Μια ανάσα πριν από την επίσημη πυροδότηση της νέας σεζόν, μία ανάσα πριν από το φθινοπωρινό μπουμ των αθηναϊκών ραντεβού, οι σημαντικότεροι κόμβοι πολιτισμού της πόλης ζεσταίνουν τις μηχανές τους – με σύμμαχο πάντα το αλύγιστο ηλιόπυρο των ημερών. Στο νότιο άξονα της Αθήνας, το Κέντρο Πολιτισμού Ίδρυμα "Σταύρος Νιάρχος" μετρά αντίστροφα για ένα άκρως πυκνό και εντυπωσιακό Σεπτέμβριο με συναυλιακά χαρτιά που πραγματικά δεν πρέπει να χάσει κανείς (το session του Αμερικανού Lee Ranaldo από Sonic Youth, ο ατμοσφαιρικός Goran Bregović και οι Planet of Zeus αρκούν;), ανοίγοντας το πρόγραμμά του με την έκθεση της Σοφίας Βάρη "Φόρμες και Αντιθέσεις": δεκαέξι γλυπτά μνημειακών διαστάσεων, αυστηρά σε ασπρόμαυρο, semi-abstract σχεδιασμό, παραταγμένα μπροστά από την Αγορά, ακριβώς δίπλα από το Κανάλι, έτοιμα να υποδεχτούν τον κάθε επισκέπτη.
"Στατικά αλλά κινούμενα, μεγάλα αλλά κομψά, άρτι αφιχθέντα αλλά τόσο οικεία, τα γλυπτά στο "Φόρμες και Αντιθέσεις" αναβλύζουν μία τόσο πολύπλοκη όσο και βιωματικά απλή αρμονία."
"Μόλις έφτασε η πρόταση από το ΚΠΙΣΝ, ένιωσα αμέτρητο σεβασμό αλλά και φόβο μαζί", μας ανακοίνωσε η ελληνοουγγαρέζα γλύπτρια στην αρχή της συνέντευξης Τύπου, την Πέμπτη. "Πώς θα μπορέσω εγώ με τα γλυπτά μου να μπω και κυρίως να συμμορφωθώ με το περιβάλλον αλλά και την εξαίσια αρχιτεκτονική αυτού του κτιρίου;" Μπορεί στο βιογραφικό της Σοφίας Βάρη να αναγράφονται περισσότερες από χίλιες ατομικές εκθέσεις, μόνιμη παρουσία σε βαρυσήμαντα πολιτιστικά κέντρα (όπως στο Palazzo Vecchio Φλωρεντίας και το Pera Museum Κωνσταντινούπολης), αλλά και εκθέματα σε δημόσιους κόμβους (όπως στην Piazza del Casino στο Μόντε Κάρλο ή στο Ναό του Κομφούκιου στο Πεκίνο), αλλά η εικαστική συνομιλία με ένα νέο αρχιτεκτόνημα –πόσο μάλλον με το "urban planning" διαμάντι του Ρένζο Πιάνο -το ΚΠΙΣΝ- παραμένει πρόκληση. Εάν συνυπολογίσουμε και πως πρόκειται για την πρώτη έκθεση που φιλοξενείται στο πιο κεντρικό σημείο αυτού του σχεδιασμού, το βάρος ανεβαίνει.
"Στόχος μου ήταν να δημιουργήσω έργα που δεν θα φαίνεται σαν να ήρθαν κάποτε ή σαν να πρόκειται να φύγουν κάποια στιγμή από το χώρο, να μην επιβάλλονται αλλά να έχουν την αίσθηση πως βρίσκονταν πάντα εδώ", συνεχίζει. Έτσι, κατέληξε στο ασπρόμαυρο φορμά. Σχέδια γλυπτών που είχε φτιάξει την τελευταία ώριμη δεκαετία μπήκαν ξανά στο χυτήριο και ξαναφτιάχτηκαν πάνω στο δίπολο άσπρο-μάυρο. Μέσα από την κυριότερη αντίθεση στην χρωματική παλέτα, η Σοφία Βάρη ένωσε στα μάτια του θεατή όλες τις αντίρροπες ιδέες που ήθελε: στατικά αλλά κινούμενα, μεγάλα αλλά κομψά, άρτι αφιχθέντα αλλά τόσο οικεία, τα γλυπτά στο "Φόρμες και Αντιθέσεις" αναβλύζουν μία τόσο πολύπλοκη όσο και βιωματικά απλή αρμονία.
Πίσω από τα κοντά-πεντάμετρα μπρούτζινα αγάλματα –όσο το βλέμμα σου μπλέκεται μαζί με τις παράλληλες γραμμές, τις καμπύλες και τις καλοσχηματισμένες φούρλες, τις τελείες, τις γωνίες– μπορεί κανείς να διακρίνει (συνειρμικά) ανθρώπινες φιγούρες, πιθανόν κάποια περίεργα πλάσματα ή ακόμα αλλόκοτα αντικείμενα· μπορεί να δει φορμικά πάνω τους την αναφορά στην αρχαία γλυπτική γραμμή, την αυστηρότητα του κυβισμού ή πιθανόν την ελευθερία του αφαιρετικού. Όποια οπτική κι αν διαλέξει, ωστόσο, παραμένει εκεί, να τα κοιτά – παραταγμένα μπροστά από την Αγορά, ακριβώς δίπλα στο Κανάλι, έτοιμα να υποδεχτούν τον κάθε επισκέπτη.
"Φόρμες και Αντιθέσεις" Σοφία Βάρη | ΚΠΙΣΝ (Αγορά) | 1 Σεπτεμβρίου-7 Οκτωβρίου | Είσοδος ελεύθερη | © Φωτογραφιών: Κέντρο Πολιτισμού - Ίδρυμα "Σταύρος Νιάρχος"
