Astakos

Work in progress παραμένει για λίγο ακόμη η παραλία της Γλυφάδας, αλλά επιτέλους ύστερα από πολλά χρόνια μπορείς να περπατήσεις σαν άνθρωπος ή να κάνεις ποδηλατάδα σε μια εσπλανάδα όμορφη, με φοίνικες και πεύκα. Στη δεύτερη μαρίνα της, απέναντι ακριβώς από το μόλο όπου οι ψαράδες γεμίζουν το πρωί τη μακριά σειρά των πάγκων τους με την ψαριά της ημέρας, άνοιξε αρχές Μαρτίου ο "Astakos". Το πλασάρισμά του ήταν εξαιρετικό σ’ αυτό το θαλασσινό σκηνικό δίπλα στην παραλία, και το σουξέ του είναι διαρκείας, με νούμερα που φτάνουν τις αρκετές χιλιάδες κάθε βδομάδα, όπως μαθαίνω. Έχει μια αύρα νησιού έτσι όπως κάθεσαι με την πλάτη στις πολυκατοικίες και τα εμπορικά κέντρα. Θα περίμενα είναι αλήθεια μια πιο ήσυχη φάση, τέτοια που να μπορείς να ρεμβάσεις και ν’ ακούς ενδεχομένως τα κύματα της θάλασσας∙ μια Κυριακή βράδυ που πήγα εγώ, πάντως, τα ηχεία έπαιζαν πολύ δυνατά. Και δεν ήταν μόνο αυτό, καθώς το ν’ ακούς Ρέμο και άλλους τραγουδιστές σε live ηχογραφήσεις του κεφιού μια ώρα που προσφέρεται για να ρίξεις ρυθμούς, δεν είναι σίγουρα η καλύτερη υπόκρουση. Αποδέχομαι ότι σε ένα σβήσιμο γενέθλιων κεριών τα φωτιστικά με τα ψάθινα καπέλα αναβοσβήνουν σαν φωτορυθμικά, αλλά μέχρι εκεί. Αυτά τα φωτιστικά, πάντως, κεντάνε boho ατμόσφαιρα στο μαγαζί έχοντας από κάτω τους βαριές καρέκλες καφενείου, βαμμένες σε πράσινο ή λουστραρισμένες στο φυσικό χρώμα του ξύλου και κάποιες άλλες πιο ντιζαϊνάτες.

Ο "Astakos" είναι μια σύγχρονη ελληνική γαστροταβέρνα που ασχολείται με τη θάλασσα και τα καλούδια της και την κουζίνα της επιμελείται ο βραβευμένος Άγγελος Μπακόπουλος. Έχοντας δοκιμάσει δύο φορές τις γεύσεις της, παρατήρησα μια υποχώρηση στο γευστικό της επίπεδο που ίσως να εξηγείται από τη δυσκολία που συναντούν αυτή την εποχή τα εστιατόρια να στελεχωθούν με το προσωπικό που έχουν ανάγκη. Το ξεκίνημα του τραπεζιού γίνεται πάντως με μεζέδες που στους παρουσιάζουν στο δίσκο για να διαλέξεις. Οι αλοιφές –ταραμάς και φάβα– είναι καλοφτιαγμένες και τα αλίπαστα λένε, με τον μερακλίδικο new style (κρέμα μάραθου και μαρινάτη μαραθόριζα) τσίρο, την homemade πλούσια λακέρδα (με καπνιστό ταραμά και τσιτσίραβλα) να είναι ό,τι πρέπει για ούζο και για τσίπουρο. Από κοντά και το καψαλισμένο σκουμπρί με κρέμα φασολάδας τέρπει. Τα ωμά όστρακα είναι ορεκτικά· πλέον υπάρχει κι ένας εξειδικευμένος σερβιτόρος που κυκλοφορεί με την ωραία μαρινιέρα του και μικρούς κουβάδες με τη χάρη τους, αλλά περιέργως δεν στάθηκε στο τραπέζι μας για να διαλέξουμε. Εκείνη η πολύ ωραία σαλάτα που είχα δοκιμάσει με ολοζώντανους ζοχούς, γλυκά κολοκυθάκια, πορτοκάλι, εξαιρετικό ανθότυρο Νάξου και δυόσμο και με είχε ενθουσιάσει, ήρθε με παραβρασμένη αλμύρα και με απογοήτευσε (είμαι σίγουρος πως τα βλίτα θα ήταν πιο ταιριαστά). Η άλλη απογοήτευση ήρθε από τη σουπιά στη σχάρα: εκεί που περιμένεις γεύση δυνατή, υφή μαστιχωτή και άρωμα θάλασσας, έρχεται άνευρη, πλαδαρή, άγευστη. Τόσο, που τα αχνισμένα απλώς με κρασί μύδια φαίνονται δίπλα της απογειωτικό έδεσμα.

Ένας μουσακάς είναι πάντα πρόκληση, ένας με γαρίδες ακόμη μεγαλύτερη∙ στον "Astako" πετυχαίνουν αφράτη μπεσαμέλ και σωστό καρύκευμα, αλλά οι γαρίδες δεν αφήνουν το ίχνος της γεύσης τους πουθενά. Η κουζίνα χρησιμοποιεί ανακλινόμενες σχάρες και ξυλόφουρνο κατά κόρον. Εκτός από τον μουσακά, από τον τελευταίο βγαίνει και το καλύτερο μάλλον πιάτο του μαγαζιού, το χταπόδι στιφάδο: τα κρεμμύδια του είναι ολόγλυκα, η σάρκα του με μέλωμα και τσαγανό, το άρωμα καπνιστό και η γεύση πυκνή. Υπάρχουν και άλλες ωραίες σπεσιαλιτέ που με λίγη προσοχή μπορούν να φτάσουν το επίπεδο που είχαν στο ξεκίνημα του εστιατορίου. Χαρακτηριστικό παράδειγμα η σκορπίνα μπουρδέτο, που ναι μεν η σάλτσα της, πυκνή και πικάντικη, σε κάνει fan, αλλά το ψάρι που μας έφεραν μαζί της ήταν άνοστο (υπόψιν πως μ’ αυτήν τη σάλτσα ταιριάζουν πολύ οι ωραιότατες τηγανητές πατάτες τους). Καλό είναι και το μπιάνκο με μπακαλιάρο και πατάτες, κυρίως χάρη στην ξινούτσικη λεμονάτη σάλτσα του, αλλά δεν έχει εκείνο το επικό μέλωμα που πετυχαίνουν οι Κερκυραίοι.

Η καμένη γαλατόπιτα, παρουσιασμένη σαν κρεμ μπριλέ, έχει αναδειχθεί δικαίως στο πιο δημοφιλές επιδόρπιο και έρχεται με σιρόπι περγαμόντο, φρέσκα μύρτιλα, βατόμουρα, φράουλες και παγωτό καϊμάκι. Συμπαθέστατος είναι και ο απαλός πολίτικος χαλβάς βουτύρου, με μαρμελάδα πορτοκάλι, καραμελωμένο αμύγδαλο και παγωτό κανέλα.

Η επίσκεψη του κριτικού στο εστιατόριο έγινε στις 23/6.

Διαδόχου Παύλου 46, 2η Μαρίνα Γλυφάδας, 2108947342. Ωράριο λειτουργίας: Και μεσημ. Κλειστά Δευτ. Τιμή: € 30-45 (το άτομο χωρίς ποτά και κουβέρ). Πρόσβαση ΑμεΑ: Όχι. Πάρκινγκ: Στους γύρω δρόμους.