Woodscapes. Erieta Attali on Kengo Kuma

Μετά την πολύ επιτυχημένη φωτογραφική έκθεση με « Limina», το καλοκαίρι του 2021, η Attali επανέρχεται στο Β.Χ.Μ με μια άλλη έκθεση, η οποία εστιάζει στα ξύλινα αρχιτεκτονικά έργα του Ιάπωνα αρχιτέκτονα Kengo Kuma, που βρίσκονται από τα πιο απόμακρα σημεία της Ιαπωνίας μέχρι το κέντρο της πόλης του Παρισιού. Τα φωτογραφικά πρότζεκτ της Erieta Attali, αναπτύσσονται με πλήθος εικόνων και πολυετή -συχνά- αφοσίωση στο ίδιο θέμα. Ωστόσο, αυτή η δεύτερη έκθεσή της στο ίδιο Μουσείο, μέσα από μια επιλογή δεκαπέντε φωτογραφιών, αποτελεί απόσταγμα του ουσιαστικού προσωπικού της διαλόγου με την αρχιτεκτονική. Πρόκειται για πολυεπίπεδες εικόνες, με χωρικές και νοητικές προεκτάσεις, που αποτυπώνουν συνοπτικά και συγκεφαλαιωτικά όλη την ουσία της δικής της προσέγγισης στην αρχιτεκτονική φωτογραφία ως μία σειρά από διαρκώς μεταβαλλόμενες οπτικές γωνίες και εμπειρίες. Σε αντίθεση με την εμπορική φωτογραφία, η οποία αποτυπώνει σχεδιασμένα αντικείμενα προς κατανάλωση στο πλαίσιο ενός διαρκούς ανταγωνισμού και, ως εκ τούτου, παράγεται-διανέμεται υπό τη σκιά μίας νοητής ημερομηνίας λήξης, η τέχνη της Attali γεννιέται μέσα από το σύνολο του έργου ενός και μόνο σχεδιαστή, επιχειρώντας πάντα να προσεγγίσει την ατμόσφαιρα, την ουσία και την ανασχηματιζόμενη από έργο σε έργο κεντρική ιδέα της σύλληψης. Σε ένα διάστημα που ξεπερνά το ένα τέταρτο του αιώνα, ανάμεσα στις ελάχιστες σχέσεις που διαμόρφωσε η φωτογράφος Attali, καμία δεν ήταν πιο αμοιβαία από αυτή με τον Ιάπωνα αρχιτέκτονα Kengo Kuma, καθώς η συγχώνευση του σχεδιασμένου χώρου και του περιβάλλοντος είναι κοινός στόχος αρχιτέκτονα και φωτογράφου. Συνδυάζοντας το μηχανικό και κατασκευαστικό άθλο των αδιάκοπων, τεράστιων γυάλινων επιφανειών με καινοτόμες ερμηνείες της παραδοσιακής ιαπωνικής ξύλινης αρχιτεκτονικής, ο Kengo συνθέτει χώρους που αναφέρονται τόσο οπτικά όσο και βιωματικά στις μεταβαλλόμενες αξίες του φυσικού περιβάλλοντος. Τα έργα του πάλλονται σε έναν σχεδόν υπερφυσικό συντονισμό με τη φωτογραφική πρακτική της Attali. Μέσα από τους γυάλινους φακούς των αναλογικών φωτογραφικών μηχανών της, αναζητά και αποτυπώνει τη διαπερατότητα του φυσικού και του ανθρωπογενούς περιβάλλοντος, συγχωνεύοντας τις σκληρές και αντανακλαστικές επιφάνειες σε πολυεπίπεδες εικόνες γεμάτες από την ατμόσφαιρα της καθαυτής ουσίας της αρχιτεκτονικής τέχνης του Kuma.