© Δημήτρης Αντωνόπουλος
Τι παιχνίδια παίζει η ιστορία… Πριν από 3.500 χρόνια, στο κέντρο των Κυκλάδων βρισκόταν ένα πολύ ζωντανό νησί, η Στρογγύλη, που ο θυμός του ηφαιστείου την τίναξε στον αέρα. Η Θηρασιά στα δυτικά αποκόπηκε οριστικά από τη μεγάλη αδελφή της, τη Σαντορίνη, και ξέμεινε στη μοναξιά της, να βλέπουν πρώτοι οι άγριοι γκρεμοί της την ανατολή του ήλιου και να πηγαίνουν για ύπνο με τη δύση του. Το ξέμεινε είναι κυριολεκτικό, καθώς η Σαντορίνη εξελίχθηκε σε παγκόσμιο "πρέπει" για εκατομμύρια επισκέπτες απ’ όλη την υφήλιο, ενώ η Θηρασιά έχει ξεμείνει σε μια εικόνα Ελλάδας της δεκαετίας του 1970! Κι επειδή πάρα πολλοί δεν την έχουν ζήσει και την ξέρουν μόνο μέσα από βιντεοταινίες, αν θέλετε να καταλάβετε τι σημαίνει Θηρασιά, δείτε το "Μικρό Έγκλημα" του Χρίστου Γεωργίου (2008) με τους Άρη Σερβετάλη, Βίκυ Παπαδοπούλου και Ράνια Οικονομίδου.
Κάπου τότε πρέπει να πήγα κι εγώ για πρώτη φορά στο παρεξηγημένο νησί, με την ακόμη πιο πρωτόγονη και άγρια ομορφιά, και ανακάλυψα, ρεμβάζοντας από το χωριό Μανωλάς, το τέλειο μπαλκόνι για να απολαύσεις τη θέα του ηφαιστείου. Πιθανολογούσα, μάλιστα, ότι ίσως εδώ να εξελισσόταν κάποτε η πιο high end φάση του ηφαιστείου. Πριν καμιά δεκαριά χρόνια ακουγόταν ότι είχε ενδιαφερθεί να δημιουργήσει εδώ boutique πολυτελές ξενοδοχείο και εστιατόριο ο μεγάλος Alain Ducasse, αλλά το σχέδιο δεν ευοδώθηκε. Το μόνο ανάλογο project που υλοποιήθηκε είναι η εκπληκτική βίλα της οικογένειας Ψύχα (έχουν το διάσημο "Perivolas") πάνω στη θάλασσα, που φημολογείται ότι έχει νοικιαστεί σε VIP παγκόσμιας εμβέλειας. Από πέρυσι, όμως, η Θηρασιά άρχισε να μπαίνει σιγά σιγά στο χάρτη. Κατ’ αρχάς, αξίζει να έρθεις μέχρι εδώ για να επισκεφθείς το πανέμορφο οινοποιείο "Μικρά Θήρα" των Βαγγέλη Γεροβασιλείου και Βασίλη Τσακτσαρλή και, φυσικά, για να φας στο καινούργιο εστιατόριο "Qhera", που τη σύγχρονη ελληνική κουζίνα του επιμελείται ο Φάνης Μαϊκαντής, σεφ του βραβευμένου "Panigyri" στα πίσω Φηρά της Σαντορίνης.
Το εστιατόριο, που βρίσκεται στον Κόρφο της Θηρασιάς, λειτουργεί από τις 12.00 το μεσημέρι έως τις 9.00 το βράδυ· τηλεφωνείς για κράτηση κι έρχονται την ώρα που θέλεις και σε παίρνουν από το Αμμούδι με σκάφος. Έτσι, δύο μίλια και δέκα λεπτά μετά, βρίσκεσαι να χαζεύεις με το στόμα ανοιχτό τους άγριους, απόκοσμους βράχους πάνω απ’ το κεφάλι σου. Το "Qhera" βρίσκεται στη δεξιά άκρη του λιμανιού στον Κόρφο και δεν έχει καμία σχέση με τις λίγες τουριστικές ταβέρνες στ’ αριστερά του. Αν συνυπολογίσεις τα τσαρδιά που υπάρχουν ένα γύρω, η φάση θυμίζει favela meets Capri ή μια μείξη Capri και Σαλαμίνας, πρωτότυπη και μοναδική. Σας παροτρύνω να πάτε μετά τις 3.30-4 μ.μ., που φεύγουν οι τουριστικές εκδρομές και το νησί γαληνεύει: ακούς τον παφλασμό των κυμάτων, αδειάζεις τα άγχη σου στο ρουστικανισμό των ηφαιστειακών πετρωμάτων και το χαμόγελο της χαλάρωσης σκάει αβίαστο στο πρόσωπό σου. Το ντεκόρ του μαγαζιού είναι λιτό και απέριττο, μ’ ένα παλιομοδίτικο χρηστικό σκρίνιο στο κέντρο του. Ο ξυλόφουρνος καίει και ερεθιστικές καπνιστές μυρωδιές γαργαλάνε τη μύτη.
