Δεν θα ξεχάσω ποτέ εκείνη την παράσταση στο Βεάκειο, αρχές του περασμένου Ιούνη. Πάνω από δύο χιλιάδες κόσμου –η μεγαλύτερη παράσταση που γνώρισε ποτέ το ελληνικό stand up–, δεκαεννιά κωμικοί πάνω στη σκηνή να δίνουν τον καλύτερο τους εαυτό για το «V for Vrana» και τη μοναδική Κατερίνα να κρατά το καλύτερο για το τέλος, όταν με το αναπηρικό της αμαξίδιο εμφανίστηκε στο πάλκο, χαμογελαστή και φανερά συγκινημένη από το ασταμάτητο χειροκρότημα, ξαφνιάζοντας τους πάντες.
Την ίδια ατμόσφαιρα έφερε στο Ωδείο Αθηνών, όταν πριν από λίγο καιρό, στο πλαίσιο της σειράς Διάλογοι από το Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος, ανέβηκε στη σκηνή με το «Πεθαίνοντας στα Γέλια» και μίλησε με τη δημοσιογράφο Άννα Μπουσδούκου. Ύστερα από αρκετούς μήνες ανάρρωσης, η κατάστασή της έχει βελτιωθεί αρκετά, αλλά η πρόοδός της παραμένει ιατρικά μη προβλέψιμη. Καθισμένη στο καροτσάκι, με αδυναμία καθαρής άρθρωσης και μερική όραση, η Κατερίνα Βρανά χαμογελά αφοπλιστικά και λέει «που θα πάει; – θα λυθεί κι αυτό».
«Σαν τιμωρία είναι αυτό που περνάω», λέει χαριτολογώντας, «ως άνθρωπος, λατρεύω να μιλάω, αγαπάω το φαγητό και μισώ τη γυμναστική, και τώρα κάνω φυσικοθεραπείες κάθε μέρα, δεν μπορώ να επικοινωνήσω καλά και το διαιτολόγιό μου είναι περιορισμένο. Έ άι!» Όταν κατά τη διάρκεια της περιοδείας της στη Κουάλα Λουμπούρ της Μαλαισίας, μετά από ένα ατυχές ιατρικό πόρισμα, ξεκίνησε ο δαιδαλώδης λαβύρινθος της σωματικής της κατάπτωσης (που είχε από διάτρηση εντέρου και σηψαιμία μέχρι απανωτές εγχειρήσεις και τεχνητό κώμα), η Κατερίνα μπορεί να είδε τη ζωή της άρδην να αλλάζει, όπως δεν έπαψε ποτέ να πιστεύει στον εαυτό της. Λίγο η έξτρα σουρεάλ οικογένεια, λίγο οι κοντινοί της φίλοι, λίγο η φοβερή νοσοκόμα-κυρία Φωτεινή, η Κατερίνα στάθηκε αναλλοίωτη απέναντι στους μικρούς και μεγάλους φόβους της, βγαίνοντας τελικά ακόμα δυνατότερη.
«Η αρρώστια δεν είναι τέρας, είναι απλώς κάτι άβολο που σε ενοχλεί. Αν το δεις έτσι, χάνει τη δύναμη που έχει πάνω σου, δεν τη φοβάσαι τόσο». Είτε πρόκειται για άτομα με ειδικές ανάγκες, ψυχικά άρρωστους, περιπτώσεις με κινητικά προβλήματα και σπαστικότητα μυών, παιδιά με σύνδρομο Down ή ο,τι ξεπερνάει το τυπικό, στην Ελλάδα οι δυσκολίες αυξάνονται. «Σε αντίθεση με το εξωτερικό, εδώ έχουμε συνηθίσει –κυρίως λόγω φόβου– να κρύβουμε τους άρρωστους, να τους κρατάμε κλεισμένους μέσα στο σπίτι», συνεχίζει, «για αυτό αποφάσισα να κάνω παράσταση όσο βρίσκομαι σε αυτήν την κατάσταση. Να δείξω πως δεν έχει καμία σημασία. Άλλωστε, δεν χάθηκε ο κόσμος, μου πάει το καρότσι!».
Δρομολογώντας την comeback ατομική της παράσταση προς τις 20 Ιανουαρίου με τίτλο «Staying Alive (Σχεδόν Πέθανα)», η Βρανά ετοιμάζει τα τελευταία της κείμενα. Απ’ όσο λέει θα έχει μπόλικο υλικό από τις περιπέτειές της και το self-exposure αναμένεται να χτυπήσει κόκκινο. Και αν τα παλιά της κείμενα από το «Φέτα Με Την Βασίλισσα» και το «About Sex» την καταξίωσαν ως εξαιρετική κωμικό σε Λονδίνο, Αθήνα και διεθνή φεστιβάλ Εδιμβούργου και Μελβούρνης (βλ. το πασίγνωστο bit της «Ελληνικής Ταβέρνας»), αυτός ο μονόλογος θα την καθιερώσει ως μοναδική στο είδος της. Ήρθε η στιγμή να ξαναδούμε τη μεγάλη Βρανά επί σκηνής.
