#1 Back to Athens 7: μetaΑθήνα
Το σήμα κατατεθέν όσων ιντριγκάρονται με έργα τέχνης παρουσιάζονται μέσα σε άδεια κτίρια, απρόσμενους χώρους και έξω στο αστικό τοπίο, το φεστιβαλικό τέκνο της CheapArt που δραστηριοποιείται από το 2012, αποτελεί το πρώτο φεστιβαλικό γεγονός που συνενώνει ξένους και Έλληνες δημιουργούς στην μετά-lockdown εποχή: για λίγες ημέρες, από την 1η έως τις 4 Ιουλίου, έντεκα επιμελητικές εκθέσεις με συμμετοχές από εκατό ονόματα κατοικούν ένα επιβλητικό κτίριο του 1950 επί της Αιόλου 48-50, στα δωμάτια του οποίου κάποτε στεγάζονταν μικρά γραφεία και εργαστήρια παραγωγής των επαγγελματιών της περιοχής. Το πρωτόγνωρο momentum που βιώνουμε, η ευθραυστότητα και η ανασφάλεια, το κοινωνικό σώμα και η απομόνωση, όπως και η μεταβαλλόμενη ταυτότητα της Αθήνας απασχολούν μεγάλο μέρος των έργων.
Αιόλου 48-50 | 1-4/7 | Τετ.: 4-10 μ.μ., Πέμ.-Παρ.: 4-9 μ.μ., Σάβ.: 12 μ.-9 μ.μ. | Είσοδος ελεύθερη
#2 Η παιδική φαντασία αντίδοτο στη απομόνωση
Η επανεκκίνηση του Ιδρύματος Γουλανδρή, μερικές ημέρες ύστερα από την κυβερνητική άρση για την επαναλειτουργία των μουσειακών χώρων, ήρθε με δύο χαρούμενες ειδήσεις: αφενός, την έκθεση στιβαρών υπογραφών της Διασποράς με ελληνική καταγωγή, όπως ο Κουνέλλης, ο Takis και ο Παύλος Διονυσόπουλος, για την έδρα της Άνδρου, κι αφετέρου, τα εγκαίνια για το χώρο περιοδικών εκθέσεων του εντυπωσιακού μουσείου στο Παγκράτι με μια ανάλαφρη, καλοκαιρινή θα λέγαμε και σίγουρα ακομπλεξάριστη έκθεση: οι συμμετοχές στο ανοιχτό κάλεσμα που απηύθυνε το μουσείο κατά τη διάρκεια του εγκλεισμού προς νέους και έφηβους για έργα με έμπνευση τη νέα τους καθημερινότητα –252 στο σύνολο– παρουσιάζονται τώρα, λίγα μέτρα κάτω από τον Βαν Γκογκ, τον Σεζάν και τους λοιπούς ογκόλιθους μοντέρνας τέχνης που φυλάει. «Έργα παιδικά, χωρίς να πρόκειται για παιδική έκθεση», όπως σημείωσε η Φλερέτ Καραδόντη και συμφωνούμε απόλυτα. Από 1η του Ιουλίου.
Μουσείο Γουλανδρή | 1/7-30/9 | Τετ., Σάβ.-Κυρ.: 10 π.μ.-6 μ.μ., Πέμ.-Παρ.: 10 π.μ.-10 μ.μ. | Γενική είσοδος μουσείου: € 8, μειωμένο εισίτ.: € 6
#3 Uriel Orlow & Tuan Andrew Nguyen (The Propeller Group)
Στο πλαίσιο της ενότητας State Affairs, η οποία παρουσιάζει εικαστικά πρότζεκτ που δουλεύονται σταδιακά μέσα από ένα σύνολο έργων και σε βάθος χρόνου, το State of Concept οργανώνει μια σειρά προβολών με το video art έργο δύο επιδραστικών δημιουργών: από τη μία, ο Ελβετός Uriel Orlow, ύστερα από ανάθεση της Lubumbashi Biennale στο Κονγκό έχει κάνει ενδελεχή έρευνα γύρω από ένα θεραπευτικό φυτό που χρησιμοποιείται για την ελονοσία, εστιάζοντας στην πολιτικές του διαστάσεις («Learning from Artemisia»)^ από την άλλη, ο βιετναμέζος Tuan Andrew Nguyen από την ομάδα The Propeller Group εξετάζει το ενδεχόμενο τέλος του ανθρώπινου είδους σε ένα φιλμ που αυτή τη στιγμή προβάλλεται και στο MOMA («The Boat People»), ρίχνει μια κοντινή και εκ των έσω ματιά στο νησί Pulau Bidong απέναντι της Μαλαισίας, όπου διέμειναν αμέτρητοι πρόσφυγες κατά τη διάρκεια του πολέμου στο Βιετνάμ, ανάμεσα στους οποίους και ο ίδιος ο εικαστικός με την οικογένειά του («The Island»), και παρουσιάζει ένα σύμφυρμα μυθοπλασίας και καθημερινότητας για τις παραδόσεις και τελετές ταφής του Βιετνάμ («The Living Need Light, The Dead Need Music»). Από τις 2 Ιουλίου.
