Σεράμικο

Μου αρέσει η χαλαρή αύρα που εκπέμπει η γευστική αυτή πιάτσα που έχει δημιουργηθεί τα τελευταία χρόνια στον Κεραμεικό κι έχει για επίκεντρο την μακριά οδό Μεγάλου Αλεξάνδρου. Ακόμα και τώρα που ο καιρός σιγά σιγά κρυώνει, μοντέρνα και παλιακά καφένεια, ταβερνάκια και μεζεδοπωλεία βγάζουν τραπέζια στα πλατιά της πεζοδρόμια, όπου ειδικά το σαββατοκύριακο δεν πέφτει καρφίτσα. Βράδυ Δευτέρας όμως, ο πυρετός του Σαββατόβραδου καταλαγιάζει, τα φώτα στα μεγάλα μαγαζιά της Ιεράς Οδού παραμένουν σβηστά, και η γειτονιά ξαναβρίσκει το ανθρώπινο μέτρο, χωρίς να ερημώνει. Κάθε στέκι έχει τον κόσμο του που το επιλέγει για μια χαλαρή καθημερινή έξοδο ή και για κουβέντα μετά την παράσταση στις κοντινές θεατρικές σκηνές. 

Το "Σεράμικο" βρήκε τη θέση του στον μικρόκοσμο της Μεγάλου Αλεξάνδρου μέσα στο καλοκαίρι, κουβαλώντας στις αποσκευές του την εμπειρία του θεσσαλονικιώτικου "Σέμπρικο", ενός μαγαζιού που έχει αφήσει το στίγμα του στο γευστικό τοπίο της συμπρωτεύουσας καθώς από τους κόλπους του αναδύθηκε πριν από περίπου μια δεκαετία μια γενιά νέων μαγείρων που εξακολουθούν να βρίσκονται στην πρώτη γραμμή της πόλης. Ο αθηναϊκός χώρος είναι ζεστός και φιλόξενος, διατηρώντας το προφίλ μιας ανοιχτόκαρδης γαστροταβέρνας, με μωσαϊκό στο πάτωμα, εμφανή πέτρα στον ένα τοίχο, καρέκλες και τραπέζια που κουβαλούν πατίνα. Οι μεγάλες τζαμαρίες που ντύνουν ολόκληρη την πρόσοψη σηκώνονται, δημιουργώντας μια συνέχεια με τα τραπέζια που στρώνονται στο πεζοδρόμιο. 

Αυτά τα τελευταία τα προτιμούν οι περισσότερες από τις 30 something παρέες που βλέπω γύρω μου, όμως επιλέγω τελικά να κάτσω μέσα γιατί με κερδίζει η θέα στην δράση της μεγάλης ανοικτής κουζίνας και τα όμορφα κεραμικά φωτιστικά που την στεφανώνουν. Τα ηνία της κρατά ο επίσης εκ Θεσσαλονίκης ορμώμενος σεφ Γιώργος Μποϊδάνης, ο οποίος ανθολογεί στον κατάλογο ορισμένες χαρακτηριστικές σπεσιαλιτέ του "Σέμπρικο" αλλά προτείνει και δικά του πιάτα που κινούνται στο φάσμα μιας μοντέρνας ελληνικής κουζίνας  με comfort χαρακτήρα.

Το χταπόδι σχάρας με καπνιστή πατατοσαλάτα και σαλάμι Λευκάδας κάνει ωραία αρχή γιατί είναι πιάτο λιχούδικο και κιμπάρικο. Πολύ καλό το χταπόδι με τις κριτσανιστές του άκρες, θαυμάσια η πατατοσαλάτα με σαλάμι να δίνει στο σύνολο ένα surf’n’turf χαρακτήρα, όλα τα υλικά ενωμένα, μελωμένα, νόστιμα. Τα χόρτα με βουβαλίσιο καβουρμά και αβγό μάτι θα τολμούσα να τα χαρακτηρίσω new style μαγειρευτό. Μπροστά σου έρχεται ένα ναπολεόν που έχει στη βάση του ολοζώντανα σέσκουλα και πάνω τους ξαπλωμένα τα υπόλοιπα υλικά, το οποίο κολυμπάει επιπλέον σε μια σάλτσα από το μαγείρεμα των χόρτων με τον καβουρμά που είναι εξαιρετική και σε προκαλεί να της βουτήξεις το ωραίο ψωμί του μαγαζιού. 

