Έφτασε, τελικά, η κατάσταση των εγχώριων πραγμάτων σε σημείο να λέμε "πάλι καλά που έβγαλε δίσκο ο ΛΕΞ"; Είναι και δεν είναι έτσι, θα πούμε εμείς, εν μέσω εορτασμών για μια προσωπική επέτειο 20 ετών στις επάλξεις της κριτικής. Πάντα, λοιπόν, με το γνώριμο σασπένς της αντίστροφης μέτρησης, αλλά δίχως μεγαλοστομίες περί καλύτερων ή σπουδαιότερων, συστήνουμε εδώ μια χρονιά πιο περιπετειώδη απ' όσο φαίνεται, η οποία είδε πολλούς Έλληνες μουσικούς να προβαίνουν σε αξιόλογες διεθνείς συνεργασίες.
ΓΡΑΦΕΙ: ΧΑΡΗς ΣΥΜΒΟΥΛΙΔΗςΜπορεί, μέχρι στιγμής, ο Οκτώβρης να μη μας το δείχνει, αλλά παραμένει ο μήνας στον οποίον ολοκληρώνεται ο κύκλος των υπαίθριων συναυλιών –με τη σκυτάλη να περνάει, πλέον, στους μεγάλους κλειστούς χώρους, που προετοιμάζουν πυρετωδώς τις πρεμιέρες των νέων τους προγραμμάτων.
ΓΡΑΦΕΙ: ΧΑΡΗς ΣΥΜΒΟΥΛΙΔΗςΜια κριτική για το ΕΡ που ανέλαβε να φιλοξενήσει το περίφημο (πια) "Ζάρι", προξενώντας διεθνείς δισκογραφικούς κραδασμούς, αλλά και ερωτήματα για το πόσο συγκροτημένος είναι, τελικά, ο αισθητικός ορίζοντας των όσων γυρνάνε γύρω από την πολυσυζητημένη δημιουργό.
ΓΡΑΦΕΙ: ΧΑΡΗς ΣΥΜΒΟΥΛΙΔΗςΕιδικά όταν πέφτει αργά, το Πάσχα ορίζει (συνήθως) ένα τέλος σεζόν για τη νυχτερινή διασκέδαση χειμερινού τύπου. Αλλά κάποιοι από τους μεγάλους κλειστούς χώρους της πόλης επιλέγουν να παραμείνουν ανοιχτοί μέχρι να καλοκαιριάσει –με μερικούς, μάλιστα, να προτείνουν και νέα σχήματα.
ΓΡΑΦΕΙ: ΧΑΡΗς ΣΥΜΒΟΥΛΙΔΗςΜε δύο τελευταίες εμφανίσεις γράφουν ένα δυνατό φινάλε με μεγάλες επιτυχίες.
Κάθε Τετάρτη και Σάββατο, μαζί τους ο τάχιστα ανερχόμενος Γιάννης Γρόσης.