Κώστας Μπάρας: Ο Τσέχωφ χωρίς τη σκόνη του χρόνου

Ο σκηνοθέτης της παράστασης «Ο γλάρος… αυτό ήθελα να πω» από την ομάδα HashArt μας μιλάει για το πώς γεννήθηκε το έργο και για το πώς ο μεγάλος Ρώσος δραματουργός χρειάζεται πλέον ένα… καλό ξεσκόνισμα.

Κώστας Μπάρας: Ο Τσέχωφ χωρίς τη σκόνη του χρόνου

Ο σκηνοθέτης της παράστασης «Ο γλάρος… αυτό ήθελα να πω» από την ομάδα HashArt μας μιλάει για το πώς γεννήθηκε το έργο και για το πώς ο μεγάλος Ρώσος δραματουργός χρειάζεται πλέον ένα… καλό ξεσκόνισμα.

Κώστας Μπάρας: Ο Τσέχωφ χωρίς τη σκόνη του χρόνου - εικόνα 1

Πως συνδυάζεται ο Τσέχωφ με ένα σύνθημα σε τοίχο;
Ξεκινήσαμε τις συζητήσεις με την ομάδα με την απόφαση να μιλήσουμε σαν εναρκτήριο έργο για το έργο του έρωτα, της τέχνης, του θανάτου και της μάχης του παλιού με το νέο. Τι πιο ιδανικό από τον «Γλάρο» του Τσέχωφ; Την εποχή εκείνη ψάχνοντας διάφορα κείμενα για το θέμα αρχίσαμε να δίνουμε μεγαλύτερη προσοχή στα διάφορα συνθήματα που ήταν γραμμένα στους τοίχους (κι εδώ στα Εξάρχεια δεν υπάρχει τοίχος χωρίς σύνθημα) με πρόθεση να τα χρησιμοποιήσουμε με κάποιο τρόπο στην παράσταση. Συνθήματα όπως «το μόνο που θα 'θελα να φεύγαμε μαζί» μέχρι το «οι μπάτσοι είναι παντού αλλά ο έρωτας μας κάνει αόρατους» κι από το «Αει Αγαπήσου» μέχρι το «κάτω τα χέρια σας από τους ερωτευμένους» . Και κάποια στιγμή πέσαμε πάνω στο «Αυτό ήθελα να πω» και από εκεί και μετά κανείς δεν μπορεί να πει με σιγουριά αν πρόκειται για ένα σύνθημα σε τοίχο που έγινε παράσταση ή για μια παράσταση που έγινε σύνθημα σε τοίχο.

Κώστας Μπάρας: Ο Τσέχωφ χωρίς τη σκόνη του χρόνου - εικόνα 2
«Ο γλάρος… αυτό ήθελα να πω»

Γιατί επιλέχθηκαν τα συγκεκριμένα κείμενα που πλαισιώνουν την παράσταση και τι κοινό έχουν μεταξύ τους;
«Χτίζοντας» τους ρόλους, προσπαθήσαμε να βρούμε όλα εκείνα που -εσκεμμένα ίσως- ο Τσεχωφ δεν βάζει τους χαρακτήρες να λένε. Τις βαθύτερες σκέψεις και τα συναισθήματά τους. Πολύτιμοι αρωγοί και στηρίγματα σε αυτή την αναζήτηση , υπήρξαν μεγάλοι συγγραφείς όπως ο Γιώργος Χειμωνάς, ο Γιάννης Πάνου, η Σάρα Κέιν και άλλοι. Και βέβαια ο Άκης Δήμου, τον οποίο θέλω να ευχαριστήσω και δημόσια για την ευγένεια και τη γενναιοδωρία του. Όλα αυτά τα κείμενα μας βοήθησαν να ενώσουμε τα κομμάτια ενός παζλ, να σκιαγραφήσουμε τους χαρακτήρες του έργου και τελικά να γίνουν αναγκαίοι και απαραίτητοι στον εγχείρημά μας. Να πούμε όσα θέλουμε -και με τον τρόπο που θέλουμε. Βέβαια εκτός από τους συγγραφείς καθοριστικό ρόλο έπαιξαν και άλλοι παράγοντες, όπως η μουσική. Η μουσική όχι μόνο με «η» αλλά και οι μουσικοί με «οι» : Δημήτρης Μητροπάνος, Αντώνης Ρεπάνης, CLOCKDVA, Duke Elligton καθώς επίσης και όλοι εκείνοι οι ζωγράφοι – σκηνοθέτες - φωτογράφοι που μπορεί να μην φαίνονται αλλά υπήρξαν πηγές έμπνευσης σε όλη τη διάρκεια της προετοιμασίας της παράστασης.

