Κυριακή απόγευμα στην Κυψέλη, στη γειτονιά όπου διαφορετικές ομάδες κατοίκων και πρωτοβουλίες πολιτών δίνουν δυναμικά το «παρών». Τα τελευταία χρόνια, ύστερα από τις ανάγκες που προέκυψαν και τον πλούσιο πολυπολιτισμικό χαρακτήρα που απέκτησε η περιοχή, όλο και περισσότερες κινήσεις, πολιτιστικές ή ευρύτερα ακτιβιστικές, οργανώνουν δράσεις και καλούν διαφορετικούς ανθρώπους να συνυπάρξουν, να επικοινωνήσουν και να γεφυρώσουν τις διαφορές τους. Πριν από λίγους μήνες, ένα τέτοιο παράδειγμα ξεφύτρωσε στην περιοχή, με την πρωτοβουλία της Σταματίας Δημητρακοπούλου: το «Mum Social Club».
Η Σταματία, είναι ανεξάρτητη επιμελήτρια τέχνης, γράφει για εικαστικά και τα τελευταία τρία χρόνια είναι η καλλιτεχνική διευθύντρια της διεθνής έκθεσης σύγχρονης τέχνης, Art Athina. «Στα ταξίδια μου στο εξωτερικό έχω συναντήσει παρόμοια σόσιαλ κλαμπ και ήταν ένα από τα όνειρα μου να ανοίξω στην Ελλάδα κάτι παρόμοιο», μου λέει η ίδια στην αρχή της κουβέντας. Ο χώρος θυμίζει εργαστήριο τέχνης, με τους λευκούς τοίχους, το μεγάλο τραπέζι, τα λιγοστά έπιπλα και την μικρή κουζίνα, όπου η Σταματία ετοιμάζει κεράσματα, κουλουράκια, κέικ, καφέ και άλλα νόστιμα κεράσματα για τους καλεσμένους.
Το «Mum Social Club», ουσιαστικά, είναι μια κοινωνική λέσχη, ένα κοινωνικό δίκτυο, όπως το facebook και το instagram, αλλά αντί για τον εικονικό χώρο δραστηριοποιείται στο φυσικό. Κάθε μήνα, τρεις διαφορετικές κατηγορίες δράσεων επαναλαμβάνονται: η λέσχη βιβλίου, το εργαστήριο κεραμικής και το food club. Κοινός στόχος όλων είναι η επαφή και η συνδιαλλαγή διαφορετικών ανθρώπων. Μπορεί ο τίτλος να υπονοεί πως πρόκειται για ένα club που απευθύνεται μόνο σε μαμάδες, αλλά η Σταματία μας διαβεβαιώνει ότι δεν είναι καθόλου έτσι.«Mum γιατί ολόκληρος ο χώρος γίνεται μια μεγάλη μαμά, για να προστατέψει και να θρέψει τα διαφορετικά δρώμενα που φιλοξενούνται, σαν μια θερμοκοιτίδα».
Το μαμαδίσιο χαρακτήρα τον βρίσκουμε παντού στο club: στην κεραμική με την αγάπη και τη φροντίδα που δείχνουμε στα δημιουργήματα μας μέχρι να ψηθούν και να πάρουν την τελική τους μορφή αλλά και την περηφάνια που νιώθουμε όταν τα δείχνουμε στους φίλους μας, στο βιβλίο γιατί νιώθουμε ασφάλεια μέσα στο χώρο να εκφράσουμε τις απόψεις μας και να συζητήσουμε, αλλά και στο food club, εκεί που όλοι θέλουμε να αποδείξουμε πως η μαμά μας μαγειρεύει καλύτερα από όλους και μας έχει μάθει τις καλύτερες σπεσιαλιτέ της. «Ήθελα να μεταφέρω την ιδέα του να μαγειρεύουμε όλοι μαζί σε ένα περιβάλλον που θα νιώθουμε οικογενειακά και προστατευμένα, και στο τέλος να μοιραζόμαστε το ίδιο τραπέζι».
