Δώρα Δημητρίου©
Η Άλκηστις Ηλιάδη παρουσιάζει το αινιγματικό υπαρξιακό έργο με τίτλο "Ψ." για λίγες παραστάσεις στο Studio Μαυρομιχάλη. Μια εξομολόγηση με γλυκόπικρη διάθεση αλλά και καυστικό χιούμορ που μας φέρει αντιμέτωπους με το παρελθόν των δύο ηρώων, τα τραύματα που έχουν θάψει βαθιά μέσα τους και τις ωραίες στιγμές, καθώς αναζητούν την λύτρωση από τους δαίμονες τους και την ευθύνη τους απέναντι στα πράγματα. Αναμετρώνται με τους φόβους, τις εξουσιαστικές φιγούρες και τις καταπιεστικές συμβάσεις που μας κλειδώνουν στη "ντουλάπα", ψάχνοντας να βρουν το φως.
Παράλληλα, μέσα από τη σχέση που αναπτύσσεται ανάμεσά τους, το έργο διερευνά τα όρια της δυαδικότητας, θέτοντας ερωτήματα, όπως το πόσα πρόσωπα έχουν οι σχέσεις, πόσο βίαιο είναι το παιχνίδι με τον εαυτό μας, κι αν μπορούμε τελικά να απελευθερωθούμε αν αντικρίσουμε κατάματα τις αλήθειες που φοβόμαστε.
Η παράσταση σε κείμενο, σκηνοθεσία και ερμηνεία της Άλκηστης Ηλιάδη, η οποία ανεβαίνει πάνω στη σκηνή μαζί με τον Άρι Λεοντόπουλο, θα κάνει πρεμιέρα στις 10 Νοεμβρίου. Η δημιουργός συνυπογράφει και τα πρωτότυπα τραγούδια μαζί με τον Οδυσσέα Αποστολόπουλο, τα οποία ερμηνεύονται ζωντανά. Οι κιθαρίστες Νίκος Αρβανίτης και Μιχάλης Καραγιάννης συμπράττουν στη σύνθεση της μουσικής. Τα σκηνικά, τα κοστούμια και η κίνηση είναι της Πηνελόπη Μωρούτ, ενώ οι φωτισμοί των Madamoni Project.
Η Άλκηστις Ηλιάδη πραγματοποιεί εμφανίσεις ως ερμηνεύτρια σε ελληνικό και ξένο ρεπερτόριο από το 2003. Είναι συγγραφέας των θεατρικών έργων "Ψ." και "Ο συγκάτοικος ή 6", καθώς και της ποιητικής σύνθεσης με τίτλο "Μια αγάπη με Π." που θα κυκλοφορήσει εντός του 2022.
Ποιοι είναι οι δύο ήρωες
Ψουψούλα Καθαρίζου - Παρκετέζα: Το καλύτερο φτερό στην πιάτσα. Βρωμίζει τα καθαρά και τα ξανακαθαρίζει. Μεγαλωμένη τη δεκαετία του ’90, ζει πολλές ζωές μέσα στη ντουλάπα της και παίζει ρόλους φωναχτά, αλλά έξω από αυτήν… σιωπή.
Ψ.: Μυστήριος τύπος με πολλά πρόσωπα. Εμφανίζεται απρόσκλητος και ρωτάει ασταμάτητα. Συνέντευξη, συνεδρία, συγκατοίκηση ή συνενοχή;
Το σημείωμα της Άλκηστης Ηλιάδη
"Το τρυφερό και βίαιο ταξίδι προς τα μέσα μας δεν έχει επιστροφή. Είναι αστείο και πικρό. Σαν παραμύθι με χίλια πρόσωπα που ζουν μόνο γιατί τα θυμόμαστε. Στην κατάδυση αυτή, γνώριμοι συνοδοιπόροι τα τραύματά μας, στερημένα από το φως, ξεπηδούν αγκαθωτά. Πώς να τα ψηλαφίσεις χωρίς να τρυπηθείς; Ας γίνει σαν παιχνίδι. Για να ειπωθούν τα απλά, για να κριθούν τα μεγάλα. Δίαυλος μυστικός προς το παρελθόν μια ντουλάπα. Και στο τέρμα του, να στέκει ζωντανός ο μικρός μας εαυτός. "Παί-ζουμε; Κι απ’ το παιχνίδι, να βγούμε στο φως. Κι αν δε βγω εγώ, τουλάχιστον να με κουβαλάς μέσα σου". Παί-ζουμε κρυφτό. H φαντασία ανάβει τους φακούς. Kαι στριμωγμένοι στο καταφύγιο της ντουλάπας, ονειροπολούμε, σε μια χρονοκάψουλα. Τα όνειρα είναι χάρμα. Αλλά αν τα φάει το κάρμα; Αμπεμπαμπλόμ. Ποιος θα κερδίσει; Μην το σκέφτεσαι. Όσο κρατάει το ταξίδι, ας παίξουμε έστω μαζί.
Κι ανάμεσα στα παιχνίδια μας, τραγούδια. Νησίδες ασφαλείας. Μες το σκοτάδι της ντουλάπας, μία ελεύθερη αναπνοή. Δύο ηθοποιοί παίζουν με τις φωνές και τις σκιές που κρύβουν μέσα τους. Δυο άνθρωποι κρύβονται στη ντουλάπα, ώσπου να τρυπώσει το φως.
Το "Ψ" είναι παιδί της απελπισίας. Αλλά κοιτάζει προς το φως. Και αυτή είναι, νομίζω, η αξία του.
Ότι ισορροπεί μεταξύ ξεσκονόπανου και αστερόσκονης. Πάντα στην κόψη”.
Διαβάστε Επίσης
Περισσότερες πληροφορίες
Ψ
Σε ένα έργο που διερευνά τη δυαδικότητα, οι ήρωες αναμετρώνται με τους φόβους, τις εξουσιαστικές φιγούρες και τις συμβάσεις που μας «κλειδώνουν στην ντουλάπα».