State Affairs | 2-17/7 | Αναλυτικό πρόγραμμα προβολών εδώ | Είσοδος ελεύθερη
#4 Joseph DeLappe: Public Hazards #1
Η πέμπτη και πιο δημοφιλής έκδοση του «Grand Theft Auto», ανοίγοντας το κεφάλαιο του ψηφιακού open world και της ζωντανής διάδρασης, εκτόξευσε το γκανγκστερικό βιντεοπαιχνίδι σε ένα παγκόσμιο πολιτιστικό φαινόμενο όπου ο νόμος του ισχυρού πρωταγωνιστούσε, γεγονός που ώθησε τον Joseph DeLappe, εικαστικό και καθηγητή Παιχνιδιών και Τακτικών Μέσων στη Σκωτία, να φτιάξει μια ψηφιακή εκδοχή που μιμείται την ωμή πραγματικότητα της αμερικανικής βίας: στο «Elegy», σε συνεργασία με τον προγραμματιστή Albert Elwin, οπτικοποιούνται μέσω bots οι (χιλιάδες) ένοπλες δολοφονίες που έχουν καταγραφεί στα δεδομένα του Αρχείου Ένοπλης Βίας, ενώ το θέαμα ντύνεται από το «God Bless America». Το έργο-γροθιά εκτίθεται στο ViZ Laboratory for Visual Culture από 3 Ιουλίου, μαζί με το «Killbox», ένα διαδραστικό ηλεκτρονικό παιχνίδι που εξομοιώνει την τεχνολογία του πολέμου με drones.
ViZ Laboratory for Visual Culture | 3-24/7 | Τρ.-Παρ.: 5-9 μ.μ. | Είσοδος ελεύθερη
#5 Ylva Snöfrid: Art in the Light of Conscience
«Τα τελευταία χρόνια έχω ένα δεύτερο σπίτι στην Αθήνα, όπου ζω με τους αγαπημένους μου, δημιουργώντας ένα νέο είδος διαβίωσης», λέει η Ylva Snöfrid που δραστηριοποιείται μεταξύ της πόλης μας και της Στοκχόλμης, «πρόκειται για μια τρισδιάστατη κατάσταση διαβίωσης ως υπαρξιακή και φιλοσοφική ιδέα της ζωής, για να γίνει η ζωή και η τέχνη μέρος της πραγματικότητας». Εκεί, οι πίνακες γίνονται μέρος από τις καθημερινές τελετουργίες, το φαγητό ή τον ύπνο, καθώς τα βιώματα ανατροφοδοτούν τη φύση τους. Μια οπτική αυτής της συνθήκης παρουσίασε πέρσι στη Μπιενάλε Κωνσταντινούπολης, ενώ μια ακόμη μεγαλύτερη έρχεται στη γκαλερί The Breeder από 9 Ιουλίου, ως ηθική αυτό-αξιολόγηση, εν τέλει, των πεπραγμένων από την εικαστικό.
The Breeder | 9/7-6/8 | Τρ.-Παρ. 12 μ.-8 μ.μ., Σάβ.: 12 μ.-6 μ.μ. | Είσοδος ελεύθερη
#6 Richard Long: Athens State Line
Στο γήινο μονοπάτι του Richard Long θα βαδίσουμε από 21 Ιουλίου, αφού με πρωτοβουλία του οργανισμού ΝΕΟΝ, ο σπουδαίος εννοιολογικός καλλιτέχνης της Βρετανίας που έχει τιμηθεί πολλάκις για την ρηξικέλευθη απλότητα των land art έργων του θα αποτελέσει κομμάτι της διοργάνωσης «Όλη η Ελλάδα – Ένας πολιτισμός». «Τέχνη που προέκυψε από το περπάτημα των τοπίων», όπως λέει χαρακτηριστικά ο ίδιος τη δουλειά του και, πράγματι, πρόκειται περισσότερο για έργα-εμπειρίες που αποζητούν την απορρόφηση του επισκέπτη σε μια εσωτερική, σχεδόν διαλογιστική διαδικασία. Το «Athens State Line» (1984) θα τοποθετηθεί στην ευρύτερη περιοχή του αρχαίου θεάτρου του Διονύσου, σχηματίζοντας μια γραμμή από μεμονωμένα κομμάτια σχιστόλιθου που προέρχονται από την Αθήνα.