Κώστας Μπάρας: Ο Τσέχωφ χωρίς τη σκόνη του χρόνου - εικόνα 3
«Ο γλάρος… αυτό ήθελα να πω»

Με ποια φιλοσοφία χτίστηκε η παράσταση;
Στόχος μας ήταν να προσπαθήσουμε όλοι μαζί, με βοηθούς πολύτιμους τις αναμνήσεις, τις εμμονές, τις φοβίες, τους έρωτες, τις πληγές, τα όνειρά μας, τις νίκες και τις ήττες μας, να θυμηθούμε – φτιάξουμε – επινοήσουμε – ερευνήσουμε το ίδιο το έργο. Για να πούμε με απλότητα, σαφήνεια και καθαρότητα όλα εκείνα που μας αφορούν και μας επηρεάζουν και να βρούμε σαν άλλοι «Κώστια» έναν νέο τρόπο έκφρασης -που πάντα παλιός ήταν αφού είναι πανανθρώπινος - για να αντιμετωπίσουμε διαφορετικά τη ζωή και να επικοινωνήσουμε ουσιαστικά με τους θεατές και ίσως με τον ίδιο μας τον εαυτό τελικά. Και σε αυτή την προσπάθεια δεν χρειάζονται εντυπωσιασμοί γιατί το κείμενο το ίδιο και ο τρόπος που καθρεφτίζει την πραγματικότητα (τόσο ανθρώπινος που καταντάει...απάνθρωπος), είναι αρκετά εντυπωσιακό από μόνο του.

Τι εισπράττετε μέχρι τώρα από το κοινό;
Η βασική μας έγνοια, προσπάθεια και ανησυχία, όσον αφορά τουλάχιστον τον «Γλάρο» ήταν να προσπαθήσουμε να τον... «ξεσκονίσουμε» από την «Τσεχωφίλα» που έχει μαζέψει πάνω του πολλά χρόνια τώρα. Ακούγεται κάπως. υβριστικό και αυθάδες αλλά όλοι πια το ξέρουμε πως έτσι συμβαίνει. Mετά από 30 χρόνια στο θέατρο τολμώ να το πω και να το κάνω. Nα να το κάνουμε... Και αν κρίνω από τις αντιδράσεις, απρόσμενα και γοητευτικά συγκινητικές, και τα κολακευτικά εύστοχα και βαθιά σχόλια των θεατών, τα έχουμε καταφέρει. Ο διάλογος ανάμεσα στη σκηνή και στην πλατεία έχει ξεκινήσει και...καλά κρατεί! Ο ι θεατές φεύγοντας από την παράσταση «παίρνουν μαζί τους» τον Τσέχωφ! Τι μεγαλύτερο κέρδος για μια παράσταση;

Η παράσταση «Ο γλάρος… αυτό ήθελα να πω» παίζεται κάθε Παρασκευή, Σάββατο και Κυριακή στο χώρο «Παπαγάλος», Ναυάρχου Νοταρά 15 Εξάρχεια, 6940718106. Παίζουν: Εβίτα Αμερικάνου, Ελένη Κουταλώνη, Σταύρος Λιλικάκης, Τρύφων Μπάρκας

Περισσότερες πληροφορίες

Ο Γλάρος... αυτό ήθελα να πω

  • Σκηνική Σύνθεση
  • Διάρκεια: 100 '

Μια παράσταση για τα πάθη του έρωτα και της δημιουργίας βασισμένη στον «Γλάρο» του Τσέχοφ και σε κείμενα των Άκη Δήμου, Γ. Χειμωνά, Σ. Κέιν κ.ά.

