Οι δύο καλλιτέχνες παρατηρούν το αστικό τοπίο δίνοντας έμφαση στην εμπειρία του τόπου μέσω της αισθητηριακής παρατήρησης, σχολιάζοντας την κατάχρηση των φυσικών πόρων από την ανθρωπότητα. Τα περιβαλλοντικά ζητήματα γίνονται όλο και πιο περίπλοκα και η αντιμετώπιση τους απαιτεί γεφύρωση μεταξύ της επιστήμης, της τέχνης και των ανθρωπιστικών σπουδών. Ο «Kifissos» έχει σκοπό να ανοίξει μια συζήτηση καθώς και προσωπικό αναστοχασμό γύρω από την κατάσταση του κατοικημένου χώρου και τι αυτός αποκαλύπτει στην ανθρωπότητα. Προερχόμενοι από διαφορετικά καλλιτεχνικά πεδία, η Κατερίνα Μπότσαρη και ο Karl Heinz Jeron επιχειρούν να γεφυρώσουν το χάσμα μεταξύ οπτικής και ηχητικής εμπειρίας. Tο τοπόσημο των εναπομεινασών διαφημιστικών πινακίδων αποτελεί ένα τεχνητό στοιχείο και το βουνό είναι το φυσικό σημαίνον του Αττικού τοπίου απ’ όπου το νερό αναβλύζει. To βασικό αντικείμενο της έρευνας της Μπότσαρη βρίσκεται στην πρακτική ανάδειξης αρχιτεκτονικών παραδοξοτήτων, σαν εισβολείς στο φυσικό περιβάλλον. Οι γιγαντιαίας κλίμακας μεταλλικές δομές αποτελούν τις αναλογικές "οθόνες" που επικοινωνούσαν μια ποικιλία καταναλωτικών μηνυμάτων κατά την προ- ψηφιακή εποχή. Το ακουστικό μέρος του Karl Heinz Jeron περιλαμβάνει πολλές συζευγμένες ηλεκτρονικές συσκευές ήχου που μεταβιβάζουν δεδομένα από τον ποταμό Κηφισό. Οι επιτόπιες ηχογραφήσεις, η ηλεκτροχημική ανάλυση δειγμάτων νερού και η τεχνητή νοημοσύνη δημιουργούν ένα μουσικό κομμάτι. Ο στόχος είναι να διατυπωθούν μουσικο-ακουστικές ιδιότητες του νερού για ένα ηχητικό τοπίο.
