«Η αλληλεγγύη σ’ αυτή τη δύσκολη στιγμή είναι σημαντικό ζήτημα», υποστηρίζει αδιάλλακτα ο artist-run χώρος Space52, ο οποίος κατά τη διάρκεια του εγκλεισμού των τελευταίων μηνών, σε διάλογο με τη γενικότερη στροφή του εικαστικού κόσμου προς την ψηφιακή αναπαράσταση, απηύθυνε ανοιχτό κάλεσμα σε καλλιτέχνες από οποιαδήποτε χώρα, χωρίς ηλικιακό ή άλλο όριο, για μια ομαδική έκθεση εξ αποστάσεως. Ένα έργο τέχνης μαζί με ένα μικρό κείμενο σχετικά με την εμπειρία τους κατά τη διάρκεια της καραντίνας ήταν αυτά που ζητήθηκαν για το «Quarantine Exhibition», προκειμένου να διαμορφωθεί –χωρίς χρηματική υποστήριξη– ένα αφηγηματικό ημερολόγιο καραντίνας, μια σειρά αντιδράσεων στον εγκλεισμό από εικαστικούς όλου του κόσμου.
Πάνω από τετρακόσιες συμμετοχές καταμετρήθηκαν, πολλές από τις οποίες είχαν εξαιρετικά έργα, αλλά για τη συνεκτικότητα του όλου εγχειρήματος, η επιτροπή κατέληξε σε εξήντα καλλιτέχνες. Άλλοι δημιουργοί επανενεργοποίησαν παλιότερα πρότζεκτ, άλλοι κινήθηκαν σε νέες παραγωγές, όλοι ωστόσο δίνουν μια διαφορετική εκδοχή για την πρωτόγνωρη κατάσταση που βιώσαμε. Ιστορίες απομόνωσης από την Βενετία, το Ρότερνταμ, την Μάλτα, το Μπρούκλιν, το Παρίσι, την Λευκωσία, το Τόκυο, την Ρώμη, την Θεσσαλονίκη και την Αθήνα, πόλεις άδειες με τους καλλιτέχνες εγκλωβισμένους σε μια μετέωρη αβεβαιότητα. «Η τέχνη είναι ζωή για μένα», είναι το μήνυμα που επανέρχεται σχεδόν νομοτελειακά στα κείμενα ενώ η αλληλεγγύη ορθώνεται ως μοναδική απάντηση στο συλλογικό πρόβλημα.
Μερικά από τα ονόματα που παίρνουν μέρος στο «Quarantine Exhibition» είναι ο Ηλίας Παπαηλιάκης, η Γεωργία Σαγρή, ο Γιώργος Κόντης κι ο Διονύσης Χριστοφιλογιάννης, μαζί με επιδραστικά ονόματα της διεθνούς σκηνής όπως οι Octavi Serra, Nocera & Ferri, Dan Perjovschi και Yuto Nemoto. Η έκθεση παρουσιάζεται μέσω καταλόγου με ενδιαφέροντα εισαγωγικά κείμενα και καλοδουλεμένες λεπτομέρειες.