O Μαϊκαντής παίζει με τη θάλασσα στο μενού και η αρχή γίνεται με τα καλύτερα πιάτα που είναι ωμά. Μια μαριναρισμένη τσιπούρα δεν έχει ως μόνο προσόν την ντελικάτη σάρκα της, αλλά σερβίρεται μ’ ένα αλλιώτικο γλυκόξινο ζουμί αγουρίδας μαζί με σταφύλια και αγριάδα τηγανητής κάππαρης, με τη γεύση της χλωροφύλλης ενισχυμένη από αμπελόφυλλο. Οι γαρίδες Κοιλάδας, με τη φανταστική ιωδιούχα γλύκα τους να συνδυάζεται εντελώς πρωτότυπα με ζωμό κερασιών και κεράσια(!), είναι ένα διαμάντι εξαιρετικής αρμονίας. Και ο βελούδινος, πανέμορφα σερβιρισμένος ταραμάς του με ψίχα λεμονιού, πασπαλισμένος με σκόνη εσπεριδοειδών που έρχεται με τέλεια τραγανά πατατίνια κερδίζει πολλούς πόντους.
Περνώντας στα ζεστά ορεκτικά, ξεχωρίζω την ντελικάτη αθωότητα ψητής και παναρισμένης μελιτζάνας σερβιρισμένης με dashi, ζωμό κρεμμυδιού και λίγη κάψα, όπως και την οφτή πατάτα λουσμένη με βούτυρο καραβίδας και αβγοτάραχο. Η πεντατράγανη αθερίνα έχει δίπλα της ωραία ελαφριά αλιάδα πατάτας, αλλά το λουκάνικο, παρότι προκλητικό σαν ιδέα, δεν λέει. Αν σας ταιριάζουν πιο comfort γεύσεις, δοκιμάστε σίγουρα τον πολύ καλό ξινόχοντρο με όμορφα αρωματική και ξινή κρέμα από μυρώνια, παρότι τα μύδια που τον συνόδευαν ήρθαν παραμαγειρεμένα∙ ή ακόμη το ροφό ημέρας με την κρουστή σάρκα και την τραγανή πέτσα, πάνω σε βαθιά νόστιμα κολοκυθάκια και πατάτες μελωμένα στον ξυλόφουρνο και με ωραία κακκαβιά πετρόψαρων. Μην προσπεράσετε τον προσγειωμένο εξωτισμό πεντανόστιμου μπαρμπουνιού πετάλι στα κάρβουνα με καψαλισμένη αλμύρα και γαλάκτωμα σαβόρο με φράουλα(!), ούτε το μοντέρνο "σαγανάκι" φρέσκων al dente ζυμαρικών με μπισκ, ωραίες ωμές γαρίδες με ιωδιούχο άρωμα και καψαλισμένη φέτα στο πλάι.
Οπωσδήποτε κάντε φινάλε με το αλαβάστρινο πεπόνι σε ώσμωση με σιρόπι θυμαριού και την κρέμα του, σερβιρισμένο με κλασικό υποβρύχιο. Συμπαθέστατο το μπισκότο σοκολάτας με παρφέ κάρδαμο, κρέμα λουκουμιού και αφρό ελληνικού καφέ. Αφήστε λίγο χρόνο για ρεμβασμό προτού το εξωλέμβιο σας γυρίσει στο Αμμούδι και στην πολυκοσμία, αξίζει…
Η επίσκεψη του κριτικού έγινε στις 29/5.
QHERA Θηρασιά, Σαντορίνη, 6982016066. Ωράριο λειτουργίας: 12 μεσημ.-9 μ.μ. Τιμή: € 60-100 (το άτομο χωρίς ποτά και κουβέρ). Πρόσβαση ΑμεΑ: Όχι.
