Φόνισσες
Αντλώντας έμπνευση από το αριστουργηματικό βιβλίο "Η Φόνισσα" του Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη, πέντε σύγχρονες καλλιτέχνιδες χρησιμοποιούν προφορικές αφηγήσεις βίας, ξόρκια, σεξουαλικές πρακτικές, καυστικές καμπάνιες, ιατρικά τροχήλατα τραπέζια και υβριδικά πλάσματα που μας κάνουν να ξανασκεφτούμε τα στερεότυπα φύλου, τα οποία αναπαράγονται όχι μόνο στην κοινωνία αλλά και την επιστήμη.
Εγκαίνια: 25/9 (5-10.30 μ.μ.)
Info: State of Concept | 25/9-16/11 | Ώρες λειτουργίας: Τετ.-Παρ.: 4.30-8.30 μ.μ., Σαβ.: 12-5 μ.μ. | Είσοδος ελεύθερη
I Am Blood
Τον εμβληματικό καλλιτέχνη Jan Fabre φιλοξενεί η Crux και παρουσιάζει μια σειρά από πρόσφατα αλλά και παλιότερα έργα του, στα οποία ο Βέλγος δημιουργός συνδυάζει ψηφιδωτό, σχέδια σε χαρτί αλλά και… αίμα.
Εγκαίνια: 26/9 (7-10 μ.μ.)
Info: Crux | 26/9-16/11 | Ώρες λειτουργίας: Πεμ., Παρ.: 5-9 μ.μ., Σαβ.: 1-5 μ.μ. | Είσοδος ελεύθερη
Vertigo
Στο πλαίσιο του εικαστικού προγράμματος Raw του Ιδρύματος Θεοχαράκη, οι καλλιτέχνες Ναταλία Μαντά και Δημήτρης Ταμπάκης δημιουργούν έργα ακανόνιστης φόρμας που αλληλεπιδρούν με τους ενδιάμεσους χώρους του ιδρύματος, δίνοντας έμφαση σε σημεία μετάβασης, μεταμόρφωσης και αλλαγής. Η αίσθηση έλλειψης ισορροπίας βασίζεται, εν μέρει, στην υπόθεση του "Vertigo" του Alfred Hitchcock, ένα κινηματογραφικό δοκίμιο πάνω στην ανθρώπινη οδύνη και την κάθαρση.
Εγκαίνια: 26/9 (6-9 μ.μ.)
Info: Ίδρυμα Θεοχαράκη | 26/9-22/11 | Τρ., Τετ., Παρ.: 10 π.μ. - 5 μ.μ., Πεμ.: 5-9 μ.μ. | Είσοδος: €2
Flora Effimera
Πρόσφατα χαρακτικά έργα του Pandolfini συνδιαλέγονται με χαρακτικές και ζωγραφικές δημιουργίες που φιλοτεχνήθηκαν στο τέλος του 1970, γεφυρώνοντας διαφορετικές χρονικές περιόδους της εικαστικής δουλειάς του καλλιτέχνη.
Εγκαίνια: 27/9 (6.30-10.30 μ.μ.)
Info: Χώρος τέχνης ETCH INK | 27/9-26/10 | Ώρες λειτουργίας: Τρ., Πεμ., Παρ.: 5-9 μ.μ., Σαβ.: 11 π.μ. – 3 μ.μ. | Είσοδος ελεύθερη
Η Αποκατάσταση της Αισιοδοξίας
Οι μόνιμες συλλογές της Πινακοθήκης Δήμου Αθηναίων έρχονται σε επαφή με τα έργα σύγχρονων δημιουργών, με στόχο να προωθηθεί μια μεταμοντέρνα θέαση που θέτει ερωτήματα σχετικά με το δίπολο δημοκρατία/διάλογος. Η έκθεση εντάσσεται στο πλαίσιο των επετειακών εκδηλώσεων του Δήμου Αθηναίων "1974 & 1944: Η Αθήνα γιορτάζει την Ελευθερία της.
Εγκαίνια: 26/9 (6.30 μ.μ.)
Info: Πινακοθήκη Δήμου Αθηναίων | 26/9-3/11 | Ώρες λειτουργίας: Τρ.-Σαβ.: 11 π.μ. – 7 μ.μ., Κυρ.: 10 π.μ. – 4 μ.μ. | Είσοδος ελεύθερη
Η Τέχνη της Εμβύθισης στη σύγχρονη ζωγραφική. Μαθαίνοντας από τον Μαρκ Ρόθκο
Μετρώντας 120 χρόνια από τη γέννηση του Μαρκ Ρόθκο, σύγχρονοι εικαστικοί μελετούν το σπουδαίο του έργο και ενώνουν παρόν με παρελθόν, καλλιτεχνικά ρεύματα και διαφορετικά εικαστικά μέσα.
