Στου Λου

Ύστερα από αρκετά χρόνια μιας προσωπικής περιπλάνησης στον γοητευτικό κόσμο της εστίασης, τόσο εντός όσο και εκτός συνόρων, ο Αλέξης Λουμιώτης αποφάσισε να κάνει το επόμενο βήμα και να παρουσιάσει έναν χώρο αφιερωμένο στις δύο μεγάλες αγάπες της ζωής του που είναι το κρασί και το φαγητό. Κάπως έτσι γεννήθηκε τον περασμένο Νοέμβριο ο "Λου" πλάι στις γραμμές της Κωνσταντινουπόλεως, ως ένα σύγχρονης αντίληψης οινομαγειρείο χαλαρό και φιλόξενο, με τον ίδιο σε ρόλο απόλυτου μαέστρου και ενορχηστρωτή της εμπειρίας. 

Ο χώρος, που κάποιοι θα θυμούνται ως "Tirbouson", εξακολουθεί να ατενίζει το πηγαινέλα των τρένων από τις μεγάλες τζαμαρίες που τον περιβάλλουν, μέσα του όμως επικρατεί η ζεστασιά του ξύλου και το εγκάρδιο καλωσόρισμα του οικοδεσπότη που υποδέχεται τους πάντες προσωπικά. Ένας "ουρανός" από φωτισμένα βαρέλια κρασιού, αμέτρητοι φελλοί σε βιτρίνα πάνω από την εντυπωσιακή ποτηριέρα αλλά και μια φωτιστική γιρλάντα από magnum φιάλες σαμπάνιας δίνουν οινικό στίγμα ευθύς εξαρχής, ενώ η ανοικτή κουζίνα προβάλλει στο χώρο μεγάλη και καμαρωτή, προσφέροντας την ευκαιρία σε όποιον θέλει να φάει γύρω της. 

Τα custom made ξύλινα τραπέζια και καρέκλες στους τόνους της σοκολάτας στρώνονται λιτά, με υφασμάτινες πετσέτες, βαριά μαχαιροπίρουνα και κολονάτα ποτήρια. Γύρω τους μαζεύονται παρέες μικρές και μεγάλες αμέσως μετά το τέλος των παραστάσεων στις θεατρικές σκηνές της περιοχής, χωρίς να λείπουν ήδη από νωρίς ορισμένα ζευγάρια σε ρομαντικό τετ α τετ. Ο Λουμιώτης ανοίγει κρασιά, διαλέγει μουσικές -από παλιά λαϊκά μέχρι Γιώργο Μαρίνο και Olympians, χωρίς ταμπού αρκεί να τα αγαπά-, σερβίρει και σου δίνει την εντύπωση ότι βρίσκεται ανά πάσα στιγμή παντού τόσο στη σάλα όσο και στην κουζίνα, όπου μαγειρεύει ο Γιάννης Γαλανόπουλος. 

Παρά το νεαρό της ηλικίας του, έχει ψαχτεί μαγειρικά πλάι σε ονομαστούς σεφ, και αναλαμβάνει να παρουσιάσει εδώ τη δική του οπτική για μια ελληνική κουζίνα σύγχρονη ως επί το πλείστον, που δεν απεμπολεί τους δεσμούς της με το κλασικό. Διαβάζοντας τον μονοσέλιδο κατάλογο με τις περίπου είκοσι προτάσεις που αλλάζουν συχνά πυκνά, το μάτι στέκεται πότε σε ένα ενδιαφέρον προϊόν πότε σε μια ενδιαφέρουσα ιδέα και η επιλογή δεν είναι εύκολη υπόθεση. Η μοντερνιτέ φαίνεται να επικρατεί στο πρώτο μισό του καταλόγου και μου το επιβεβαιώνει ένας λαχανοντολμάς με γέμιση από πλιγούρι και "κιμά" φρέσκιας ψιλοκομμένης γάμπαρης που ανανεώνει ευχάριστα την κλασική γεύση. Βρίσκω όμως πως καταπιέζεται από την σος μπερμπλάν που πέφτει βαριά πάνω του χωρίς να του επιτρέπει να αναπνεύσει με τον τρόπο που θα το έκανε ένα σπιρτόζικο αυγολέμονο, κλασικό ή πειραγμένο. 

