
Η μαγεία του παραδόξου
Επτά καλλιτέχνες διαφορετικών γενεών αναδεικνύονται μέσα από έργα που εξοστρακίζουν τον ορθολογισμό και τη λογική, προβάλλοντας την πλήρη απελευθέρωση του νου και της καλλιτεχνικής πρακτικής.
Εγκαίνια: Πινακοθήκη Βογιατζόγλου, 17/3 (7 μ.μ.)
Βάσω Κατράκη: Αλγεινά Σώματα

Αφιέρωμα στο ύστερο έργο της Βάσως Κατράκη. Χαράξεις σε πέτρα προβάλλουν τον τρόπο που η σπουδαία χαράκτρια χειριζόταν το ανθρώπινο σώμα ως θεματογραφικό, συμβολικό και πολιτικό πεδίο.
Εγκαίνια: Roma Gallery, 20/3
Something Holds Me

Η πρώτη ατομική έκθεση της διεπιστημονικής καλλιτέχνιδας Billy Klotsa, η οποία, συνδυάζοντας κινηματογράφο και ζωγραφική, επαναπροσδιορίζει τον μύθο του Ίκαρου, μετατρέποντάς τον σε έναν στοχασμό πάνω στη δυναμική της εξουσίας, την επιθυμία, την απώλεια και την ελπίδα.
Εγκαίνια: Cypher, 20 Μαρτίου (7-10 μ.μ.)
50.000.000 τόνοι τοπίων

Με έργα μεικτής τεχνικής σε καμβά ή χαρτί, τρία γλυπτά και ένα animation, ο Στέφανος Ρόκος επιχειρεί να προσδιορίσει τον όγκο, την έκταση, το βάρος και τη δύναμη των τοπίων. Το animation "50,000,000 Tons of Landscape", που θα προβάλλεται κατά τη διάρκεια της έκθεσης, έχει "ντυθεί" μουσικά από τον Jim Sclavunos και τον Nick Cave.
Εγκαίνια: Γκαλερί Ζουμπουλάκη, 20/3 (6-9 μ.μ.)
Catch Me

Ο Ελληνοαμερικανός καλλιτέχνης Νικόλας Κονταξής παρουσιάζει έκθεση για πρώτη φορά στην Ελλάδα. Ζώντας με σοβαρές σωματικές και αναπτυξιακές δυσκολίες και έχοντας βιώσει περισσότερες από 75.000 επιληπτικές κρίσεις, ο Κονταξής χρησιμοποιεί την τέχνη ως το μοναδικό του εργαλείο έκφρασης, δημιουργώντας έργα μεγάλης κλίμακας που μεταφέρουν ένα παγκόσμιο μήνυμα αντοχής και έμπνευσης. Το "Catch Me" θα εγκαινιαστεί την Τρίτη 18 Μαρτίου και θα πλαισιωθεί από προσβάσιμες δράσεις και εκπαιδευτικά προγράμματα.
Εγκαίνια: Ίδρυμα Β. & Ε. Γουλανδρή, 18/3 (7 μ.μ.)
Η Σιωπηλή Γλώσσα των Φυτών