Εγκαίνια: 25/9 (7.30 μ.μ.)
Info: Λόφος Art Project | 25/9-25/10 | Ώρες λειτουργίας: Τρ.-Σαβ.: 6-9 μ.μ. | Είσοδος ελεύθερη
Δίασμα. Το Περίτεχνο Πλέγμα του Ιδρύματος Βασίλη Παπαντωνίου
Με αφορμή τη συμπλήρωση 50 ετών της ερευνητικής, μουσειακής και εκδοτικής δραστηριότητας του Ιδρύματος Βασίλη Παπαντωνίου (ΙΒΠ) και της ιδρύτριάς του, Ιωάννας Παπαντωνίου, η έκθεση παίρνει το νήμα της ιστορίας του ενδύματος και, μέσα από την ιδιαίτερα σημαντική συλλογή και το σπάνιο αρχείο του ΙΒΠ, συνδέει την παράδοση και το ένδυμα με το παρελθόν και το σήμερα, αλλά και την καινοτομία με τις προκλήσεις του αύριο.
Εγκαίνια: 25/9
Info: Μουσείο Μπενάκη (Πειραιώς 138) | 26/9/24-12/1/25 | Ώρες λειτουργίας: Δευτ., Τετ., Παρ., Σαβ.: 10 π.μ. – 6 μ.μ., Πεμ.: 10-12 π.μ., Κυρ.: 10 π.μ. – 4 μ.μ. | Είσοδος: €9, €7
Δείτε όλες τις εκθέσεις της πόλης στον οδηγό τεχνών του athinorama.gr.
Διαβάστε Επίσης
Περισσότερες πληροφορίες
Pino Pandolfini. Flora Effimera
Η έκθεση περιλαμβάνει πρόσφατα χαρακτικά έργα του Pandolfini που συνδιαλέγονται με χαρακτικές και ζωγραφικές δημιουργίες που φιλοτεχνήθηκαν στο τέλος της δεκαετίας του 1970, γεφυρώνοντας διαφορετικές χρονικές περιόδους της εικαστικής δουλειάς καλλιτέχνη. Τα έργα και οι θεματικές τους βασίζονται σε ένα βιωματικό αρχείο περιπάτων και μια εφήμερη συλλογή φυτικού υλικού της ελληνικής χλωρίδας που συνέλεξε κατά τη διάρκεια εξορμήσεων σε παράκτιες περιοχές της ελληνικής υπαίθρου. Η έκθεση ξεδιπλώνεται σαν ένα ιδιόχειρο χειροποίητο φυτολόγιο που στοιχειοθετείται μέσα από τις βιωματικές διαδρομές, την παρατήρηση της φύσης και την εικαστική χειρονομία, αναδεικνύοντας τους κεντρικούς προβληματισμούς, τις μετατοπίσεις του βλέμματος, της οπτικής, και τον μετασχηματισμό της εικαστικής γλώσσας στην απόδοση των θεμάτων μέσα στα χρόνια. Σαν ένας άλλος περιηγητής/δημιουργός, ο Pandolfini παρατηρεί τη φύση ενδελεχώς και συλλέγει ενστικτωδώς αποσπάσματα, φυσικά κτερίσματα και απτά υλικά στιγμιότυπα. Στη φυσιογνωμία των φυτών ανακαλύπτει τη λιτότητα και την απλότητα που υπάρχει στη φύση, ενώ στη χαρακτική και ζωγραφική απόδοσή τους συναντά τη δυνατότητα να επανεγγράψει την πρωταρχική επαφή σε ποιητικό συγκείμενο. Οι εικόνες υβριδικών φυτών του Pandolfini μπορούν να διαβαστούν συνάμα ως ενθύμια ενός ταξιδιού, τεκμήρια εφήμερων συναντήσεων με τη γη, ως ασκήσεις εξοικείωσης και συμφιλίωσης με τους χρόνους του τοπίου και του σώματος, αλλά και ως ποιητικοί χώροι ενατένισης και στοχασμού.
Η Τέχνη της Εμβύθισης στη σύγχρονη ζωγραφική. Μαθαίνοντας από τον Μαρκ Ρόθκο
Με αφορμή τα 120 χρόνια από τη γέννηση του Μαρκ Ρόθκο, 24 σύγχρονοι εικαστικοί μελετούν πώς τα σύγχρονα καλλιτεχνικά ρεύματα που εκφράζονται μέσα από τη δυναμική του χρώματος είτε στον καμβά είτε στο χώρο, μέσω του γκράφιτι και της τέχνης του δρόμου, προσεγγίζουν την εμβάθυνση της καλλιτεχνικής πράξης και τη μαγεία του σύμπαντος που είχε επιτύχει ο Ρόθκο στην ώριμη περίοδο της καλλιτεχνικής του δημιουργικότητας. Η έκθεση αποτελεί την αφετηρία για νέους διαλόγους μεταξύ παλαιού και νέου, μέσω της σύνδεσης μοντερνισμού και σύγχρονης τέχνης, δομώντας μια πλατφόρμα για απόπειρες ουτοπιών, αλλά και προσπαθειών για την επιβίωση της ζωγραφικής ως καλλιτεχνικού μέσου.
