Τι θα δούμε τον Μάρτιο στην "The Breeder"

Η γκαλερί The Breeder παρουσιάζει δύο νέες ατομικές εκθέσεις από 14 Μαρτίου, παράλληλα με την εγκατάσταση του Σωκράτη Σωκράτους στο "The Breeder Studyroom". 

Ireland Wisdom

Η γκαλερί παρουσιάζει την πρώτη ατομική έκθεση της Ireland Wisdom στην Αθήνα μετά την ολοκλήρωση της δίμηνης παραμονής της στο The Breeder Open Studio, μια πρωτοβουλία που έχει στόχο να προσφέρει τον χρόνο στον καλλιτέχνη και τον θεατή να επικοινωνήσουν και να αλληλοεπιδράσουν με έναν ουσιαστικό τρόπο. Κατά τη διάρκεια του Open Studio η Wisdom ολοκλήρωσε ένα νέο σώμα δουλειάς άμεσα συνδεδεμένο με την εμπειρία της ως καλλιτέχνης που ζει και εργάζεται στην Αθήνα και με αναφορές στην ελληνική μυθολογία, υπό ένα πρίσμα σύγχρονης αισθητικής.

Η έκθεση περιστρέφεται γύρω από τα ωμά, αρχέγονα συναισθήματα και τις λειτουργίες του ανθρώπου που την ίδια στιγμή αναπαρίσταται ως ημίθεος ή ως κάποιο μυθολογικό πλάσμα, αναπολογητικά αισθησιακός και στυγνά αληθινός. Στο κεντρικό έργο της έκθεσης, με τον τίτλο "Πανσέληνος", παρουσιάζεται ο Πάνας, ο θεός της άγριας φύσης που λατρευόταν σε φυσικά τοπία και είχε τα πόδια και τα κέρατα τράγου, με την συντροφιά μιας νύμφης που ξαπλώνει γυμνή μπροστά του, κρατώντας ένα μαχαίρι ανάμεσα στα πόδια της, ενώ είναι περιτριγυρισμένοι από ψάρια ως αναφορά στη μεσογειακή διατροφή καθώς και στη φυσική πράξη της σίτισης. Μέσα από τις συνθέσεις της η Wisdom δημιουργεί μια νέα μυθολογία αρχέγονων λειτουργιών και ακατέργαστων ενστίκτων που ενσωματώνονται πλήρως μέσα σε ένα ανεπιτήδευτο περιβάλλον.

Παράλληλα, αποτίνει φόρο τιμής στην ευρωπαϊκή ζωγραφική του 18ου αι. με τις νεκρές φύσεις που περιβάλλουν τις μεγαλύτερες συνθέσεις ενώ τα σχέδια με κάρβουνο συντελούν στην ιδιαίτερη ατμόσφαιρα της έκθεσης. Τα σχέδια, λιτά και διακριτικά, με ελάχιστες λεπτομέρειες, αποπνέουν ξεγνοιασιά και καταφέρνουν να πουν μια δική τους ιστορία.

Την έκθεση ολοκληρώνουν οι αυτοπροσωπογραφίες της Wisdom που επίσης ενισχύουν την ιστορική κληρονομιά των μεγάλων δασκάλων αλλά αποτελούν παράλληλα για την ίδια απόδειξη της προσωπικής μεταμόρφωσης που βίωσε τους τελευταίους μήνες. Το ταξίδι της στην Ελλάδα, η εμπειρία του Open Studio και η γνωριμία με το αθηναϊκό τοπίο και κοινό προσδιόρισαν σε μεγάλο βαθμό μια μεταμορφωτική χρονιά πλούσια σε εμπειρίες.

Γεννημένη το 1996, η Ireland Wisdom ζει και εργάζεται στο Λος Άντζελες, από́ όπου και κατάγεται. Ατομικές εκθέσεις της έχουν παρουσιαστεί́ στα Kontemporary Residency, Σεούλ, Κορέα, Bowlish House, Somerset, Ην Βασ., Carlye Packer, Λος Άντζελες. Έχει συμμετάσχει σε ομαδικές εκθέσεις στο Μαϊάμι, ΗΠΑ, τη Σεούλ, Κορέα, το Λος Άντζελες, ΗΠΑ, τη Φλωρεντία, Ιταλία, τη Σάντα Μόνικα, ΗΠΑ. Η δουλειά́ της έχει παρουσιαστεί́ σε εκδόσεις όπως το Artnews, το LA Weekly και το Cultured Magazine, αναμεσά σε αλλά.

