Βαδίζοντας ολοταχώς προς τη 12η επέτειο της λειτουργίας του (Ιούνιος 2023), το "Botrini’s" εξελίσσεται διαρκώς. Κατ’ αρχάς, έχοντας εξαπλωθεί σε δυνατά τουριστικά νησιά, όπως η Σαντορίνη, η Κέρκυρα και φέτος το καλοκαίρι η Μύκονος, δημιουργεί ένα πλέγμα δημιουργικού fine dining στη χώρα, το οποίο καταφέρνει πολύ υψηλές επιδόσεις και προσελκύει Έλληνες και ξένους επισκέπτες. 'Έχοντας δημιουργήσει μια πολύ δυνατή ομάδα, η φετινή εκδοχή του αθηναϊκού ρεστοράν έχει καινούργια πράγματα να μας δείξει.
Η κλιματιζόμενη κάβα του ξεχειλίζει πλέον από εξαιρετικά κρασιά, τόσο που ετοιμάζεται κι ένας καινούργιος κλιματιζόμενος χώρος για να τα φιλοξενήσει. Υπάρχουν φυσικά πολλές επιλογές, αλλά αν σας αρέσουν τα Riesling και δη τα γερμανικά ή αν δεν είχατε την ευκαιρία να γνωρίσετε τη sui generis αρωματικότητά τους, είσαστε στο σωστό μέρος. Το high-end στιλ που ακολουθεί το εστιατόριο το εκφράζουν και οι καλοραμμένες μπλε στολές των σερβιτόρων, που έχουν "αέρα" στην περιποίησή τους. Οι περισσότεροι τρώνε στο τζαμωτό και στην ισόγεια σάλα, τις καθημερινές τουλάχιστον – ανάμεσά τους πολλά ζευγάρια και νέοι.
Ο Έκτορας Μποτρίνι και το δεξίτου χέρι, ο Νίκος Μπίλης, δημιουργούν γεύσεις, μεταφράζοντας με πολύ προσωπικό τρόπο τα βιώματά τους από Τοσκάνη, Κέρκυρα και Βόλο μέσω δύο διαφορετικών μενού: "Πλόες" (11 στάδια/ € 100) και "Ταξιδεύοντας" (15 στάδια/ € 140). Σ’ αυτές τις μικρές μπουκιές εκφράζεται καλύτερα το δημιουργικό πνεύμα των σεφ και η γευστική απόλαυση καταξιώνεται ως αξέχαστη εμπειρία. Στην αρχή υπάρχουν πάντα καλωσορίσματα· δοκίμασα αέρινο macaron άγριων μανιταριών με την πυκνή και ντελικάτη αρωματική γεύση δάσους μαζί με φουντούκι και τρούφα, και ακόμη πιο συναρπαστικό μεστό γαύρο Πάρου σε μια εντελώς εξπρεσιονιστική μπουκιά με ηλιόλουστη γεύση πιπεριάς με ντομάτα και σπινθήρισμα εσπεριδοειδών. Στο μενού υπάρχουν αγαπημένες εμβληματικές σπεσιαλιτέ αλλά και καινούργιες προτάσεις. Οι απρόσμενες σχεδόν μεταμορφωτικές αποδομήσεις είναι από τα αγαπημένα παιχνίδια του Μποτρίνι, έτσι το κερκυραϊκό νούμπουλο μεταστοιχειώνεται σε μια βελούδινη κρέμα με καπνιστό ξιφία και φουντούκια αρωματισμένα με ελληνικό καφέ και η καπνιστή ρέγγα γίνεται ραφινάτο παγωτό πάνω από αγριόχορτα με παραδοσιακή ξινή νοστιμάδα, γεφυρώνοντας απροσδόκητα το λαϊκό με το εξεζητημένο. Μιλώντας για καινούργια πιάτα, τώρα, υπογραμμίζω τη μελωμένη κοιλιά μπακαλιάρου με ξινή και πικάντικη πικράδα αγκινάρας σαν τσιγαρέλι και μπουρδέτο μαζί· τη φανταστική καραβίδα που η γλυκιά της σάρκα συνδυάζεται με σάλτσα μπισκ κι ένα μιλφέιγ από σελινόριζα, μανιτάρια πορτσίνι, κάστανο και σάλτσα από τα δύο τελευταία· και ένα εξαιρετικό πιτσούνι με μεταξωτή σάρκα, συνοδεία κερασιών τουρσί και σάλτσας από ιβίσκο και άγριες μορχέλες, που περιλαμβάνεται στο μενού του ρεβεγιόν, αλλά μάλλον θα παραμείνει. Από τα κλασικά πιάτα, τώρα, ο ξιφίας των ψαράδων της 'Έλμπα, συνδυασμένος με μια λαμπερή νερατζοσαλάτα και πικάντικο παγωτό πράσινης πιπεριάς, και η εντυπωσιακή σε εμφάνιση και γεύση τάρτα κολοκυθιού με φρέσκια τρούφα και σάλτσα από τηνιακό καρίκι (τυρί που ωριμάζει σε κολοκύθα) είναι "κάτσε καλά" εμπειρία. Την ταπεινή παλαμίδα με τη φινετσάτη λιπαρότητα της αλαβάστρινης σάρκας της, που την έχουμε γευτεί στο παρελθόν με εξωτικό άγουρο μάνγκο, τη χαιρόμαστε τώρα με φασολάκια τουρσί, ταραμά και ξίδι από βερίκοκο, ως μεταμοντέρνα μεταγραφή από τα τσιπουράδικα του Βόλου.
Στα αλαβάστρινα χτένια με τρούφα κεντάει μια σπινθηροβόλα σάλτσα βουτύρου με περγαμόντο, ενώ καταπληκτική είναι η "Συγχρονικότητα του αρνιού", που σου παίρνει το μυαλό: την τραγανή και μελωμένη νοστιμιά του κρέατος τη βαφτίζω ελευθεριάζοντας "αλμυρό μπακλαβά" και χειροκροτώ τη γαρνιτούρα από μεταξωτή σάρκα μελιτζάνας αλειμμένη με εξωτικό miso συκομαΐδας. Το φινάλε, με τη σαμπανιζέ "Εποχή των εσπεριδοειδών" να αποτείνει φόρο τιμής στα γλυκά του κουταλιού, τo Honey bee σαν post μελομακάρονο, την πραλίνα φιστικιού και την εξευγενισμένη θεσσαλική γαλατόπιτα, είναι αντάξιο της μποτρινικής γαστρονομίας.