Jan Fabre. I Am Blood
Η έκθεση περιλαμβάνει έργα φιλοτεχνημένα με την τεχνική του ψηφιδωτού από την πρόσφατη δουλειά του καταξιωμένου δημιουργού, γεγονός που τονίζει το ενδιαφέρον και το σεβασμό του καλλιτέχνη για τις τεχνικές περασμένων εποχών. Ο Jan Fabre είναι γνωστός για την πολυδιάστατη αναγεννησιακή προσέγγιση της τέχνης, τη μελέτη της ιστορίας της, τη διασύνδεσή της με το χώρο της επιστήμης, αλλά και των παραδοσιακών τεχνικών. Τα επιτοίχια ψηφιδωτά της σειράς "MOSAICS", όπως και τα σχέδια από τη σειρά "Je suis sang" (2005) που επίσης παρουσιάζονται στην έκθεση, αποτελούν την εικαστική συνέχεια της ομώνυμης περφόρμανς. Η έκθεση εμπλουτίστηκε με τα σχέδια με μολύβι ΗΒ και αίμα σε χαρτί, που δημιουργήθηκαν το 2005, όταν το "Je suis sang" περιόδευε σε άλλες πόλεις και φεστιβάλ. Πολλά από τα έργα αποτελούν "αντιγραφές" παλαιότερων έργων του, που αποκτούν νέα ιδιοσυστασία, από την υιοθέτηση μιας άλλης καλλιτεχνικής πρακτικής. Τα ψηφιδωτά, στα οποία κυριαρχεί το χρυσό, ξεχωρίζουν για τη μινιμαλιστική τους αισθητική, ως προς το χρώμα και τη φόρμα, που εμπλουτίζεται από το γραπτό λόγο, με το χαρακτηριστικό γραφικό χαρακτήρα του καλλιτέχνη να συντίθεται και αυτός από ψηφίδες. Ο Fabre συνεχίζει να προκαλεί, να εμπνέει και να συγκινεί, αναδεικνύοντας την ομορφιά μέσα από την απλότητα και τη διαχρονικότητα των μορφών.
Ναταλία Μαντά & Δημήτρης Ταμπάκης. Vertigo
Στο πλαίσιο του εικαστικού προγράμματος Raw του Ιδρύματος Θεοχαράκη, οι καλλιτέχνες Ναταλία Μαντά και Δημήτρης Ταμπάκης συνομιλούν στους ενδιάμεσους χώρους του ιδρύματος και διεισδύουν στο πολιτιστικό γενετικό υλικό του μέλλοντος, καθώς μέσα από το καλλιτεχνικό λεξιλόγιό τους καθρεφτίζουν την τροχοπέδη της πραγματικότητας. Ο εικαστικός διάλογος που προκύπτει, προσφέρει μια μεταφορική προσέγγιση, όπου οι καλλιτέχνες δημιουργούν έργα που δεν μένουν περιορισμένα σε συγκεκριμένες φόρμες ή χώρους, αλλά διαχέονται και αλληλεπιδρούν με τον περιβάλλοντα χώρο, δίνοντας έμφαση σε σημεία μετάβασης, μεταμόρφωσης και αλλαγής. Η καλλιτεχνική αυτή σύμπραξη, παρόλο που βασίζεται σε υλικές αντιθέσεις, καταφέρνει να δημιουργήσει μια ενοποιημένη αφήγηση, που εξερευνά τις εσωτερικές διεργασίες της ψυχής και εμβαθύνει στην έννοια της λύτρωσης από τα τραύματα και τα υπαρξιακά αδιέξοδα της σύγχρονης ζωής. Το γενικό αίσθημα έλλειψης ισορροπίας και αστάθειας επισφραγίζεται με τον τίτλο της έκθεσης, "Vertigo", που εμπνέεται από το επιδραστικό αριστούργημα του Άλφρεντ Χίτσκοκ αποτελεί ένα κινηματογραφικό δοκίμιο πάνω στην ανθρώπινη οδύνη και την κάθαρση. Σε αυτό ακριβώς το σημείο κρύβεται και το νόημα της έκθεσης: στην ενδοσκόπηση του εσωτερικού ψυχισμού του ατόμου, που οδηγεί στην κάθαρση, σε μια διαδικασία ανακάλυψης και αυτοκατανόησης, η οποία καθίσταται ιδιαίτερα σημαντική σε περιόδους αστάθειας και αβεβαιότητας και ενδεχομένως να αποτελεί και τον μοναδικό τρόπο ίασης σε μια τοξική κουλτούρα.
