Τι θα ήταν το θέατρο χωρίς τους ρολίστες του, εκείνους που ακομπανιάρουν τους πρωταγωνιστές δίνοντας τα δικά τους ρεσιτάλ; Εστιάζουμε εδώ σε τρεις, είναι όμως πολύ περισσότεροι. Εντοπίστε τους!
Προμηθέας Αλειφερόπουλος Η Ναταλία Τσαλίκη είναι δικαιωματικά «η» πρωταγωνίστρια στο «Φλόρενς Φόστερ Τζένκινς-Ενθύμιο», καθώς εκείνη παίζει, με σαρωτικό τρόπο, τη χειρότερη σοπράνο όλων των εποχών. Με φόντο το δικό της ρεσιτάλ (υποκριτικό αλλά και φωνητικό ), όμως, ο Προμηθέας Αλειφερόπουλος είναι εκείνος που δίνει τον τόνο, άλλοτε τραγουδώντας, άλλοτε παίζοντας κι άλλοτε αφηγούμενος. Εκείνος εγείρει τα θεμελιώδη ερωτήματα γύρω από τον ορισμό του εαυτού και της τέχνης (αλλά και της αντι-τέχνης ), για το σωφρονισμό στο ευρέως αποδεκτό και την αμφισημία της «τελειότητας», για τη συνάφεια του καλλιτέχνη με το χρήμα, ακόμη και για την έλξη του μη κανονικού ή, τέλος, για την αποδοχή του ατελούς και δη του ξεχωριστού. Χάρη σε εκείνον μιλάμε για ένα ντουέτο συναρπαστικό και όχι για μια παράσταση μόνο της πρωταγωνίστριάς της (Θησείον-Ένα θέατρο για τις τέχνες).
©Karol Jarek
Μάνος Βακούσης Μπορεί ένας ηθοποιός να σε συνταράξει παίζοντας για μόλις πέντε-δέκα λεπτά; Αυτό συμβαίνει με τον Μάνο Βακούση στο έργο του Τρέισι Λετς «Αύγουστος» που ανεβαίνει από τον Κωνσταντίνο Μαρκουλάκη κι έχει όλα τα προσόντα για να χρηστεί «η» παράσταση σύγχρονου αστικού θεάτρου της χρονιάς. Στον αβανταδόρικο αλλά εξωφρενικά σύντομο ρόλο του, ο καρατερίστας αυτός του θεάτρου και του σινεμά δίνει το σήμα εκκίνησης της παράστασης ερμηνεύοντας τον πατέρα μιας δυσλειτουργικής οικογένειας με απαράμιλλη πειστικότητα, ευρύτητα, βαθύτητα και, πάνω απ’ όλα, σαρδόνιο ύφος. Μιλώντας με στίχους του Τ.Σ. Έλιοτ και έχοντας το θυμόσοφο χιούμορ του ανθρώπου που έχει ζήσει αρκετά ώστε να είναι «έτοιμος για όλα». Πολλοί ακόμη γνωστοί πρωταγωνιστές (Θέμις Μπαζάκα, Μαρία Πρωτόπαππα, Βίκυ Βολιώτη κ.α.) κρατούν τους βασικούς ρόλους. Όμως κάθε ένας από τους 12 ηθοποιούς βρίσκει το χώρο και το χρόνο για να δώσει το προσωπικό του στίγμα («Δημήτρης Χορν»).
Αντώνης Κρόμπας Κακά τα ψέματα, στο «Μάνα θα πάω στο Χόλιγουντ» της Δήμητρας Παπαδοπούλου, την παράσταση κλέβει ο Θανάσης Αλευράς και οι αλησμόνητες μεταμορφώσεις του. Στην παράσταση αυτή που παίζεται με μεγάλη επιτυχία από πέρυσι, παραμένοντας μάλιστα στις πιο δημοφιλείς για τους αναγνώστες του διαδικτυακού «α», όλος ο θίασος δίνει σάρκα και οστά στους χαρακτήρες/ τύπους που καλείται να ερμηνεύσει, με φοβερό χιούμορ και κέφι, ομοψυχία, επικοινωνιακό γκελ και μια αυθεντικότητα που δύσκολα σε αφήνει αδιάφορο. Ειδική μνεία, ωστόσο, αξίζει στον Αντώνη Κρόμπα που στηρίζει με απόλυτη φυσικότητα τον πιο «επικίνδυνο» ρόλο του έργου: έναν ρομαντικό νεοναζί με κτηνώδη δύναμη και ογκώδη άγνοια, αυτό που παρείστικα αποκαλούμε «ΚΔΟΑ». Ο έρωτας, στο πρόσωπο της Κωνσταντίνας Μιχαήλ, θα τον κάνει καλύτερο άνθρωπο -από κάθε άποψη (Ιλίσια).
Περισσότερες πληροφορίες
Φλόρενς Φόστερ Τζένκινς - Ενθύμιο
Η αληθινή ιστορία της χειρότερης τραγουδίστριας του κόσμου, η οποία έμεινε πιστή στο όνειρό της και ανάγκασε το κοινό να υποκλιθεί όχι στη φωνή της, αλλά στην αγάπη της για την όπερα
Μάνα θα πάω στο Hollywood
Δύο άνεργοι ηθοποιοί, που μηχανεύονται τα πάντα ώστε να καταφέρουν να φτάσουν στο Χόλιγουντ, δεν διστάζουν να μετατρέψουν το διαμέρισμά τους σε οίκο ανοχής.
Αύγουστος
Οι τρεις κόρες της οικογένειας Γουέστον συγκεντρώνονται στο σπίτι των γονιών τους στο Όσατζ της Οκλαχόμα, αναζητώντας μαζί με τους κοντινούς συγγενείς τον πατέρα τους, ο οποίος έχει να δώσει σημάδια ζωής για μέρες.
