Προσωπικές επιλογές και ευθύνες συγκρούονται υπόκωφα στο εσωτερικό μιας βραδύκαυστης, χαμηλόφωνης ταινίας που, μέσα από το θάνατο και τα μάτια της υπέροχης Βίκι Κριπς, κοιτάει τη ζωή κατάματα.