Διαβάστε ακόμα

Τελευταία άρθρα Θέατρο

Μάριο Μπανούσι: "Το "Taverna Miresia" αποτελείται από χώμα, μνήμη και ωραίους συνεργάτες"

Διαβάστε τη συζήτηση που είχαμε πέρσι με τον 26χρονο καλλιτέχνη που έχει ταράξει τα νερά της θεατρικής Αθήνας, με αφορμή τη δουλειά που επιστρέφει στο φεστιβάλ Αθηνών.

ΓΡΑΦΕΙ: ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟς ΚΩΝΣΤΑΝΤΟΠΟΥΛΟς
18/07/2024

Η "Καραϊσκάκενα" και η Σοφία Καψούρου βραβεύονται στην Έφεσο

Για δεύτερη φορά η ηθοποιός και συγγραφέας επιστρέφει με μια ακόμη διεθνή διάκριση στις βαλίτσες της από την 17η Συνάντηση Τουρκικών Θεάτρων, με αφορμή τον μονόλογο "Καραϊσκάκενα, o Θρύλος" σε δικό της κείμενο, σκηνοθεσία του Δημήτρη Καρατζιά και μουσική του Μάνου Αντωνιάδη.

Η "Μήδεια" παρουσιάζεται στο γυμνάσιο όπου ο Αριστοτέλης δίδαξε τον Μέγα Αλέξανδρο

Όλα τα χορικά της τραγωδίας του Ευριπίδη ενώνονται από τον σκηνοθέτη Θοδωρή Γκόνη σε μια παράσταση που εγκαινιάζει την έναρξη της έρευνας στο αρχαίο γυμνάσιο της Μίεζας.

Τι θα δούμε τις επόμενες μέρες στο Θέατρο Βράχων "Μελίνα Μερκούρη"

Το φεστιβάλ στη σκιά των Βράχων παρουσιάζει 4 παραστάσεις στα τέλη Ιουλίου που δημιουργούν ερωτήματα και "εκπαιδεύουν" το κοινό. Φεστιβάλ στη σκιά των βράχων: Αρχαίες τραγωδίες αλλιώς και κλασικά θεατρικά έργα

Ορέστεια

Ο Θεόδωρος Τερζόπουλος δοκίμασε τα όρια της μεθόδου του σε ένα τιτάνιο έργο και, αν και σε σημεία προδόθηκε, παρέδωσε μια παράσταση με στοιχεία μυσταγωγίας και "ιερού μεγαλείου", που θα εγγραφεί στις σπουδαιότερες της σύγχρονης παραστασιογραφίας του αρχαίου δράματος.

"Lemon" και "Όμορφη πόλη μαγική": Δύο θεατρικές παραστάσεις σε ιδιαίτερους χώρους

Μία παράσταση που περιοδεύει στα πιο απίθανα μέρη αλλά και ένα νέο έργο με τις μελωδίες του Μίκη Θεοδωράκη φιλοξενούνται αυτήν την εβδομάδα σε δύο μοναδικές τοποθεσίες.

Tο Δημοτικό Θέατρο Πειραιά συνεχίζει με επιτυχία το πολυθεματικό φεστιβάλ

Από τις 15 Ιουλίου έως τις 28 το Δημοτικό Θέατρο Πειραιά γίνεται "αστείρευτη πηγή" θεατρικής τέχνης, μουσικής και χορού.