Η Αποκατάσταση της Αισιοδοξίας
Το σκεπτικό της έκθεσης διαπνέεται από το δίπολο δημοκρατία/διάλογος και προτείνει μια μεταμοντέρνα θέαση θέτοντας ερωτήματα, προκαλώντας έντονα συναισθήματα και ανακαλώντας εμπειρίες και βιώματα. Με κύριο κορμό τα έργα των μονίμων συλλογών, οι επιμελητές εντάσσουν στην έκθεση καλλιτέχνες με σύγχρονες εικαστικές προτάσεις σε μία προσπάθεια να προσδώσουν μια διαφορετική αίσθηση στη θεματική της. Έργα ζωγραφικής, χαρακτικής, γλυπτικής, σχέδια και κατασκευές αντανακλούν τη σύγχρονη ιστορία και φέρνουν στο φως έννοιες που την έχουν διαμορφώσει. Η έκθεση εντάσσεται στο πλαίσιο των επετειακών εκδηλώσεων του Δήμου Αθηναίων "1974 & 1944: Η Αθήνα γιορτάζει την Ελευθερία της.
Δίασμα. Το Περίτεχνο Πλέγμα του Ιδρύματος Βασίλη Παπαντωνίου
Με αφορμή τη συμπλήρωση 50 ετών της ερευνητικής, μουσειακής και εκδοτικής δραστηριότητας του Ιδρύματος Βασίλη Παπαντωνίου (ΙΒΠ) και της ιδρύτριάς του, Ιωάννας Παπαντωνίου, η έκθεση παίρνει το νήμα της ιστορίας του ενδύματος και, μέσα από την ιδιαίτερα σημαντική συλλογή και το σπάνιο αρχείο του ΙΒΠ, συνδέει την παράδοση, και το παρελθόν με το σήμερα αλλά και την καινοτομία και τις προκλήσεις του αύριο. Η έκθεση φωτίζει σημαντικά τμήματα αυτού του διάσματος τόσο μέσα από μία ιστορική αναδρομή του έργου του Ιδρύματος Βασίλη Παπαντωνίου και της ιδρύτριάς του, όσο και μέσα από μια περιήγηση στις διαφορετικές πτυχές του ενδύματος.
Φόνισσες
H έκθεση διερευνά το αρχέτυπο της επικίνδυνης γυναίκας - θηλυκότητας που απειλεί την πατριαρχία, μιμούμενη τα βίαια μέσα και εργαλεία της ίδιας στην προσπάθεια αυτο-προσδιορισμού, σωτηρίας και χειραφέτησης. Ο τίτλος της έκθεσης, παραπέμπει στο βιβλίο-ορόσημο του Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη “Η Φόνισσα” του 1903, ένα από τα σημαντικότερα ψυχογραφήματα της ελληνικής λογοτεχνίας. Μια δυναμική γυναίκα στο νησί της Σκιάθου, η χήρα Χαδούλα, περιγράφει την ζωή της και πως αποφασίζει να πάρει στα χέρια της την τύχη μικρών κοριτσιών. Η ηρωίδα του Παπαδιαμάντη απαντά στην βία των ανδρών με βία, μια βία που μεταπηδά από την πατριαρχία στην ίδια την Χαδούλα και από την Χαδούλα στα κορίτσια, κι ας την βλέπει η ίδια ως προστασία. Το πορτραίτο σκιαγραφεί τη γυναίκα της εποχής που ζει για να υπηρετεί και η μόνη σωτήρια λύση που μπορεί να σκεφτεί για την νέα γενιά γυναικών είναι ο θάνατος. Οι πέντε θηλυκότητες που συμμετέχουν στην έκθεση χρησιμοποιούν προφορικές αφηγήσεις βίας, ξόρκια, σεξουαλικές πρακτικές, καυστικές καμπάνιες, ιατρικά τροχήλατα τραπέζια, και υβριδικά πλάσματα που μας κάνουν να ξανασκεφτούμε τα στερεότυπα φύλου τα οποία αναπαράγονται όχι μόνο στην κοινωνία αλλά και στην επιστήμη. Η έκθεση προσπαθεί να υπογραμμίσει ένα μελανό φαινόμενο που έχει ενταθεί τα τελευταία χρόνια στην Ελλάδα και αλλού: την οπισθοδρομική αντίσταση από μέρος της κοινωνίας, απέναντι σε όλ@ που ζητούν να αναγνωριστεί νομικά ο όρος γυναικοκτονία και να αλλάξει το νομικό πλαίσιο ώστε να αντιμετωπιστούν οι δολοφονίες γυναικών στην Ελλάδα, ακριβώς επειδή είναι γυναίκες.