Αρχαίο Θέατρο Διονύσου | Από 21/7 | Είσοδος ελεύθερη
#7 Collecting dust
Στη διασταύρωση Μαυρομιχάλη και Ισαύρων στα Εξάρχεια, σε ένα χώρο που κάποτε πωλούσε ψιλικά όπως προδίδει η αχνή ταμπέλα, δυο σκούπες βρίσκονται στο δάπεδο κι ένα βίντεο προβάλλεται σε κοινή θέα, πίσω από τη γυάλινη τζαμαρία, επικοινωνώντας στους περαστικούς την πρακτική των δύο δημιουργών, της εικαστικού-σκηνοθέτριας Μαρίας Λάλους και του Δανού αρχιτέκτονα Skafte Aymo-Boot, που ίδρυσαν το cross section archive. Οι δυο τους δουλεύουν πολλά χρόνια αρχειακή έρευνα γύρω από τα ημιτελή τσιμεντένια κτίρια της Αθήνας, συλλέγοντας αναμνήσεις από τα αρχιτεκτονικά κουφάρια και τα μπάζα της πρωτεύουσας, προτού ο αέρας τις εξανεμίσει. Προβολές τις νυχτερινές ώρες, έως τις 9 Ιουλίου.
cross section archive (Μαυρομιχάλη & Ισαύρων, Εξάρχεια) | Έως 9/7 & 4-20/9 | Δευτ.-Κυρ.: 9-11 μ.μ. | Είσοδος ελεύθερη
#8 Perfumed Envelopes Travel: Avalon of the Heart
Σαν να εισέρχεσαι στον μυστικιστικό τόπο της καρδιάς, σε μια μυθική τοποθεσία όπου οι μυημένοι επισκέπτες εξυψώνονται σε (συναισθηματικά) ανώτερες υπάρξεις, όπως περιέγραφε η Dion Fortune στο βιβλίο της «Avalon of the Heart», νιώθεις με την νέα –ομότιτλη με το βιβλίο– έκθεση, η οποία φιλοξενείται στο P.E.T. Projects του Άγγελου Πλέσσα. Η Αμαλία Βεκρή και η Βαλίνια Σβορώνου μεταμορφώνουν το χώρο με μια σειρά καινούργιων έργων, από πίνακες και ψηφιακά τυπώματα έως ηχητικές-φωτιστικές εγκαταστάσεις, προσκαλώντας τους θεατές να περιπλανηθούν στις γυναικείες επιθυμίες (ή άγχη), να βουτήξουν προς τα μέσα του εγώ τους και να αντιμετωπίσουν κρυμμένες αναμνήσεις. Συνεχίζεται για τους επόμενους μήνες.
P.E.T. Projects (Κερκύρας 87, Κυψέλη, 6975207150) | Έως 12/11 | μόνο με ραντεβού | Είσοδος ελεύθερη
#9 Jeff Wall
Το πάγωμα που επέβαλε η πανδημία ανέβαλε τα εκθεσιακά πλάνα της Συλλογής Γιώργου Οικονόμου, που είχαν γλυπτά της Γερμανίδας Καταρίνα Φριτς για φέτος, ωστόσο το όνομα που φιλοξένησε πέρσι, παρουσιάζοντάς την παγκόσμιας εμβέλειας δουλειά του για πρώτη φορά στην Ελλάδα, παραμένει στις προθήκες κι αποτελεί ικανό λόγο για να την επισκεφθούμε: ο Καναδός Jeff Wall, αντιδρώντας στη νόρμα της φωτορεπορταζιακής καταγραφής από τη δεκαετία του ’70, χρησιμοποίησε το φακό του ούτως ώστε να ανασκευάσει μνήμες και σκηνές της καθημερινότητας, με έμφαση στο αισθητικό αποτέλεσμα και την τέλεια σύνθεση. Έργα από τα τέλη της δεκαετίας του 1980 έως το πρόσφατο παρελθόν, συμπεριλαμβάνοντας αρκετά από τα μεγάλα κάδρα tableaux σε φωτεινό κουτί που τον χαρακτηρίζουν ως καλλιτέχνη, είναι προς θέαση για όλη τη σεζόν.
Συλλογή Γιώργου Οικονόμου | Έως 30/12 | Δευτ.-Παρ.: 10 π.μ.-6 μ.μ. | Είσοδος ελεύθερη
#10 Blue after Dark
Μετά από το σκοτεινό διάστημα της απομόνωσης έρχεται το εκρηκτικό μπλε της καλοκαιρινής έμπνευσης, όπως μας υπενθυμίζει μέσα από τον τίτλο της η νέα ομαδική έκθεση που φιλοξενείται στον Εικαστικό Κύκλο Sianti: είκοσι αναγνωρισμένες υπογραφές του εγχώριου εικαστικού χώρου, από τον Γιάννη Βαλυράκη, τον Κώστα Βαρώτσο και τον Δημοσθένη Κοκκινίδη μέχρι τον new age πολυμήχανο Cacao Rocks, έχουν το μερτικό τους με ζωγραφικά και γλυπτικά έργα. Συνδετικός κρίκος όλων είναι το μπλε χρώμα, οι τονικότητες αυτού αλλά και οι διαθέσεις, άλλοτε ονειρικές κι ελπιδοφόρες άλλοτε μελαγχολικές, που δημιουργεί. Συνεχίζεται για όλο τον Ιούλιο.
Εικαστικός Κύκλος Sianti | Έως 31/7 | Τρ., Πέμ.-Παρ.: 10 π.μ.-8 μ.μ., Τετ.: 10 π.μ.-3 μ.μ., Σάβ.: 10 π.μ.-4 μ.μ. | Είσοδος ελεύθερη
#11 Summer Breeze
Αρκετές ήταν οι γκαλερί που ύστερα από το lockdown, σαφώς σαστισμένες μέσα στο γενικότερο κλίμα αβεβαιότητας που απλώθηκε στον καλλιτεχνικό χώρο, συγκέντρωσαν τους εικαστικούς με τους οποίους συνεργάζονται και επανήλθαν με ομαδικές εκθέσεις, ξορκίζοντας το κακό με θετική αύρα. Το ίδιο σκέφτηκε η Γκαλερί Αντωνοπούλου, με τη νέα έκθεση της οποίας φυσάει καλοκαιρινό αεράκι στο κέντρο της πόλης: έργα από δεκαεπτά δημιουργούς, όλοι καταξιωμένοι και πολύ επιδραστικοί (κυρίως) στο τοπίο του ’90 και του 2000, όπως οι Νίκος Αλεξίου, Γιάννης Γαΐτης, Μπία Ντάβου, Αλέξανδρος Ψυχούλης και Βλάσης Κανιάρης, εξερευνούν το φως, τον ήλιο, τη θάλασσα, τα χρώματα και την αύρα της ανεμελιάς με διαφορετικές υλικότητες (ξύλο, άμμο, τέμπερες, μέταλλο, εκτυπώσεις, λάδια κ.ά.). Συνεχίζεται έως 24 του μηνός και μετά από Σεπτέμβριο.
Γκαλερί Αντωνοπούλου | Έως 24/7 & 2-26/9 | Τετ.-Παρ.: 2-7 μ.μ. | Είσοδος ελεύθερη
#12 Athens Digital Art Festival: Technotribalism
Πιο ζοφερή ή πιο γαλήνια αποκαλύπτεται η επαύριον με τα τεχνολογικά δεδομένα, τις έξυπνες μηχανές και τους ανίκητους αλγόριθμους; Όπως και να έχει, υπάρχει μια γενιά ανθρώπων, μια φυλή η οποία έχει γαλουχηθεί μαζί με την τεχνολογία και το αχανές ψηφιακό τοπίο, το οποίο γίνεται ο κυρίαρχος στη νέα εποχή, αυτή που θα ονομάζαμε εποχή του «techno-tribalism». Για πρώτη φορά μέσω των διαδικτυακών του καναλιών λόγω των περιστάσεων, το φετινό ADAF επιχειρεί μια βουτιά σ’ αυτό τον κόσμο, έχοντας επιλέξει έργα (βίντεο αρτ, animation, παιχνίδια και περφόρμανς, μεταξύ άλλων) από 5.500 καλλιτεχνικές προτάσεις προερχόμενες από περισσότερες από 100 χώρες του κόσμου που κατατέθηκαν. Κάντε προεγγραφή στη σελίδα online.adaf.gr και το φεστιβάλ ξεκιάει από 10 Ιουλίου.
Προεγγραφή στο online.adaf.gr | Από 10/7 | Είσοδος ελεύθερη