Η Wisdom έλαβε κλασσική́ εκπαίδευση στην αναπαραστατική́ ζωγραφική́ στην Ακαδημία Τεχνών της Φλωρεντίας, όπου για τρία χρόνια εξασκήθηκε στην ζωγραφική́ με ζωντανά́ μοντέλα. Πολλά από́ τα πρόσωπα που έχει φιλοτεχνήσει τα γνώρισε στο Zorthian Ranch – ένα ράντσο 48 στρεμμάτων που λειτουργεί για περισσότερα από́ 70 χρόνια στο βουνό́ της Altadena στην Καλιφόρνια, όπου διασημότητες όπως οι Andy Warhol, Bob Dylan, Charlie Parker, Segovia, Richard Feynman και πολλοί άλλοι συγκεντρώνονταν για να ανταλλάξουν ιδέες και να ζήσουν βακχικές στιγμές με τον τελευταίο ιδιοκτήτη του ράντσου, τον Αρμένιο καλλιτέχνη Jirayr Zorthian.

Οι επιρροές της Wisdom ποικίλλουν, από́ τον Boticelli, τον Albrecht Dürer και τον Velazquez έως την Dorothea Tanning. Η σύνθεση σε κάποια από́ τα έργα της θυμίζει τις κάρτες ταρώ και την επιπεδότητα των μωσαικών των βυζαντινών εκκλησιών ενώ ταυτόχρονα αντλεί τη θεματολογία της από την σύγχρονη εικονογραφία. Όλα τα θέματά της είναι απογυμνωμένα από τον χρόνο και τον τόπο, θυμίζοντας από πολλές απόψεις την παλιά ζωγραφική, αλλά είναι πάντα συνδεδεμένα με το σύγχρονο με μια ξεχωριστή εστίαση στη λεπτομέρεια. Για την Wisdom η ζωγραφική είναι η συνάντηση παλαιών αξιών, κλασικής εικονογραφίας και τεχνοτροπίας με την φρεσκάδα του νέου σε έναν νέο διαχρονικό τόπο όπου ένα νέο σύστημα αξιών μπορεί να γεννηθεί.

"The spring of an ancient tree", Lisa Ponti

Η γκαλερί παρουσιάζει την ατομική έκθεση της Ιταλίδας καλλιτέχνιδας Lisa Ponti (γεν. 1922, Μιλάνο, πεθ. 2019, Μιλάνο), που διοργανώνεται σε συνεργασία με το Octagon (Μιλάνο), έναν εκθεσιακό χώρο που διευθύνει ο καλλιτέχνης Jacopo Mazzetti.

Η καριέρα της Lisa Ponti ξεκίνησε στο δημοφιλές περιοδικό σχεδιασμού "Stile" (1941-1947) ενώ στη συνέχεια διετέλεσε αρχισυντάκτρια (1948-1966) και αναπληρώτρια διευθύντρια (1966-1986) του αρχιτεκτονικού περιοδικού Domus, όπου ήταν υπεύθυνη για τις καλλιτεχνικές σελίδες του περιοδικού κατά την κρίσιμη μεταπολεμική περίοδο. Το περιοδικό είχε μεγάλη επιρροή εκείνη την εποχή και διακρίθηκε μεταξύ άλλων για τη διατήρηση μακροχρόνιων συνεργασιών με καλλιτέχνες, παραχωρώντας αφιερώματα και συνεντεύξεις σε πολλές εξέχουσες προσωπικότητες, από τους Lucio Fontana, Piero Manzoni, Yves Klein, Ettore Sottsass και Christo μέχρι τους Robert Wilson, Tony Cragg, Arakawa & Gins και Basquiat.

Όσο εργαζόταν για τα δύο αυτά περιοδικά, τα οποία ιδρύθηκαν από τον πατέρα της, τον διεθνούς φήμης αρχιτέκτονα Gio Ponti, συνέβαλε ουσιαστικά στην διαμόρφωση μιας ζωντανής σκηνής τέχνης και πολιτισμού στην μεταπολεμική Ιταλία. Η Lisa Ponti βρισκόταν από νεαρή ηλικία στο επίκεντρο της δημιουργικής δραστηριότητας και των διασυνδέσεων του πατέρα της. Ο ίδιος πάντα ενθάρρυνε τις καλλιτεχνικές της προσπάθειες και οι δυο τους συνεργάζονταν τακτικά καθ’ όλη τη διάρκεια της καριέρας της. Μια από τις μεγαλύτερες παρακαταθήκες της καλλιτέχνιδας είναι οι σημαντικές και βαθιές σχέσεις που καλλιέργησε και διατήρησε στη ζωή της με πολλούς καλλιτέχνες και διανοούμενους με τους οποίους συνδέθηκε χάρη στο έντονο και ειλικρινές πάθος που μοιράζονταν για την τέχνη.

Παρά το γεγονός ότι σχεδίαζε σχεδόν σε όλη της τη ζωή για άλλους, η Lisa Ponti ήταν 70 ετών όταν για πρώτη φορά παρουσίασε δημόσια το έργο της ως καλλιτέχνης, με μια ατομική έκθεση το 1992. Καθ' όλη τη διάρκεια της καλλιτεχνικής της σταδιοδρομίας το ύφος της και ο τρόπος με τον οποίο προσεγγίζει την τέχνη παρέμειναν σταθερά. Το μέσο που προτιμούσε και δεν άλλαξε ποτέ ήταν το "χρηστικό", παγκόσμια τυποποιημένο χαρτί Α4: "Είναι ένα καθολικό φορμάτ, ώστε το σχέδιο να ξέρει πού να προσγειωθεί. Το αχανές μειώνεται στην απόσταση που ορίζει μια τυποποιημένη φόρμα. Το Α4 σε δελεάζει να παραμείνεις εντός ορίων".

Οι ντελικάτες γραμμές και πινελιές που βρίσκονται στον πυρήνα της καλλιτεχνικής της έκφρασης, προσδίδουν στα σχέδια μια αίσθηση ιδιορρυθμίας και αυθορμητισμού που φαίνεται να προτιμούσε η καλλιτέχνης. Παρά ταύτα, δεν απέφευγε ποτέ να προσεγγίζει ποικίλα, ενίοτε μελαγχολικά θέματα μέσα από τα έργα της. Είναι αυτή ακριβώς η εμφανής και φαινομενικά απλοϊκή, σχεδόν παιδική, φύση των "άτεχνων" συνθέσεών της που τις κάνει τόσο ενδιαφέρουσες και γοητευτικές. Είναι η έμφυτη ικανότητά της να στοχεύει στην απεικόνιση πολύπλοκων συναισθημάτων και συγκινήσεων μέσα από την πιο απλή εικονογραφία. Κάθε πινελιά και γραμμή από στυλό, μολύβι ή μαρκαδόρο επιτελεί κάποιο σκοπό, προσδίδοντας στο έργο της μια ήρεμη και σχεδόν διαλογιστική αίσθηση διαύγειας, που μοιάζει να ξεφεύγει από τα όρια του χαρτιού Α4.

"The Breeder Studyroom", Σωκράτης Σωκράτους

To "The Breeder Studyroom" είναι μια νέα πρωτοβουλία, ένας διαμορφωμένος χώρος μέσα στο κτίριο της Βreeder, όπου η γκαλερί προσκαλεί καλλιτέχνες να στήσουν ένα προσωπικό studyroom. Tο εγχείρημα σκοπεύει να προσφέρει στους "ενοίκους" του την ευκαιρία να μοιραστούν μέρος της δημιουργικής τους διαδικασίας με το κοινό, παρουσιάζοντας αναφορές, αντικείμενα από το studio τους, ή παράλληλα projects και πειραματισμούς. Το "The Breeder Studyroom" ενεργοποίησε πρώτη φορά η Chioma Ebinama, παράλληλα με την ατομική της έκθεση στην γκαλερί, τον Μάιο του 2023, ακολούθησε ο Ανδρεάς Αγγελιδάκης με το project "The Rubble Chute Order", η Chrysanne Stathacos ξεδιπλώνοντας μια αφήγηση που φώτιζε την καλλιτεχνική της πρακτική ενώ πιο πρόσφατα φιλοξένησε υλικό έρευνας και αναφορές γύρω από τη θεατρική παράσταση "Amalia melancholia", η βασίλισσα των φοινίκων της Ζωής Χατζηαντωνίου.

