Κυκλοφορεί στις 19 Νοεμβρίου από τις εκδόσεις Κέδρος η αυτοβιογραφία Γιάννη Μπούτου με τίτλο "Η ζωή μου" (τόμος Α': 1925-1974). Διαβάστε περισσότερα για το βιβλίο, το οποίο επιμελήθηκαν οι Περικλής Μπούτος και Χρήστος Αναστασίου, στη συνέχεια του κειμένου.
Λίγα λόγια για το βιβλίο
Συναρπαστική αφήγηση μιας περιπετειώδους ζωής. Πολιτικό ντοκουμέντο ενός από τους πρωταγωνιστές μιας ταραχώδους περιόδου της ελληνικής Ιστορίας. Βαθιά ερμηνεία της εποχής του από μια εξέχουσα προσωπικότητα. Όλα αυτά είναι για τον αναγνώστη η αυτοβιογραφία του Γιάννη Μπούτου, την οποία συνέγραψε προς το τέλος της ζωής του, όταν αποφάσισε να αποτυπώσει στο χαρτί τις εμπειρίες μιας παραγωγικής και επεισοδιακής ζωής.
Πιστός στις αξίες της μετριοπάθειας και της άοκνης προσφοράς στα κοινά, όπως πρέσβευε η οικογενειακή παράδοση που κλήθηκε από πολύ νέος να υπηρετήσει, ο Γιάννης Μπούτος μάς παραδίδει ένα άρτιο αυτοβιογραφικό έργο, καθώς ο ίδιος αλληλεπιδρά έντονα με τα πρόσωπα με τα οποία συγχρωτίστηκε και τις καταστάσεις που βίωσε.
Τα οφέλη που κομίζει το κείμενο του Γιάννη Μπούτου στο αναγνωστικό κοινό είναι πολλαπλά. Αποτελεί σημαντική πηγή πληροφοριών σε επίπεδο τοπικής ιστορίας, πολύτιμη μαρτυρία για κρίσιμες περιόδους της σύγχρονης πολιτικής ιστορίας, αλλά και εμπεριστατωμένο πολιτικό δοκίμιο. Αυτή είναι ίσως και η πιο απροσδόκητη συμβολή του: η κατασταλαγμένη – ειλικρινής – ματιά του, με μια υποδόρια σκωπτική διάθεση, σχετικά με το λειτούργημα της Πολιτικής ως υψηλής δημιουργικής πράξης, αλλά και ως ψυχοφθόρας καθημερινής ενασχόλησης.
Λίγα λόγια για τον Γιάννη Μπούτο
Ο Γιάννης Μπούτος γεννήθηκε στην Αθήνα τον Μάιο του 1925. Ολοκλήρωσε τις εγκύκλιες σπουδές του στον Μελιγαλά Μεσσηνίας. Σπούδασε Νομικά στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και Οικονομικά στη Σχολή Οικονομικών Επιστημών του Λονδίνου (LSE). Εξελέγη βουλευτής Μεσσηνίας στις εκλογές του 1950, 1956, 1961, 1963, 1964, 1974, 1977, 1981 και του 1985.
Προερχόμενος από τον χώρο του Κέντρου, απεδέχθη πρόσκληση συμμετοχής στην Εθνική Ριζοσπαστική Ένωση (ΕΡΕ) και κατέλαβε επανειλημμένως σημαντικά υπουργικά αξιώματα στις κυβερνήσεις της ΕΡΕ και της Νέας Δημοκρατίας από το 1961 έως και το 1981. Το 1984 εξελέγη ευρωβουλευτής με τη Νέα Δημοκρατία. Το 1985 αποχώρησε από το κόμμα, διατηρώντας την έδρα ως ανεξάρτητος στο Ελληνικό Κοινοβούλιο. Κατά τις εκλογές της 5ης Νοεμβρίου του 1989 και της 8ης Απριλίου του 1990 αναδείχθηκε βουλευτής Επικρατείας με το ψηφοδέλτιο του ΠΑΣΟΚ. Τέλος, διετέλεσε διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδος από το 1993 έως το 1994, οπότε και παραιτήθηκε για να εκφράσει την αντίθεσή του σε κυβερνητική παρέμβαση στο έργο του. Στη μετέπειτα ιδιωτική του ζωή ασχολήθηκε με τη συγγραφή και με τη συλλογή έργων τέχνης. Απεβίωσε στις 7 Ιουλίου του 2004.