαήλ, Αρετή Πασχάλη, Ζήσης Ρούμπος, Χάρης Χιώτης (Λαμπέτη).
"Σπασμένη στάμνα"
Το έργο του 1806 συν σκηνοθετούν ο Ακύλλας Καραζήσης και ο Νίκος Χατζόπουλος. Είναι μία από τις κλασικότερες κωμωδίες του παγκόσμιου ρεπερτορίου του Χάινριχ Φον Κλάιστ και η ιστορία του έργου περιστρέφεται γύρω από τον Αδάμ, έναν δικαστή που καλείται να διαλευκάνει ποιος έσπασε μια ιστορική στάμνα στο υπνοδωμάτιο της Εύας, ενώ ο ίδιος είναι ο βασικός ύποπτος. Η μητέρα της Εύας μηνύει τον αρραβωνιαστικό της και η υπόθεση περιπλέκεται ακόμα περισσότερο, καθώς η δίκη λαμβάνει χώρα παρουσία του συμβούλου δικαιοσύνης Βάλτερ, ο οποίος έχει έρθει για να επιθεωρήσει τις δικαστικές αρχές. Παίζουν: Νίκος Χατζόπουλος, Γιώργος Συμεωνίδης, Αλεξάνδρα Όσπιτση, Μαριαλένα Ηλία, Μελίνα Πολυζώνη, Ακύλλας Καραζήσης, Μάρθα Φριντζήλα, Γιώργος Γιαννακάκος, Θάνος Τοκάκης, Κίττυ Παϊταζόγλου, Παναγιώτης Παναγόπουλος (Εθνικό Θέατρο).
"Τι είδε ο μπάτλερ"
Γέννημα θρέμμα της δεκαετίας του '60 είναι η κωμωδία του Τζο Όρτον. Ο Βρετανός συγγραφέας κατέγραψε τις δονήσεις της εποχής του, στιγματίζοντας καίρια την αστική τάξη και την αχαλίνωτη ελευθεριότητά της μέσα από μια απλούστατη φαρσική πλοκή που διαθέτει. Στην παράσταση " ο πανικός είναι διάχυτος, καθώς η λονδρέζικη κοινωνία αποσυντίθεται μαζί με τους υποκριτικούς αναλυτές της με πρωταγωνιστές τους Κώστα Αποστολάκη, Γιώργο Πούλη, Μαρία Φιλίππου, Αντώνη Καλομοιράκη, Μελίνα Σπετσιέρη και Σπύρο Κυριάκο. Την σκηνοθεσία υπογράφει ο Αντώνης Λουδάρος (Άλμα).
"Ο τυχαίος θάνατος ενός αναρχικού"
Ο αιρετικός συγγραφέας, ηθοποιός και σκηνοθέτης Ντάριο Φο σφράγισε το ιταλικό θέατρο από τη δεκαετία του 1960 και δεν σταμάτησε να τα βάζει με το σύστημα, φτιάχνοντας κόσμους γεμάτους απρόοπτα, ήρωες που αγγίζουν τα όρια του παραλόγου και βάζουν φωτιά στη σκηνή σαν θεατρικός δυναμίτης. Η καταγγελτική σάτιρα του "Ο τυχαίος θάνατος ενός αναρχικού" μιλά για την αυθαιρεσία της εξουσίας το 1970 και ο Γιάννης Κακλέας, σκηνοθέτης με αίσθηση του χιούμορ και του σκηνικού ρυθμού απογείωσε το έργο στην παράσταση που το κοινό του Αθηνοράματος επέλεξε ως καλύτερη στα Θεατρικά Βραβεία Κοινού 2022 από το Αθηνόραμα, ενώ ο ίδιος έλαβε το 1ο βραβείο σκηνοθεσία και ο πρωταγωνιστής Πάνος Βλάχος έλαβε το 2ο βραβείο ανδρικής ερμηνείας. Στην παράσταση παίζουν ακόμα οι Φοίβος Ριμένας, Ιφιγένεια Αστεριάδη, Κωνσταντίνος Μαγκλάρας, Στέλιος Πέτσος, Παναγιώτης Κατσώλης (Γκλόρια).
