Συνέχεια μιας ενδιαφέρουσας ταινίας τρόμου με πρωτότυπη, αλληγορικά πολυδιάστατη ιδέα. Αυτή, όμως, δυσκολεύεται για ακόμα μία φορά να ισορροπήσει με το ωμό, αιματοβαμμένο θέαμα, το ψυχολογικό δράμα και το σαρκαστικό χιούμορ.
ΓΡΑΦΕΙ: ΧΡΗΣΤΟς ΜΗΤΣΗςΩς ορισμός της χαμένης ευκαιρίας, η ταινία υποβάλλει με την ανατριχιαστική απεικόνιση των συνεπειών του μετατραυματικού άγχους, αποτυγχάνει όμως στην απόπειρά της να ισορροπήσει ανάμεσα στον ατμοσφαιρικό υπαινιγμό και τη σεναριακή σαφήνεια.
ΓΡΑΦΕΙ: ΓΙΑΝΝΗς ΚΑΝΤΕΑ-ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟς