Theaster Gates: Αγγείο
Ακόμη ένα μεγάλο όνομα, παράλληλα με τον Sean Scully, φέρνει το Μουσείο Μπενάκη στην Αθήνα, αυτή τη φορά από το τόξο της αφρικανικής διασποράς με επιδραστικό αποτύπωμα στο σήμερα της τέχνης, κυρίως με πρότζεκτ κοινωνικής ενδυνάμωσης και εκπροσώπησης των φωνών που αποσιωπήθηκαν από την αποικιοκρατία της Δύσης. Τον Theaster Gates. Στο Μουσείο Μπενάκη, βέβαια, ο καταξιωμένος εικαστικός φέρνει μια ιδιότητά του που εξασκεί (και υπεραγαπά) χρόνια, αυτή του κεραμίστα, για να συνομιλήσει με τα αρχαία έργα από την ανατολική Μεσόγειο πάνω στην ίδια γλώσσα: στα αγγεία. Άλλοτε λευκά σαν την κιμωλία, άλλοτε "τραυματισμένα" και κάποτε σκούρα, βιομορφικά, με λαμπερή μεταλλική επιφάνεια, τα επτά κεραμικά του Αμερικανού συνενώνουν αρχαίες παραδόσεις, σκέψεις που είναι εμποτισμένες στον πολιτισμό και την ταυτότητά μας, με σύγχρονη αισθητική υψηλού επιπέδου. Από 4/2 στην Κουμπάρη.
Μουσείο Μπενάκη – Κουμπάρη | 4/3-3/4 | Δευτ., Τετ., Παρ.-Σάβ.: 10 π.μ.-6 μ.μ., Πέμ.: 10 π.μ.-12 π.μ., Κυρ.: 10 π.μ.-4 μ.μ. | Γενική είσοδος μουσείου: € 12, μειωμένο εισιτ.: € 8
There is nothing inevitable about time
Σε μια περίοδο που το μέλλον αναιρείται επανειλημμένα και το παρόν καθίσταται ανήσυχο, ο χώρος Tavros υπό την καλλιτεχνική διεύθυνση της Μαρίας-Θάλειας Καρρά επιλέγει να ανοίξει το πρόγραμμα της νέας χρονιάς με μια τριμερή ομαδική έκθεση που διερευνά με πολυπολιτισμικές προσλαμβάνουσες το εάν και κατά πόσο υπάρχει το στοιχείο του αναπόφευκτου στο χρόνο ("There is nothing inevitable about time"). Το φορμάτ που επιλέχθηκε ακολουθά θεματικά την έκθεση: τα έργα θα εναλλάσσονται ανά τακτά χρονικά διαστήματα, με αποτέλεσμα κάποια να συνυπάρχουν για λίγες ημέρες κι άλλα για περισσότερα, σαν πλανήτες που βάσει της τροχιάς τους συναντιούνται και απομακρύνονται. Το πέρασμα του χρόνου επάνω στο "δέρμα" της φύσης, μια ομάδα Κοσοβάρων αγροτών που θερίζουν, οι αρχές συλλογισμού του βουδισμού και το επίμονο ταξίδι ενός καλλιτέχνη στους τυφώνες του Μεξικό είναι μερικά από τα στιγμιότυπα της πρώτης φουρνιάς έργων, που παρουσιάζονται από 3/2.
Tavros | 3/2-7/3 | Τετ.-Παρ.: 12 μ.-8 μ.μ., Σάβ.: 12 μ.-5 μ.μ. | Είσοδος ελεύθερη
Γιάννης Λασιθιωτάκης: Πύλες του Παραδείσου
Μπροστά στον αιώνιο φόβο της ανθρώπινης ύπαρξης, το άγχος για το αναπόφευκτο του θανάτου και το μυστήριο του επέκεινα, οδηγεί η νέα ατομική έκθεση του –σταθερά ταγμένου στο ρεύμα της γεωμετρικής αφαίρεσης– Γιάννη Λασιθιωτάκη στη γκαλερί ΔΛ από 5/2, η οποία θα ήταν πρότερο να εκληφθεί ως εγκατάσταση παρά ως παρουσίαση επιμέρους έργων: καμβάδες ίδιου μεγέθους είναι τοποθετημένοι σε διαλογική σχέση μεταξύ τους, αφηγούμενοι υπαινικτικά το ταξίδι του ήρωα-θεατή προς τις "Πύλες του Παραδείσου". Είναι μια "προσπάθεια ανασυγκρότησης ενός χωρικού γεγονότος", όπως αναφέρει ο δημιουργός, με κυρίαρχα σύμβολα το σταυρό και την πύλη, όπου ο πόνος απέχει ακριβώς όσο και η λύτρωση.