Από τις 14 Μαρτίου το "The Breeder Studyroom" φιλοξενεί τον Σωκράτη Σωκράτους με μια εγκατάσταση-αναδρομή στους σημαντικότερους σταθμούς της μακρόχρονης πορείας του, αποτελούμενη από ιστορικά έργα, φωτογραφικό υλικό, αντικείμενα, εκδόσεις και ντοκουμέντα από το προσωπικό του αρχείο. Το περιβάλλον που δημιουργεί εδώ ο Σωκράτους αποτελεί μία προσωπική αφήγηση εν είδει μιας εικαστικής διάλεξης με ανέκδοτο υλικό που συμπληρώνει τα ίδια τα έργα. Η πρακτική του Σωκράτους αποτελείται από μια ποικιλία μέσων που συμπεριλάμβανει τη φωτογραφία, τις εγκαταστάσεις, την performance και τη γλυπτική ενώ παράλληλα ενσωματώνει μεθόδους κοινωνιολογικής έρευνας, έρευνας πεδίου και αρχειακή ταξινόμηση. Θέματα όπως το συλλογικό τραύμα, η απώλεια, η εκτόπιση και η καταστροφή γίνονται αντικείμενο διαπραγμάτευσης στο έργο του. Από την βίαιη διχοτόμηση της πατρίδας του, της Κύπρου, και την εσωτερική μετανάστευση που ακολούθησε μέχρι την κρίση στη Μέση Ανατολή και τις πολιτικές αναταραχές στις πρωτεύουσες του Δυτικού κόσμου, το έργο του Σωκράτους είναι βαθιά πολιτικό, ανοιχτό σε διαφορετικές ερμηνείες ενώ διατηρεί την διάσταση της αισθητικής ακέραια.

Στην εγκατάσταση που θα παρουσιάσει στο "The Breeder Studyroom", ο Σωκράτους βρίσκεται στην πιο εξωστρεφή στιγμή του και για πρώτη φορά μοιράζεται προσωπικό αρχειακό υλικό που αποτυπώνει αθέατες στιγμές του οδοιπορικού, της έρευνας, της πρακτικής και της προετοιμασίας πίσω από την παραγωγή σημαντικών πρότζεκτ, όπως είναι η εγκατάσταση "Rumours", με την οποία εκπροσώπησε την Κύπρο στην 53η Μπιενάλε της Βενετίας το 2009 και διαπραγματεύονταν την έννοια του ξένου και το πρότζεκτ "Blue Beret Camp" (2011), μια σειρά από φωτογραφίες που ελήφθησαν στο κατεχόμενο κομμάτι της Κύπρου και καταγράφει την καθημερινή ζωή των στρατιωτών του ΟΗΕ. Παράλληλα περιλαμβάνει υλικό από το έργο του "A Cave in Dhariya" (2012) που παρουσιάστηκε στο πλαίσιο της Μπιενάλε Riwaq και προέκυψε μετά από τη δίμηνη παραμονή του στην Παλαιστίνη, υλικό από τo φορτισμένo κοινωνικο-πολιτικό κλίμα που επικρατούσε στην Αθήνα μετά το ξέσπασμα της χρηματοπιστωτικής κρίσης το 2007, όπως και αναφορές στο πρότζεκτ "Stolen Garden" (2014) όπου συνδυάζει την κλίση του για το αντικείμενο και την δεξιοτεχνία με το ενδιαφέρον του να διερευνήσει την ιδέα του κήπου ως χώρου ανάμεσα στο ιδιωτικό και το δημόσιο. Αναδρομή σε υλικό από το "Newspaper show" (2012), τα "Auction Lots" (2017) και το "Εγχειρίδιο διάσωσης/ΦΟΒΟΣ" (2019-2013) είναι επίσης παρούσα.

Δείτε όλες τις εκθέσεις στον οδηγό τεχνών του athinorama.gr.