Η κροκέτα από χοιρινά μάγουλα που συνοδεύεται με πουρέ μήλου και ελαφρύ τουρσί από κόκκινο λάχανο δίνει την αίσθηση ενός συμπαθητικού χειμωνιάτικου μεζέ που παίζει με τις οξύτητες, η συνομιλία της όμως με τη φωτιά κράτησε κομμάτι παραπάνω και στέγνωσε. Ό,τι ακριβώς δεν συνέβη με τις πολύ καλές –και ως ιδέα και ως εκτέλεση- ιταλιάνικες κροκέτες arancini με γαμοπίλαφο. Αφράτες και ζουμερές, τις βουτάς σε έναν μεστό ζωμό από το γαμοπίλαφο της γέμισης με γιαούρτι και λεμόνι, που κάποια κρύα χειμωνιάτικη νύχτα θα ήταν ένα ονειρεμένο έδεσμα και από μόνος του.

Ανοίγοντας την ενότητα των ζυμαρικών, κάποια εκ των οποίων παρασκευάζονται στο εστιατόριο, την προσοχή μου τράβηξαν οι παπαρδέλες με κιμά από λουκάνικο τσορίθο, κολοκύθα, τζίντζερ και ξηρό ανθότυρο. Δεν έπεσα έξω, διότι πρόκειται για ένα προσεγμένα comfort πιάτο που έχει τις εντάσεις του, κυρίως όμως από το λουκάνικο και λιγότερο από το τζίντζερ και την γλυκιά "τελεία" της κολοκύθας που θα έπρεπε να κάνουν πιο αισθητή την παρουσία τους. Σας προτείνω λοιπόν να ζητήσετε έξτρα ανθότυρο που μαστιχώνει υπέροχα πάνω στο πιάτο και βαθαίνει τη γεύση του.

Το αχνιστό ψάρι ημέρας, μυλοκόπι στην περίπτωση μου, έχει μια clean cut, σχεδόν νοσοκομειακή αντίληψη και η ουδέτερη σάλτσα βουτύρου μέσα στην οποία σερβίρεται ζητά την οξύτητα του λεμονιού για να την ξυπνήσει και να αποκτήσει ενδιαφέρον. Απεναντίας, το κατσικάκι στη γάστρα με ρεβυθάδα είναι πιάτο που ξυπνά ένστικτα βουκολικά και αξίζει να απολαύσεις την παχιά νοστιμιά του κρέατος, την θαυμάσια σάλτσα και τα μελωμένα ρεβύθια που το συνοδεύουν. Το γλυκό φινάλε είναι περιποιημένο στο "Σεράμικο". Η namelaka καραμελωμένης λευκής σοκολάτας θυμίζει κρέμα στο πιάτο αλά παλιά, με κράκερ πικρής σοκολάτας, αγριοκέρασο και μπόλικο βαρύ σιρόπι, όμως το αστέρι της μικρής λίστας των επιδορπίων είναι το αφράτο παγωμένο μαντολάτο με καλή κουβερτούρα και καραμελωμένα αμύγδαλα, που συγγενεύει ευθέως με θαυμάσιο θεσσαλονικιώτικο αρμενοβίλ. 

Η επίσκεψη του κριτικού στο εστιατόριο έγινε στις 13/11.

ΣΕΡΑΜΙΚΟ Μεγάλου Αλεξάνδρου 109-111, Κεραμεικός, 2103421080. Ωράριο λειτουργίας: Καθημ. βρ. Σάβ., Κυρ. & μεσημ. Τρ. κλειστά. Τιμή: € 25 – 30 (το άτομο χωρίς ποτά και κουβέρ). Πάρκινγκ: Στους γύρω δρόμους. Πρόσβαση ΑμεΑ: Όχι.