Περισσότερες πληροφορίες
Ο τυχαίος θάνατος ενός αναρχικού
Το έργο αφορμάται από την πραγματική δολοφονία του «αναρχικού σιδηροδρομικού» Τζουζέπε Πινέλι που διαπράχθηκε από την ιταλική αστυνομία. Με σατιρικό και ειρωνικό τρόπο, το έργο καταγγέλλει το τραγικό συμβάν, καυτηριάζει την κατάχρηση της εξουσίας και, αν και γράφτηκε πριν από χρόνια για να ασκήσει κριτική στη κυβερνητική διαφθορά, ο θεατής δεν θα δυσκολευτεί να βρει πολλές ομοιότητες με την Ελλάδα του σήμερα. Ταυτόχρονα, η παράσταση, που έχουν παρακολουθήσει μέχρι σήμερα περισσότεροι από 200.000 θεατές, διαθέτει εκρηκτική ενέργεια και ακολουθεί τα χνάρια ενός αρχετυπικού Γελωτοποιού, μίας φιγούρας διαχρονικής, αστείας και επικίνδυνης για κάθε εξουσία και κάθε στερεότυπο, συνδυάζοντας τα τραγούδια και τη ζωντανή μουσική με το καυστικό χιούμορ.
Ο κουρέας της Σεβίλλης
Η Σ. Σπυράτου στήνει μία παράσταση κωμική που περιγράφει την προσπάθεια του κόμη Αλμαβίβα να κερδίσει με τη βοήθεια του Φίγκαρο τη νεαρή Ροζίνα από τα νύχια του γερο-Μπαρτόλο.
Ο μισάνθρωπος
Η σκληρή σάτιρα του συγγραφέα για την υποκρισία, τη διαπλοκή, τον ναρκισσισμό, την αδικία, το σεξισμό, την επίδειξη του πλούτου, τον θρίαμβο της μετριότητας και την κυριαρχία της εικόνας ανεβαίνει σε μια σύγχρονη και εξαιρετικά επίκαιρη εκδοχή του εμβληματικού κλασικού έργου που διαβάζει με σκεπτικισμό τον κεντρικό ήρωα του Μολιέρου. Η παράσταση αναδεικνύει τα διαχρονικά στοιχεία της πικρής κωμωδίας, με την προσθήκη ενός σχολιαστή -σκηνοθετικό εύρημα- που δυναμιτίζει κάθε προσπάθεια σοβαροφάνειας των ηρώων. Η αισθητική της παράστασης είναι ένα από τα πιο γοητευτικά στοιχεία της, καθώς μεταφέρει την εικόνα και την ιδέα μιας απροβλημάτιστης νεολαίας, που τρέφεται από τη γοητεία των εύκολων και επιφανειακών σχέσεων, με κοστούμια που αναδύουν μια αίσθηση αριστοκρατικής παρακμής και αντιτίθενται επιτυχημένα στη μοντέρνα βιομηχανικής αισθητικής σκηνή του θεάτρου και στην κλαμπάτη σύγχρονη μουσική.
Σεσουάρ για δολοφόνους
Το έργο εκτυλίσσεται στο κομμωτήριο «Studio Antony». Κάπου στην Αθήνα. Μία μέρα η ιδιοκτήτρια του κτιρίου, που ζει στον πάνω όροφο, βρίσκεται δολοφονημένη και οι υποψίες πέφτουν στους εργαζόμενους και τους πελάτες του κομμωτηρίου. Οι θεατές της παράστασης καλούνται να βρουν τον δολοφόνο, με αποτέλεσμα κάθε βράδυ το έργο να έχει διαφορετικό φινάλε. Είναι ο δολοφόνος ο Τόνυ o κομμωτής, η μεγαλοαστή κυρία Χατζηπατέρα, η ροζ τσιχλόφουσκα-βοηθός πιστολάκι Σόφη ή ο μυστηριώδης αντικέρ Λεωνίδας Πέτροβας; Θα μπορούσε να είναι ο καθένας από αυτούς, διότι ο αστυνόμος Σταύρος Σταυράκος θεωρεί ότι είναι όλοι ύποπτοι. Μαζί του και ο… πανέξυπνος βοηθός του ο Πανάγος.
Η σπασμένη στάμνα
Αστυνομική κωμωδία που αντιστρέφει το μύθο του Οιδίποδα και το προπατορικό αμάρτημα, σατιρίζοντας τις κοινωνικές συμβάσεις σε μια παράσταση στην οποία η δράση μεταφέρεται σε απροσδόκητους χώρους της θεατρικής αίθουσας.