Το ίδιο συμβαίνει και στο λαδοπιτάκι με ταρτάρ τόνου και καπνιστό μπρικ από τη Λακωνία μια και η κρέμα ταραμά σκεπάζει πληθωρικά το ψάρι, που χρειάζεται ένα πιο χοντρό κόψιμο για να καταφέρει να της αντισταθεί. Αντιθέτως, το σαγανάκι λειτουργεί όμορφα στην εκδοχή ενός lava cake που το προτείνουν. Κόβοντας το ανακαλύπτεις τη ρευστή του καρδιά από ελληνικό μπρι Άργους και χειροποίητη πάστα τρούφας, ενώ η ψωμένια κρούστα έχει το πάχος που χρειάζεται για να ισορροπήσει η πλούσια αυτή κρεμώδης γεύση που απελευθερώνεται στο πιάτο. Οι τζιγεροσαρμάδες τυλίγουν αρνίσια συκωταριά, ρύζι και μυρωδικά μέσα στη μπόλια τους και με κάθε τους μπουκιά σε τηλεμεταφέρουν σε ωραίο πασχαλινό τραπέζι, μερακλίδικο και παραδοσιακό. 

Η θάλασσα υπάρχει στον κατάλογο χωρίς να επιβάλλεται και η μανέστρα με καραβίδες στη σχάρα την εκπροσωπεί επάξια. Κατά τα λοιπά, στα κύρια που προσφέρονται και σε μισές μερίδες, η πυξίδα δείχνει προς τη στεριά και ειδικά την Πελοπόννησο που αποτελεί τόπο καταγωγής του σεφ. Γουρνοπούλα σε πρώτη ζήτηση, έτσι όπως τη λένε στη Μεσσηνία, με κρέας μελωμένο και πέτσα εξαιρετική με ενισχυμένο καραμέλωμα. Ο κοκκινιστός κόκορας (αλέκτωρ Μονεμβασιάς θα τον δείτε στον κατάλογο) με ταξίδεψε με τα ωραία του καρυκεύματα στην ορεινή Αρκαδία και μακάρι το al dente χυλοπιτάκι να ερχόταν όπως κι εκεί ορφανό, με λίγη μόνο καμμένη μυζήθρα πάνω του, αντί με τη σάλτσα του μαγειρέματος που το βαραίνει. Ωραίο και εξίσου χυμώδες το κουνελάκι στιφάδο, όχι όμως και το αλλιώτικο φρικασέ με αρνίσια παϊδάκια στα κάρβουνα που η σάλτσα του απομακρύνεται εντελώς από την παραδοσιακή γεύση. 

Για το τέλος, το εκμέκ με κανταΐφι, μαστίχα και φιστίκι Αιγίνης είναι ωραίο, ελαφρύ και περιποιημένο, και ακόμα καλύτερη η γαλατόπιτα με αφράτη κρέμα και μοντέρνες πινελιές από κρέμα κανέλας και παγωτό μπαχαρικών. Η λίστα κρασιών αριθμεί γύρω στις 250 ετικέτες τυπωμένες σε ευμεγέθεις σελίδες και εστιάζει κυρίως στον ελληνικό αμπελώνα, χωρίς να λείπουν επιλογές νεοκοσμίτικες και ήπιας παρέμβασης όπως επίσης και μια ενότητα με παλαιότερες σοδειές περιορισμένης διαθεσιμότητας από την προσωπική συλλογή του Λου στο κελάρι του μαγαζιού, ο οποίος θα σας καθοδηγήσει στις αναζητήσεις σας με στοχευμένες προτάσεις. 

Η επίσκεψη του κριτικού στο εστιατόριο έγινε στις 29/1.

ΣΤΟΥ ΛΟΥ Λεωφ. Κωνσταντινουπόλεως 104, Κεραμεικός, 2104449362. Ωράριο λειτουργίας: Καθημ. βρ., Κυρ. μόνο μεσημ., Δευτ. κλειστά. Τιμή: € 45 – 60 (το άτομο χωρίς ποτά και κουβέρ). Πρόσβαση ΑμεΑ: Όχι. Πάρκινγκ: Στους γύρω δρόμους.