Μαίρη Χρηστέα. Χωρίς ήχο

Ο γενικός τίτλος της έκθεσης λειτουργεί ως παραδοξολογία καθώς η ανάγνωση των έργων τελείται υπό τους ήχους και την προφορική αφήγηση του ομώνυμου βίντεο. Πρόκειται για έναν γυναικείο μονόλογο που σκιαγραφεί τη μοναχικότητα της ανθρώπινης ύπαρξης την εποχή της καραντίνας. Η ρυθμική φωνή της ηρωίδας «ντύνει» το κινηματογραφικό έργο το οποίο συνενώνει τρία διαφορετικά βίντεο σε ένα. Οι κινηματογραφικές φρίζες απαρτίζονται από ζωγραφιές και σχέδια της Χρηστέα, κυρίως πορτρέτα και σωματικά μέλη της ίδιας και άλλων γυναικών, καθώς και από φωτογραφίες που στην πλειονότητα τράβηξε εκείνη: τοπία με θάλασσες, βουνά και ηλιοβασιλέματα.