«Βζζννν... II», από την έκθεση του 1998, ξύλο, σύρμα, λαμαρίνα, 85x74x13 cm
Μιχάλης Παπαδόπουλος. Ζωγραφική – Κατασκευές
Η πρώτη αναδρομική έκθεση για τον γνωστό ζωγράφο, που περιλαμβάνει -όπως προδίδει και ο τίτλος της- έργα ζωγραφικής και κατασκευές από τη δεκαετία του 1960 μέχρι σήμερα.
Εγκαίνια: 4/3 (7μ.μ.)
Info: Πολιτιστικό Κέντρο "Μελίνα" Δήμου Αθηναίων | 4-23/3 | Ώρες λειτουργίας: Τρ.-Παρ. 11 π.μ. – 7 μ.μ., Σαβ., Κυρ. 10 π.μ. – 3 μ.μ. | Είσοδος ελεύθερη
Συναντήσεις
Στιγμιότυπα από τις συναντήσεις της Χλόης Ακριθάκη με εικαστικούς καλλιτέχνες στα εργαστήριά τους αλλά και εκτός, παρουσιάζονται στο Μουσείο Μπενάκη. Το 1992, η Χλόη Ακριθάκη έκανε την πρώτη φωτογράφηση ενός καλλιτέχνη, απαθανατίζοντας τον πατέρα της στο στούντιό του. Αυτή η στιγμή όρισε και το είδος, τον τρόπο και τη σχέση ανάμεσα στην Ακιρθάκη και τους άλλους καλλιτέχνες που θα φωτογράφιζε χρόνια αργότερα στην Αθήνα. Οι "Συναντήσεις" είναι ένα εν εξελίξει έργο, που έχει να κάνει πρωτίστως με την αμοιβαία σχέση εμπιστοσύνης, αποδοχής και ελευθερίας μεταξύ δημιουργών.
Εγκαίνια: 5/3 (8 μ.μ.)
Info: Μουσείο Μπενάκη (Πειραιώς 138) | 6/3-27/4 | Ώρες λειτουργίας: Πεμ., Κυρ. 10 π.μ. – 6 μ.μ., Παρ., Σαβ. 10 π.μ. – 10 μ.μ. | Είσοδος: €6, €5
Warm Waters
Οι επτά πίνακες του Πάνου Παπαδόπουλου περιλαμβάνουν μορφές που συναντώνται στη φύση, όπως σύννεφα, δέντρα ή ακτίνες φωτός, και παραπέμπουν σε φυσικά φαινόμενα, όπως το λυκόφως, η ομίχλη ή οι ηφαιστειακές εκρήξεις. Ωστόσο τα τοπία αυτά δεν είναι υπαρκτά, αλλά δημιουργούν έναν δικό τους, αυτόνομο χώρο, όπου πρωταγωνιστούν το φως και το χρώμα. Κατά τη δημιουργία αυτών των έργων, ο Παπαδόπουλος εμπνεύστηκε από τις αρχαίες ελληνικές τραγωδίες, που ενσωματώνουν το δράμα της ζωής, συνδυάζοντας την απόγνωση με μια ελαφρότητα και μια δόση παραδοξότητας. Αυτή η ισορροπία είναι που τις καθιστά διαχρονικές.
Εγκαίνια: 6/3 (7-9.30 μ.μ.)
Info: Γκαλερί Ελένη Κορωναίου | 6/3-24/5 | Ώρες λειτουργίας: Τρ.-Παρ. 12-6 μ.μ., Σαβ. 12-4 μ.μ. | Είσοδος ελεύθερη
Ζητήματα βάσης
Ο Κώστας Τζημούλης παρουσιάζει γλυπτά και εγκαταστάσεις, μαζί με φωτογραφίες, εκτυπώσεις και σχέδια, έργα που λειτουργούν ως πιθανές (ή απίθανες) βάσεις για απραγματοποίητα ή φανταστικά γλυπτά. Ο καλλιτέχνης προτείνει ένα σύστημα βάσεων και υποδομών για μια οραματιστική γλυπτική που πραγματεύεται θέματα σχετικά με το ανολοκλήρωτο, την αναίρεση, την άρση, τη ματαίωση και ταυτόχρονα με την επιθυμία, τη δυνατότητα για συνέχεια.
