Γαλλίδα φιλόσοφος, συγγραφέας, και φεμινίστρια, η οποία είναι πιο γνωστή για τη συνεισφορά της στη φεμινιστική θεωρία και τη φιλοσοφία. Ο λόγος για τη Σιμόν ντε Μποβουάρ, που γεννήθηκε σαν σήμερα (9/1). Η ντε Μποβουάρ ήταν επίσης στενή σύντροφος του φιλόσοφου Ζαν-Πωλ Σαρτρ και διαδραμάτισε κεντρικό ρόλο στην ανάπτυξη του υπαρξισμού. Αν και ήταν πρωτοπόρος στον τομέα της φιλοσοφίας και της λογοτεχνίας, το έργο της εστιάζει κυρίως στην κριτική της κοινωνικής και πολιτισμικής καταπίεσης των γυναικών.
Το Δεύτερο Φύλο (1949)
Στο βιβλίο αυτό, η ντε Μποβουάρ διερευνά την κοινωνική κατασκευή του φύλου και την κατάσταση της γυναίκας στην κοινωνία. Επισημαίνει ότι οι γυναίκες υπήρξαν πάντα "το άλλο", το οποίο ορίζεται σε σχέση με το "πρώτο" φύλο, τον άνδρα, και υπογραμμίζει την ανάγκη για την απελευθέρωση των γυναικών από αυτή την κατασκευή.
Ο Μονόλογος μιας Γυναίκας (1967)
Μια ασυνήθιστη σε δριμύτητα και γλώσσα Μπωβουάρ που αφήνει τον αναγνώστη της κατάπληκτο, όταν δεν διστάζει να φωνάξει και να βρίσει χυδαία, όπως θα φώναζε και θάβριζε μια γυναίκα που, πνιγμένη από το δίκιο της, γκρεμίζει όλα τα ταμπού τού καθωσπρεπισμού.
Η δύναμη των πραγμάτων (1982)
"Η δύναμη των πραγμάτων" ο τρίτος κατά σειρά τόμος της αυτοβιογραφίας της Μπωβουάρ, είναι η ειλικρινής εξιστόρηση της ζωής της με τον Ζαν Πωλ Σαρτρ από το 1945 και μετά, τα χρόνια με τα μεγαλύτερα φιλολογικά επιτεύγματα. Ο Ζενέ, ο Λεντίσα, ο Μοράβια, ο Τζιακομέτι, ο Καίσλερ, ο Αρόν και άλλες κορυφαίες προσωπικότητες και οι ιδέες τους παρουσιάζονται από τις σελίδες του τρίτου αυτού τόμου των ημερολογίων της Σιμόν ντε Μπωβουάρ. Η μεγάλη συγγραφέας και φεμινίστρια θα τολμήσει να αποκαλύψει τις αιτίες και την έκταση της περίφημης διαμάχης του Σαρτρ με τον Καμύ. Θα μιλήσει ανοιχτά για τον ψυχρό πόλεμο, για το Βιετνάμ, για την κρίση στο Σουέζ, για την Κούβα, για τον αγώνα των Αλγερινών και τόσα άλλα γεγονότα που σφράγισαν την εποχή μας, όλα θα τα δει και θα τα κρίνει η Μπωβουάρ με πνεύμα βαθύ και ανεξάρτητο.
Όλοι οι άνθρωποι είναι θνητοί (1978)
Η Καρμόνα, ιταλική πόλη του 16ου αιώνα, περιορίζει τη δραστηριότητα του πρίγκιπα Φόσκα, που φλέγεται από φιλοδοξία, στα στενά όρια της Ιταλίας. Για να εκπληρώσει τις υπέρμετρες φιλοδοξίες του πίνει το ελιξίριο της αθανασίας, που πέφτει τυχαία στα χέρια του. Έτσι η ζωή του ταυτίζεται με την πραγμάτωση ενός πολιτικού έργου: Φροντίζει για τη δόξα της πόλης, αλλά το μόνο που κατορθώνει είναι να διευκολύνει τις επιχειρήσεις του βασιλιά της Γαλλίας. Έπειτα καταφεύγει στην Αυστρία και γίνεται μυστικοσύμβουλος του Καρόλου Ε΄. Αργότερα ανακαλύπτει νέες περιοχές της Αμερικής και θα φτάσει η στιγμή που θα συχνάζει στους κύκλους των Εγκυκλοπαιδιστών. Θα πάρει μέρος στις εξεγέρσεις του 1848, οι έρωτές του θα τον κουράσουν και μέσα του θα θρονιάσει η αδιαφορία. Έπαψε πια να ανήκει στο ανθρώπινο είδος και το βλέμμα του διαπερνά το σύμπαν. Η αθανασία του Φόσκα είναι η ίδια αέναη προσπάθεια του ανθρώπου να συλλάβει τις αιώνιες αλήθειες της ύπαρξής του.