Συνομιλώντας με τις ιδέες της Βιρτζίνια Γουλφ, η έκθεση εμβαθύνει σε θέματα ηρεμίας και ανοιχτότητας, τόσο στη μορφή όσο και στο περιεχόμενο, εξερευνώντας την ένταση μεταξύ σιωπής και έκφρασης, και το πώς η ζωγραφική υπερβαίνει τα όρια της γλώσσας. Η Amadyar αγκαλιάζει αυτή τη σιωπή, προσκαλώντας τον θεατή σε ένα βασίλειο γεμάτο πλούσια και ζωντανά χρώματα. Τα έργα της Amadyar χαρακτηρίζονται από τη μινιμαλιστική προσέγγιση και την εστίασή τους στο χρώμα και το φως. Το χρώμα παραμένει κεντρικό στοιχείο σε όλη την πρακτική της, ενώ οι μορφές υπονοούν διακριτικά χώρους και τοπία. Για την Amadyar, το χρώμα και τα τοπία προκαλούν διάφορες ανθρώπινες καταστάσεις και συναισθήματα, όπως η ηρεμία, η σιωπή, η ελευθερία, η ανησυχία, η βία και η ελπίδα. Σε αυτό το σύνολο έργων, η Amadyar χρησιμοποιεί έντονα χρωματικά πεδία, αιθέριες πινελιές και εκφραστικές συνθέσεις για να αποτυπώσει την ασύλληπτη ουσία των εσωτερικών τοπίων. Κάθε έργο στην έκθεση ισορροπεί μεταξύ άτυπων στοιχείων και υπαινικτικών αναπαραστάσεων, οι οποίες αντικατοπτρίζονται και στους τίτλους των έργων της. Για την ίδια, η ζωγραφική είναι μια κατεξοχήν σωματική και αισθητηριακή διαδικασία, τόσο στη δημιουργία όσο και στην απόλαυσή της. Παρόλο που αποφεύγει να επιβάλει συγκεκριμένες ερμηνείες, τα έργα της στοχεύουν να συλλάβουν κάτι που υπερβαίνει την κυριολεκτική αναπαράσταση, και το οποίο είναι ριζωμένο στη δική της εμπειρία της κίνησης και αντίληψης του κόσμου.