Εγκαίνια: 6/3 (7 μ.μ.)
Info: Κέντρο Τεχνών Δήμου Αθηναίων | 6/3-13/4 | Ώρες λειτουργίας: Τρ.-Παρ. 11 π.μ. – 7 μ.μ., Σαβ., Κυρ. 10 π.μ. – 3 μ.μ. | Είσοδος ελεύθερη
Χωρίς ήχο
Ο γενικός τίτλος της έκθεσης λειτουργεί ως παραδοξολογία, καθώς η ανάγνωση των έργων τελείται υπό τους ήχους και την προφορική αφήγηση του ομώνυμου βίντεο. Η Μαίρη Χρηστέα αναπτύσσει έναν γυναικείο μονόλογο που σκιαγραφεί τη μοναχικότητα της ανθρώπινης ύπαρξης την εποχή της καραντίνας. Τρία διαφορετικά βίντεο, που αποτελούνται από ζωγραφιές και σχέδια της καλλιτέχνιδας, μαζί με έργα που στην πλειονότητα τράβηξε η ίδια, δημιουργούν ένα κινηματογραφικό έργο που προβάλλει τις πολλαπλές πτυχές της γυναικείας μορφής.
Εγκαίνια: 8/3 (12-3 μ.μ.)
Info: Batagianni Gallery | 8/3-12/4 | Ώρες λειτουργίας: Τρ.-Παρ. 4-8 μ.μ., Σαβ. 11 π.μ. – 3 μ.μ. | Είσοδος ελεύθερη
Δείτε όλες τις εκθέσεις της πόλης στον οδηγό τεχνών του athinorama.gr.
Διαβάστε Επίσης
Περισσότερες πληροφορίες
Πάνος Παπαδόπουλος. Warm Waters
Οι επτά πίνακες του καλλιτέχνη περιλαμβάνουν μορφές που συναντώνται στη φύση, όπως σύννεφα, δέντρα ή ακτίνες φωτός, και παραπέμπουν σε φυσικά φαινόμενα, όπως το λυκόφως, η ομίχλη ή οι ηφαιστειακές εκρήξεις. Ωστόσο τα τοπία αυτά δεν είναι υπαρκτά, αλλά δημιουργούν έναν δικό τους, αυτόνομο χώρο, όπου πρωταγωνιστούν το φως και το χρώμα. Κατά τη δημιουργία αυτών των έργων, ο Παπαδόπουλος εμπνεύστηκε από τις αρχαίες ελληνικές τραγωδίες, που ενσωματώνουν το δράμα της ζωής, συνδυάζοντας την απόγνωση με μια ελαφρότητα και μια δόση παραδοξότητας. Αυτή η ισορροπία είναι που τις καθιστά διαχρονικές. Αντίστοιχα, στις ζωγραφικές του επιρροές, εμπνέεται από διαφορετικές εποχές και ρεύματα.
Μιχάλης Παπαδόπουλος. Ζωγραφική – Κατασκευές
Η πρώτη αναδρομική έκθεση για τον καταξιωμένο ζωγράφο, που περιλαμβάνει έργα ζωγραφικής και κατασκευές από τη δεκαετία του 1960 μέχρι σήμερα. Τα πρώιμα ζωγραφικά έργα του Παπαδόπουλου μεταφέρουν ένα αίσθημα αποξένωσης, μια υπαρξιακή μοναξιά και αγωνία, ενώ στη μεταπολίτευση, ο καλλιτέχνης δημιουργεί κλειστοφοβικές εικόνες, βγαλμένες από έναν καφκικό κόσμο. Στις αρχές της δεκαετίας του ’80 ζωγραφίζει πολυεπίπεδες χάρτινες κατασκευές, ανοιχτά κουτιά, τα οποία, βαλμένα το ένα πάνω στο άλλο, σχηματίζουν πύργους. Το επόμενο βήμα για τον Παπαδόπουλο ήταν να εγκαταλείψει τη ζωγραφική του τελάρου και να βγει στις τρεις διαστάσεις, δημιουργώντας επιτοίχιες κατασκευές με το ίδιο θέμα, αλλά και κάποια γλυπτά. Χρησιμοποιώντας ξύλο, αλουμίνιο, σύρμα, χαρτόνι και πολυεστέρα, σε συνδυασμό με ζωγραφική, φτιάχνει μια μεγάλη ενότητα έργων, πάνω στην οποία συνεχίζει να δουλεύει μέχρι σήμερα.