30 εικαστικοί εμπνέονται από τη μαγεία του φυσικού κόσμου και ανοίγουν έναν δημιουργικό διάλογο της τέχνης με τη δημόσια επιστήμη των φυτών.
Εγκαίνια: Γκαλερί Ελληνοαμερικανικής Ένωσης, 17/3 (7-10 μ.μ.)
Δείτε όλες τις εκθέσεις της πόλης στον οδηγό τεχνών του athinorama.gr.
Περισσότερες πληροφορίες
Στέφανος Ρόκος. 50.000.000 τόνοι τοπίων
Έργα μεικτής τεχνικής σε καμβά ή χαρτί, τρία γλυπτά και ένα animation κάνουν έναν αφελή και λανθασμένο προσδιορισμό του όγκου, της έκτασης, του βάρους, της επιβλητικότητας και της δύναμης των τοπίων. Ο καλλιτέχνης συνδέει τον όγκο με σύντομες ιστορίες ανθρώπων, οι οποίες στέκουν άνισες μπροστά σε ένα τεράστιο βουνό ή έναν θορυβώδη ορμητικό καταρράκτη.
Η Σιωπηλή Γλώσσα των Φυτών
Έργα 30 καταξιωμένων εικαστικών εμπνευσμένα από την ομορφιά και τη μαγεία του φυσικού κόσμου ανοίγουν έναν δημιουργικό διάλογο της τέχνης με τη δημόσια επιστήμη των φυτών. Oι συμμετέχοντες καλλιτέχνες, μέσα από τα έργα τους που συνδυάζουν ζωγραφική, γλυπτική, φωτογραφία, βίντεο και εγκαταστάσεις, επιχειρούν να αναδείξουν τον απαράμιλλο ρόλο των φυτών και τη διαρκή τους προσφορά στην ισορροπία της φύσης, καθώς και να ενισχύσουν την αίσθηση της ευθύνης για την προστασία του φυσικού μας κόσμου. Με την έκθεση αυτή προβάλλεται τόσο η ομορφιά όσο και η βιολογική σημασία των φυτών και οι αποκρίσεις τους σε ένα περιβάλλον που συνεχώς υποβαθμίζεται υπό την επίδραση της κλιματικής κρίσης.
Νικόλας Κονταξής. Catch Me
Για πρώτη φορά στην Ελλάδα παρουσιάζεται το έργο και η ιστορία του Νικόλα Κονταξή, , που έχει μετατρέψει τις προκλήσεις της ζωής του σε μια εκρηκτική καλλιτεχνική γλώσσα γεμάτη δύναμη, συναίσθημα και αισιοδοξία. Ζώντας με σοβαρές σωματικές και αναπτυξιακές δυσκολίες και έχοντας βιώσει περισσότερες από 75.000 επιληπτικές κρίσεις, ο Κονταξής χρησιμοποιεί την τέχνη ως το μοναδικό του εργαλείο έκφρασης, δημιουργώντας έργα μεγάλης κλίμακας που μεταφέρουν ένα παγκόσμιο μήνυμα αντοχής και έμπνευσης. Στην καρδιά της έκθεσης δεσπόζει το χαρακτηριστικό τραμπολίνο-έργο, που από εργαλείο αποκατάστασης μετατράπηκε σε καμβά, συμβολίζοντας την αλληλεγγύη και την επανεκκίνηση.
Η μαγεία του παραδόξου
Η έκθεση αναδεικνύει επτά καλλιτέχνες από διαφορετικές γενεές των οποίων η τέχνη εξοστρακίζει τον ορθολογισμό και τη λογική, προβάλλοντας την πλήρη απελευθέρωση του νου και της καλλιτεχνικής πρακτικής. Παρουσιάζονται 65 περίπου έργα από τη μόνιμη συλλογή της Πινακοθήκης, ορισμένα για πρώτη φορά: πίνακες ζωγραφικής, σχέδια, κατασκευές και γλυπτά. Τα έργα ιχνογραφoύν το "αλλού", σκιαγραφώντας κόσμους πέρα από την πραγματικότητα. Οι θεατές προσλαμβάνουν ιστορίες μιας αινιγματικής ανθολογίας οπτικών και νοηματικών παραδοξολογιών. Εισχωρούν άμεσα στο φαντασιακό πεδίο των καλλιτεχνών και γίνονται μάρτυρες πτυχών του σκοτεινού ασυνείδητου που αναδύεται μεταστοιχειωμένο εικαστικά. Τα έργα διέπονται από ατμόσφαιρα ονείρου ή/και εφιάλτη.
Βάσω Κατράκη: Αλγεινά Σώματα
Αφιέρωμα στο ύστερο έργο της Βάσως Κατράκη. Μέσα από μια επιλογή από εμβληματικές χαράξεις σε πέτρα, αναδεικνύεται ο χειρισμός του ανθρώπινου σώματος από την κορυφαία Ελληνίδα χαράκτρια ως θεματογραφικό, συμβολικό και πολιτικό πεδίο. Οι συνθέσεις της Κατράκη, με τις στιβαρές ραδινές μορφές και τη δωρική λιτότητά τους, μεταφέρουν ένα ρηξικέλευθο στοχασμό πάνω στον ιστορικό χρόνο, την ανθρώπινη κατάσταση και τη μαρτυρία του σώματος ως φορέα συλλογικής μνήμης και συνείδησης. Το ανθρώπινο σώμα στα ύστερα έργα της Κατράκη δεν είναι απλώς αντικείμενο αναπαράστασης, αλλά μια ιδεολογική και μορφοπλαστική συνισταμένη που επαναδιαπραγματεύεται τον ανθρωπομορφικό μύθο. Οι μορφές της, απογυμνωμένες από περιγραφικές ή διακοσμητικές λεπτομέρειες, αποκτούν αρχέτυπη υπόσταση, εγγεγραμμένες σε έναν αδιάρρηκτο χωρικό πυρήνα, όπου το βάθος δε λειτουργεί ως κενό, αλλά ως οργανική συνέχεια της ύλης.
Billy Klotsa. Something Holds Me
Η έκθεση παρουσιάζει ένα νέο σώμα έργων της καλλιτέχνιδας το οποίο επαναπροσδιορίζει τον μύθο του Ίκαρου, μετατρέποντάς τον σε έναν στοχασμό πάνω στη δυναμική της εξουσίας, την επιθυμία, την απώλεια και την ελπίδα. Το πρότζεκτ εξετάζει τους δύο πρωταγωνιστές, τον πατέρα και τον γιο, ως σύμβολα που υποδηλώνουν τους περιορισμούς που επιβάλλονται από τις κοινωνικές δομές και την επισφάλεια μέσα στην αγκαλιά του οικείου. Ενώ η παραδοσιακή αφήγηση εστιάζει στην παρορμητική φύση του Ίκαρου και την τραγική κατάληξη, η Klotsa εμβαθύνει περισσότερο, αμφισβητώντας τα θεμέλια της προειδοποιητικής σοφίας του πατέρα, και διερωτάται: Ποιοι φόβοι εμποδίζουν τον πατέρα να φτάσει στα ίδια πυρακτωμένα ύψη;