Ο μισάνθρωπος
Ο Αλσέστ ασφυκτιά μέσα στην υποκρισία, τον ανταγωνισμό, την κεκαλυμμένη εχθρότητα και την επιτήδευση που επικρατούν στην εποχή του σε μια παράσταση που τοποθετείται χρονικά στις δεκαετίες του '80 και του '90.
Μπαμπάδες με ρούμι
Στην αιχμηρή σάτιρα που διακωμωδεί την ελληνική κοινωνία, πέντε πρόσωπα ετοιμάζουν ένα «γλυκό» σχέδιο αλληλοεξόντωσης για μια κληρονομιά. Η Ρόη, η Βέσκα, ο Παναγιώτης, η Τζένη, ο Χρήστος και η κυρία Βάσω είναι οι πρωταγωνιστές της μαύρης κωμωδίας που παρουσιάστηκε για πρώτη φορά το 1996. Τα τέσσερα εκατομμύρια που είχε κερδίσει στο τζόκερ ο μπαμπάς -που πλέον έχει φύγει από τον μάταιο τούτο κόσμο- αναζητούν τον κληρονόμο τους. Δύο γιοί, δύο νύφες, μία γειτόνισσα φωτεινός παντογνώστης και μία εφιαλτική νοσοκόμα μιλάνε, μαλώνουν, δολοπλοκούν, καταστρώνοντας ένα σχέδιο για να κερδίσουν την κληρονομιά. Το μόνο που έχουν να κάνουν είναι να σερβίρουν «Μπαμπάδες με ρούμι» με λίγο δηλητήριο.
Ο μπακαλόγατος ή της κακομοίρας
Για πρώτη φορά παρουσιάζεται με ζωντανή μουσική η θρυλική κωμωδία με πρωταγωνιστή τον δαιμόνιο Ζήκο που δουλεύει ως υπάλληλος στο μπακάλικο του Παντελή.
Ντον Ζουάν
Ο Ντον Ζουάν χωρίς ίχνος μεταμέλειας προκαλεί τον έρωτα των γυναικών, την οργή των αντρών, ενώ παράλληλα σκανδαλίζει με τις απόψεις του περί θείου και κοσμικής νομοτέλειας.
Όλο σπίτι, κρεβάτι κι εκκλησία
Τρία από τα εννέα κείμενα που περιλαμβάνονται στο ομώνυμο έργο-καταγγελία για τη θέση της γυναίκας παρουσιάζονται σε μία παράσταση: «Μια γυναίκα μόνη», «Μονόλογος της πουτάνας στο φρενοκομείο», «Εγώ, η Ουλρίκε Μάινχοφ, καταγγέλω».
Τι είδε ο μπάτλερ
Βρετανική κωμωδία και σάτιρα της υποκρισίας της αστικής τάξης συνάμα με φόντο μια ψυχιατρική κλινική και πρωταγωνιστή τον ιδιοκτήτη της.
Άντρες με τα όλα τους
Έξι άνεργοι γείτονες αποφασίζουν να κάνουν ένα σόου στριπτίζ για να βγουν από το οικονομικό αδιέξοδο στη μεταφορά του έργου των Στίβεν Σινκλέρ και Άντονι ΜακΚάρτεν, που γράφτηκε το 1987 στη Νέα Ζηλανδία, στη σύγχρονη ελληνική πραγματικότητα. Επειδή όμως κανείς τους δεν ξέρει ούτε να χορεύει ούτε να γδύνεται, ζητούν βοήθεια από μια χορογράφο. Μέσα από κωμικοτραγικές καταστάσεις βγαλμένες από το σήμερα, αναδεικνύονται προβλήματα της καθημερινότητας όπως είναι ένα διαζύγιο και τα παρελκόμενα του, η απιστία και οι εξωσυζυγικές σχέσεις, η απόλυση, ο νεοπλουτισμός, ο ρατσισμός και πολλά άλλα. Κάθε ένας από τους χαρακτήρες είναι ένα κομμάτι ενός παζλ που περιγράφει όλες τις εκφάνσεις της ανθρώπινης ψυχοσύνθεσης.