Κώστας Τζημούλης. Ζητήματα βάσης
Μια σειρά από γλυπτά και εγκαταστάσεις, μαζί με φωτογραφίες, εκτυπώσεις και σχέδια, έργα που λειτουργούν ως πιθανές (ή απίθανες) βάσεις για απραγματοποίητα ή φανταστικά γλυπτά, για γλυπτά που ξεκίνησαν να φτιάχνονται και για κάποιο λόγο έμειναν στη μέση. Με την έκθεση αυτή ο Τζημούλης προτείνει ένα σύστημα βάσεων και υποδομών για μια οραματιστική γλυπτική που πραγματεύεται θέματα σχετικά με το ανολοκλήρωτο, την αναίρεση, την άρση, τη ματαίωση και ταυτόχρονα με την επιθυμία, τη δυνατότητα για συνέχεια. Η γλυπτική του Κώστα Τζημούλη είναι ξεκάθαρα αντιθεαματική, αντιηρωική και αντιμάτσο -τέχνη που αδιαφορεί για την απόλαυση του αμφιβληστροειδούς του θεατή.
Μαίρη Χρηστέα. Χωρίς ήχο
Ο γενικός τίτλος της έκθεσης λειτουργεί ως παραδοξολογία καθώς η ανάγνωση των έργων τελείται υπό τους ήχους και την προφορική αφήγηση του ομώνυμου βίντεο. Πρόκειται για έναν γυναικείο μονόλογο που σκιαγραφεί τη μοναχικότητα της ανθρώπινης ύπαρξης την εποχή της καραντίνας. Η ρυθμική φωνή της ηρωίδας «ντύνει» το κινηματογραφικό έργο το οποίο συνενώνει τρία διαφορετικά βίντεο σε ένα. Οι κινηματογραφικές φρίζες απαρτίζονται από ζωγραφιές και σχέδια της Χρηστέα, κυρίως πορτρέτα και σωματικά μέλη της ίδιας και άλλων γυναικών, καθώς και από φωτογραφίες που στην πλειονότητα τράβηξε εκείνη: τοπία με θάλασσες, βουνά και ηλιοβασιλέματα.
Χλόη Ακριθάκη. Συναντήσεις
Στιγμιότυπα από τις Συναντήσεις της Χλόης Ακριθάκη με εικαστικούς καλλιτέχνες στα εργαστήριά τους αλλά και εκτός. Το 1992, η Χλόη Ακριθάκη φωτογράφησε τον πατέρα της στο στούντιο του. Αυτή ήταν η πρώτη της φωτογράφηση καλλιτέχνη, την ώρα που δημιουργεί, νιώθοντας ελεύθερος, ξεχνώντας την ύπαρξη της κάμερας. Αυτή είναι όμως που «όρισε» και το είδος, τον τρόπο και τη σχέση ανάμεσα σε αυτήν και τους άλλους καλλιτέχνες που θα φωτογράφιζε χρόνια αργότερα στην Αθήνα. Οι Συναντήσεις της Χλόης Ακριθάκη είναι ένα εν εξελίξει έργο, που έχει να κάνει πρωτίστως με την αμοιβαία σχέση εμπιστοσύνης, αποδοχής και ελευθερίας μεταξύ δημιουργών. Είναι η απόδοση, φωτογραφικά, του μοιράσματος, της ενέργειας και του παλμού μιας συνάντησης, όπως αποτυπώνεται σε μια επιλογή δικών της έργων, τόσο διαφορετικών όσο οι καλλιτέχνες και τόσο ποικίλων όσο τα έργα τους.
