Τρίτη πρωί, και ανοίγω υπολογιστή με τις συνηθισμένες πρωινές μηχανικές κινήσεις. Το σήμα της google, όπως κάνει πολύ συχνά, επιφυλάσσει ένα γρίφο: έναν ιδιαίτερο σχεδιασμό του logo (το λεγόμενο doodle) αφιερωμένο σε μια καθιερωμένη επέτειο ή σε ένα σημαντικό γεγονός που πρέπει να αποκρυπτογραφήσεις. Σήμερα το ένα «ο» είναι μια κόκκινη μπάλα που πίνει έναν μπλε χυμό με καλαμάκι. Σ’ αυτές τις περιπτώσεις η δεύτερη σκέψη είναι πάντα καλύτερη: Είναι ένας κόκκινος πλανήτης που πίνει νερό. Και για να το ξεδιαλύνουμε εντελώς, είναι ο Άρης, που, όπως αποκαλύφθηκε, έχει νερό (συγκεκριμένα ρέον και αλμυρό).
Η NASA είχε ανακοινώσει εδώ και καιρό πως τη Δευτέρα 28 Σεπτεμβρίου θα κάνει μια σημαντική ανακοίνωση σε σχέση με τον τέταρτο (και γειτονικό μας) πλανήτη του ηλιακού μας συστήματος. Και έκτοτε οι φήμες είχαν οργιάσει. Ανακαλύφθηκε ζωή; Βρήκαμε βάση εξωγήινων; Το εξοχικό του Θεού; Ότι το κόκκινο χρώμα οφείλεται σε σάλτσα ντομάτας με καραμελωμένα κρεμμύδια; Οι πιο συνετοί, βέβαια, το είχαν προβλέψει και δικαιώθηκαν. Η περίφημη αποκάλυψη είχε να κάνει με το υγρό στοιχείο, το οποίο μπορεί και να σημαίνει ύπαρξη μικροβιακής ζωής. Κάτι, δηλαδή, που ξέραμε ότι ίσχυε στο παρελθόν (ότι ο πλανήτης ήταν φιλόξενος σε έμβιες μορφές) μπορεί να ισχύει και σήμερα.
Όπως και να ’χει, η έρευνα έχει ακόμη δρόμο, αλλά αυτή η ανακάλυψη είναι από τις πλέον σημαντικές στην ιστορία της ανθρωπότητας, η οποία για πρώτη φορά έρχεται σε επαφή με «κάτι» που αναπτύσσεται εκτός ορίων της υδρογείου. Κατά μία έννοια, λοιπόν, μιλάμε για την είδηση της χιλιετίας. Ένα τέτοιο γεγονός τι θέση μπορεί να έχει στην ελληνική ρέουσα και αλμυρή επικαιρότητα; Διότι, για να μείνουμε στο google, όταν πληκτρολογήσεις «Άρης» (στα ελληνικά) στη μηχανή αναζήτησης, ο κόκκινος πλανήτης έρχεται τρίτος μετά τον Άρη Βελουχιώτη και τον Άρη Θεσσαλονίκης (ούτε καν ο θεός του πολέμου δεν ανεβαίνει στο βάθρο).
Η δε ανακοίνωση της NASA είναι μια είδηση σαν όλες τις άλλες ανάμεσα στο ταξίδι του πρωθυπουργού στη Νέα Υόρκη, στο δημοψήφισμα στην Καταλονία και στις διεργασίες για τη διαδοχή στη Νέα Δημοκρατία. Συν του ότι, αν δεν διαβάσεις προσεκτικά, θα νομίσεις ότι απλώς έχει σημειωθεί μια διαρροή και χρειάζεται διαστημικός υδραυλικός. Βέβαια, η αλήθεια είναι ότι ελάχιστες φορές τέτοιου είδους ανακαλύψεις εκτιμήθηκαν εν τη γενέσει τους. Έπρεπε πρώτα να μετεξελιχθεί αυτός ο πρώτος ενθουσιασμός σε χειροπιαστό αποτέλεσμα.
Έτσι, με τον ίδιο τρόπο που η εργαστηριακή ανακάλυψη της πενικιλίνης επισκιάστηκε από το γεγονός της θεραπείας των πρώτων λοιμώξεων μέσω αυτής, φαντάζομαι πως κάποτε θα αναχωρήσει ένα διαστημικό λεωφορείο για τον Άρη, και το προσπέκτους που θα υπάρχει στη θέση σου θα αναφέρει ότι το 2015 άνοιξε ουσιαστικά ο δρόμος για την εξερεύνηση του πλανήτη, την κατάκτησή του, το διαχωρισμό του σε ζώνες κυριότητας και την αξιοποίηση του ορυκτού του πλούτου. Διότι όπως είχε προβλέψει και ο Σπύρος Καλογήρου «Είναι πολλά τα λεφτά, Άρη». Και το θέμα είναι να μπει το νερό στο αυλάκι. Έστω και αλμυρό…