Γκαλερί ΔΛ | 5/2-30/4 | Πέμ.-Παρ.: 12 μ.-8 μ.μ., Σάβ.: 12 μ.-4 μ.μ. | Είσοδος ελεύθερη
Giancarlo Scaglia
Ομίχλη, έρεβος και η απόλυτη κενότητα στον απόηχο του πολέμου. Τα σκοτεινά τοπία με λάδια του Giancarlo Scaglia μεταφέρουν το βάρος και τα τραύματα από τις ένοπλες συγκρούσεις που σημειώθηκαν στη γενέτειρά του, στο Περού, κατά τη δεκαετία του ’80 και του ’90. Για μια πενταετία, ο εικαστικός είχε μετακομίσει το εργαστήριό του στο νησί El Frontón της χώρας του –το επονομαζόμενο "νησί του θανάτου", καθώς για μεγάλο μέρος της ιστορίας λειτουργούσε ως τόπος εξορίας και φυλάκισης–, θέλοντας να εισπνεύσει όλη του την ενέργεια για να την αποδώσει στο χαρτί και τις λινάτσες που ζωγραφίζει. Το αποτέλεσμα είναι ένα "αρνητικό μνημείο για να τιμήσει την απουσία συλλογής μνήμης", όπως αναφέρει το συνοδευτικό κείμενο της έκθεσης που εγκαινιάζεται στις 3/2, στο νεοκλασικό της γκαλερί Bernier/Eliades.
Bernier/Eliades | 3/2-3/3 | Δευτ.-Παρ.: 10.30 π.μ.-6.30 μ.μ., Σάβ.: 12 μ.-4 μ.μ. | Είσοδος ελεύθερη
Δημήτρης Αληθεινός: Για το καθετί υπάρχει ορισμένος καιρός
"Όχι, δεν τον φοβάμαι, ούτε τον συμπαθώ", απαντάει ο Δημήτρης Αληθεινός για τη σχέση του με το θάνατο σε μια συζήτηση με τον επιμελητή Χριστόφορο Μαρίνο, επ’ αφορμή της νέας έκθεσης "Για το καθετί υπάρχει ορισμένος καιρός", την οποία ολοκλήρωσε μέσα στην πανδημία και παρουσιάζει από 3/2 στη γκαλερί Roma. "Κάποιος που τον φοβάται δεν του αντιμιλάει και εγώ όταν δουλεύω, του αντιμιλάω και τον φοβερίζω", συμπληρώνει. Ζωγραφισμένα κεφάλια που μορφάζουν με απόγνωση, αγωνία, οδύνη και ειρωνεία, δείκτες ρολογιών, γράμματα και αριθμοί, όπως και σμιλεμένα ανθρώπινα χέρια, ξεπηδούν από τις επιφάνειες, που είναι φτιαγμένες από πηλό τερακότα – ένα υλικό του οποίου τα σπασίματα παραπέμπουν στη "σκασμένη" άνυδρη γη και στο ρυτιδιασμένο δέρμα, κάνοντας ξεκάθαρο το μήνυμα του καταξιωμένου εικαστικού για το πέρασμα του χρόνου.
Γκαλερί Roma | 3/2-15/3 | Δευτ., Τετ., Σάβ.: 10 π.μ.-4 μ.μ., Τρ., Πέμ.-Παρ.: 10 π.μ.-8 μ.μ. | Είσοδος ελεύθερη
Μιχάλης Μαδένης: Οι εξόριστοι
Τρόφιμοι ψυχιατρικού νοσοκομείου "επισκέπτονται" την Εθνική Βιβλιοθήκη Ελλάδος με την νέα έκθεση του καταξιωμένου εικαστικού Μιχάλη Μαδένη που ξεκινά στις 31 Ιανουαρίου. Στα νέα αυτά έργα πρωταγωνιστούν οι "αληθινοί εξόριστοι της ζωής και της κοινωνίας", όπως αναφέρει ο δημιουργός: πρόσωπα που σε καθηλώνουν με τα τραχιά ή θλιμμένα μάτια τους, τα ταλαιπωρημένα απ’ το χρόνο σώματά τους και το αίσθημα ότι η ύπαρξή τους βρίσκεται σε αιώνια αναμονή με αμφίβολο φινάλε.
ΕΒΕ (2ος όρ.) | 31/1-31/3 | Δευτ.-Κυρ.: 9.30 π.μ.-8 μ.μ. | Είσοδος ελεύθερη
Borders | Borderlands | Crossings
Μόλις επέστρεψε και πρόκειται να παραμείνει επισκέψιμη για έναν ακόμη μήνα η ομαδική έκθεση του ανεξάρτητου χώρου τέχνης 1927, που προσεγγίζει τα σύνορα ως ιστορικές και πολιτικές κατασκευές, το αίσθημα του ανήκειν σε έναν τόπο όπως και της ταυτότητας που δομείται κατά τη διαρκή μετακίνηση. Φωτογραφικά και βίντεο πρότζεκτ ταξιδεύουν σε πόλεις που πληθαίνουν δραστικά, όπως η Χάιφα του Ισραήλ, ανατρέχουν στα μεγάλα τείχη της ιστορίας και καταδεικνύουν τις απάνθρωπες συνέπειες της μεταναστευτικής πολιτικής διεθνώς. Ανάμεσά τους και μια ιστορία για το "δικό" μας Δουργούτι.
1927 | Έως 27/2 | Παρ.: 5-9 μ.μ., Σάβ.-Κυρ.: 12-5 μ.μ. | Είσοδος ελεύθερη
