© Shutterstock
Η νέα σειρά των εκδόσεων Τόπος "τα αειθαλή" θα περιλαμβάνει μικρά σε έκταση αλλά μεγάλα ως προς το λογοτεχνικό τους εκτόπισμα κείμενα της εγχώριας και της παγκόσμιας λογοτεχνίας που περιέπεσαν σε κατάσταση λήθης. Κείμενα κλασικά που η αειθαλής αξία τους οδηγεί στο ξαναδιάβασμά τους υπό το φως της εποχής μας. Η έκδοση "Τ' αγρίμια του άλλου δάσους και άλλα πεζά", με την οποία εγκαινιάζεται η σειρά "Τα αειθαλή", περιλαμβάνει:
- τη συλλογή διηγημάτων Τ’ αγρίμια του άλλου δάσους (1952), το πρώτο βιβλίο που εξέδωσε ο Αλαβέρας και που αποτυπώνει με διεισδυτική ματιά τον εμφύλιο αλληλοσπαραγμό,
- την πολυφωνική νουβέλα Άρτα Κορ (1976) όπου ο ομώνυμος ήρωας, ξεπεσμένος αριστοκράτης, πολεμιστής των Τούρκων, Βαλκάνιος έμπορος, οικοδόμος και νυν μικροπωλητής περιπλανιέται στη Θεσσαλονίκη και αναλογίζεται τη ζωή του,
- απόσπασμα από το ημιτελές μυθιστόρημα Οι πεσσοί (2006), λίγο πριν τον θάνατό του, αφού πρόλαβε να τιμηθεί με το Μεγάλο Κρατικό Βραβείο Λογοτεχνίας για το σύνολο του έργου του.
Απόσπασμα από το βιβλίο
Η άσκηµη γέψη της εγκατάλειψης ξέκοβε απ’ τα κλώνια των χιονισµένων δέντρων κι ερχότανε, ερχότανε, του σκέπαζε τα χείλια µε το παλιό χιόνι, ανούσιο και κοροϊδευτικό µαζί κατασκεύασµα του αγνώστου. Η επαφή όµως αυτή έκανε τα µηνίγγια του να τρίξουν, τη γλώσσα του να ξεκολλήσει απαιτητική. Εδώ, εκεί, παντού, από παντού –από κει, από δω, από µέσα του, η δίψα– η δίψα. Γλίστρησε θολή από τα µάτια και πήγε να χορτάσει στο γλείψιµο, στο βύζαµα, στο δάγκωµα των χειλιών – σάµπως ένας φοβερός πονόδοντος· ύστερα έδωσε δύναµη στον λαιµό, γύρισε µπρούµυτα όλο το κορµί, έχωσε το κεφάλι µες στο χιόνι, που στην αρχή έλιωνε από το έντονο ρουθούνισµα, κι ύστερα πάγωσε και ρουθούνια και στόµα. Ήτανε αδύνατο να υπολογίσει τον χρόνο, το ρολόγι του είχε σταµατήσει σε µιαν ώρα που περίπου θα ήτανε η χτεσινή.
Για τον συγγραφέα
Ο Τηλέµαχος Αλαβέρας (30 Σεπτεµβρίου 1926-30 Ιουνίου 2007) γεννήθηκε στη Φιλιππούπολη της Ανατολικής Ρωµυλίας. Το 1927 η οικογένειά του εγκαταστάθηκε στη Θεσσαλονίκη. Σπούδασε νοµικά και εργάστηκε ως λέκτορας και επιµελητής εκδοτικών οίκων. Εµφανίστηκε στα γράµµατα το 1947 µε διηγήµατα σε λογοτεχνικά περιοδικά. Το 1952 εκδίδεται το πρώτο του βιβλίο, η συλλογή διηγηµάτων Τ’ αγρίµια του άλλου δάσους. Το 1955 εκδίδει µαζί µε τον Χρήστο Ντάλια το περιοδικό Νέα Πορεία, το οποίο αναδείχθηκε σε έργο ζωής. Την ίδρυση του περιοδικού ακολούθησαν τα βιβλία: Το ρολόγι, µυθιστόρηµα, 1957, Το µισό του φεγγαριού, διηγήµατα, 1960, Το σηµερινό συγγραφικό πρόβληµα, δοκίµιο, 1961, Οδοστρωτήρας, µυθιστόρηµα, 1963, Οι άλλοι, θεατρικό, 1971, κ.ά.
