Είτε μαζί, είτε μόνοι, οδήγησαν τον κατάμεστο χώρο σε αλλεπάλληλες εκρήξεις ενθουσιασμού –με αυτόν να ζητάει "μόνο πόνο" από την ορχήστρα και το κοινό κι εκείνη να υπερβαίνει με τον αέρα της ακόμα και κάποιους άστοχους εκμοντερνισμούς στις ενορχηστρώσεις των παλιών της σουξέ.
ΓΡΑΦΕΙ: ΧΑΡΗς ΣΥΜΒΟΥΛΙΔΗς