Ένα διαφορετικό κόνσεπτ έρχεται κάθε μήνα. Χρησιμοποιώντας διαφορετικές θεματικές, οι τρεις κατηγορίες δράσεων του χώρου –η λέσχη βιβλίου, το εργαστήριο κεραμικής και το food club– ανανεώνουν το περιεχόμενό τους και περιμένουν τόσο τους πιστούς mumάκηδες όσο και τα καινούργια μέλη να εμπλακούν και να κοινωνικοποιηθούν μέσα από την τέχνη. Ιδέες όπως ο «Εαυτός», που οι καλεσμένοι έφτιαξαν το προσωπικό του σάντουιτς, το «Carnival» που δημιούργησαν χρωματιστά διονυσιακά κεραμικά είτε η «Οικολογία» που έγινε συζήτηση πάνω στο βιβλίο «Ο Άρχοντας των Μυγών», είναι μερικά από τα παραδείγματα των περασμένων μηνών.
Η κεραμική είναι κάτι που απασχολεί και την ίδια την Σταματία. Στόχος της είναι να νιώσουν και άλλοι τον ψυχοθεραπευτικό χαρακτήρα του να πλάθεις κάτι με τα χεριά σου, να δημιουργείς και στο τέλος να το δωρίζεις σε κάποιον για να το χρησιμοποιήσει. «Είναι ένα πολύ ωραίο εργαλείο για να παρακινήσεις τους ανθρώπους να εκφραστούν, ακόμη κι όσους θεωρούν πως δεν το έχουν.» Το εργαστήριο κεραμικής γίνεται με την βοήθεια του καλλιτέχνη HOPE και της Αριάδνης Στροφύλλα, οι οποίοι βοηθάνε τους συμμετέχοντες και δίνουν σωτήριες συμβουλές όταν έχεις πέσει με την μούρη μέσα στους πυλούς και δεν ξέρεις τι να φτιάξεις.
Αν βρεθείς στο book club θα συζητήσεις, θα σκεφτείς, θα γελάσεις αλλά πιθανόν να παίξεις σε κάποιο θεατρικό έργο, όπως συνέβη αυτόν τον Μάιο με τον Άγγελο Παπαδημητρίου και την παράσταση «Όνειρο θερινής νυκτός» του Ουίλιαμ Σαίξπηρ. Δεν πρόκειται για λέσχη ανάγνωσης και ούτε χρειάζεται να έχει διαβάσει κάποιος το βιβλίο^ αποτελεί απλώς την αφορμή για να γίνει συζήτηση και να ανταλλάξουμε απόψεις. «Το book club μου αρέσει γιατί σου θυμίζει να διαβάζεις ή ακόμα και αν δε διαβάσεις, να ασχοληθείς με την έννοια του βιβλίου», αναφέρει η Σταματία.
Στο food club, οι συνδαιτυμόνες του τραπεζιού δημιουργούν κοινωνικά δίκτυα και η μαγειρική μεταμορφώνεται σε τέχνη. Από την συνεννόηση για το διαμοιρασμό των μαγειρικών εργασιών μέχρι το στρώσιμο του τραπεζιού και την χαρά του γεύματος, τα άτομα βρίσκονται σε διαρκή επικοινωνία. «Η κοινωνική έκταση που έχει το να μαγειρεύουμε είναι πολύ μεγάλη. Είτε φτιάχνοντας χειροποίητα μακαρόνια είτε δημιουργώντας κάτι πιο ευφάνταστο, όπως mandala με λαχανικά και λουλούδια, έχουμε δει πως δημιουργείται αυθόρμητα μια μεγάλη παρέα6 είναι κάτι μοναδικό.»
Το Ιούνιο το mum social club αποχαιρετά τη σεζόν με θέμα την καλοκαιρινή «Ραστώνη» και καλωσορίζει τις συνήθειες του καλοκαιριού με κατασκευή κεραμικών εμπνευσμένων από την Αρχαία Ελλάδα (τα οποία θα εκτεθούν στο Μουσείο Κυκλαδικής Τέχνης), με «Τεμπέλικες Μαγειρικές» όπου ο καθένας μαγειρεύει το αγαπημένο του γρήγορο καλοκαιρινό φαγητό, καθώς και με το βιβλίο «Η τέχνη της ξάπλας» του Μπέρντ Μπρούνερ.
«Mum Social Club» | Περισσότερες πληροφορίες θα βρείτε εδώ | Για συμμετοχή επικοινωνήστε στο rsvp@mumsocialclub.com