Από το σύνολο των βιβλίων του Τηλέµαχου Αλαβέρα, δύο τιµήθηκαν µε κρατικό βραβείο, η συλλογή διηγηµάτων Απ’ αφορµή (1976) και το ταξιδιωτικό χρονικό Σ’ ευθεία γραµµή, ταξίδι στην Πολωνία (1990). Τον Ιούνιο του 2007, λίγο πριν από τον θάνατό του, τιµήθηκε µε το Μεγάλο Κρατικό Βραβείο Λογοτεχνίας για το σύνολο του έργου του.
"Θάλασσα"
Το δεύτερο βιβλίο της ίδια σειράς έχει τίτλο "Θάλασσα" και είναι του συγγραφέα Κώστα Σούκα. Πρόκειται για μία δυνατή απεικόνιση της αναμέτρησης μιας χούφτας θαλασσινών με τα στοιχεία της φύσης στη διάρκεια ενός ναυαγίου, σε μια νουβέλα που εκδόθηκε για πρώτη φορά το 1943.
Απόσπασμα από το βιβλίο
Ένα κύµα έφτανε κουλουριασµένο, µουλωχτό, και τ’ ανακάλυψαν, στην ώρα, οι φωτερές γλώσσες του φαναριού. Το δείξανε π’ άνοιξε σαν µαγικό ριπίδι, που έκλεισε σάµπως πλανερή ουρά µυθικού παγονιού, µε χρυσοπράσινες ανταύγειες. Χτυπώντας απ’ έξω απ’ τα παραπέτα της βάρκας, τίναξε πίδακες τους αφρούς και πισωγυρίζοντας σούφρωσε µε µύριους ρόχθους. Αναρρουφήχτηκε και γλίστρησε ολοσκότεινο πέρα απ’ τη θολούρα που άπλωνε απ’ την άλλη µπάντα της βάρκας αφώτιστη η σκιά του πανιού. ∆εύτερο, χειρότερο, ακολουθούσε, βουίζοντας, κι έκανε παιχνίδια µε τα φωτερά ξεφτίδια του φαναριού. ∆ίσταξε να χιµήσει κι ασώτευε τα καµώµατά του µπροστά στην πλώρη. Άνοιξε µια κατασκότεινη γλιστερή λακκούβα να παγιδέψει το λάιφ µποτ, να το φέρει µε τη µούρη εκεί µέσα. Ένας νερένιος τροχός τούς άνοιγε µιαν άβυσσο, µέσα σε µυριόχρωµες σκιές και φιδωτά σκοτάδια· σαλαγούσαν, µε βουητά, σάµπως τροµαγµένα γιδοπρόβατα, ροβολώντας σ’ άπατους γκρεµούς… (…)
Για τον συγγραφέα
Ο Κώστας Σούκας (1894/1896-1981) γεννήθηκε στον Πειραιά. Πέρασε το µεγαλύτερο µέρος της ζωής του στη γενέτειρά του και εργάστηκε ως δηµοσιογράφος, χρονογράφος και φιλολογικός συνεργάτης στον τοπικό και αθηναϊκό ηµερήσιο και περιοδικό Τύπο και ως υπάλληλος της ∆ηµοτικής Βιβλιοθήκης Πειραιά. Υπηρέτησε τη στρατιωτική του θητεία στο ναυτικό και πήρε µέρος σε εκπαιδευτικό ταξίδι στα λιµάνια της Μεσογείου µε το πολεµικό πλοίο Αβέρωφ. Από το 1960 εγκαταστάθηκε στην Αθήνα, όπου έζησε ως τον θάνατό του. Η ζωή του σηµαδεύτηκε από τον θάνατο των δύο παιδιών του και της γυναίκας του. Έκανε την πρώτη του εµφάνιση στη λογοτεχνία µε την έκδοση του µυθιστορήµατος Αποστόλης Καρλάς (µε το ψευδώνυµο Κ. Χαλδαίος) το 1935. Γνωστός στους λογοτεχνικούς κύκλους έγινε κυρίως µε την έκδοση της νουβέλας Θάλασσα το 1943. Το 1957 τιµήθηκε µε το Κρατικό Βραβείο Μυθιστορήµατος για το έργο του Το ποινικό µητρώο µιας εποχής.
Διαβάστε Επίσης
