Sushimou

Tο κομμάτι της πόλης πίσω απ’ το Σύνταγμα (Νίκης, Απόλλωνος, Σκούφου, Βουλής) δεν σφύζει μόνο από ζωντάνια, αλλά έχει εξελιχθεί και στην Asian town της πόλης, αφού τα ασιατικά εστιατόρια υπερισχύουν σαφώς των υπολοίπων. Ανάμεσά τους, το "Sushimou" ξεχωρίζει διότι εκπροσωπεί ένα ιδιαίτερο κομμάτι της γιαπωνέζικης γευστικής κουλτούρας· είναι μεν sushi place, αλλά σε αντίθεση με τα περισσότερα εστιατόρια, όπου ο κόσμος τρώει κυρίως τα πιο δημοφιλή ρολά maki, εδώ ο σεφ, με μία εξαίρεση, φτιάχνει μόνο sashimi και nigiri. Επιπλέον, το "Sushimou" με τις μόλις 12 ψηλές καρέκλες του γύρω από την μπάρα μού θυμίζει τα μικρούλια sushi bars πέριξ της παλιάς ψαραγοράς Tsukiji στο Τόκιο. Η πανδημία έφερε βεβαίως εξελίξεις, αφού πλέον μπορείς να τρως και σε τραπεζάκια έξω, όπου το σύστημα των κρατήσεων είναι πιο χαλαρό (αλλαγή sitting κάθε 3 ώρες και όχι 2 όπως στο sushi bar), και φυσικά μεγαλύτερες παρέες.

Στις 8 μ.μ. ακριβώς, καθώς αποχωρούσαν οι της προηγούμενης βάρδιας, η μπάρα καθαρίστηκε και πήραμε θέση. Νεολαία, 40κάτηδες και μεγαλύτεροι μπλέκονται μια χαρά και όλοι φαίνεται να περιμένουν την τελετουργία που ακολουθεί. Ξανθό ξύλο στην μπάρα και τη "βιβλιοθήκη", διακοσμητικά, γιαπωνέζικα ουίσκι και άλλα ποτά, εντυπωσιακά μαχαίρια, πουλιά origami που "πετάνε" στη μαύρη πλάτη του μαγαζιού και ο cool τελετάρχης Αντώνης Δρακουλαράκος, ντυμένος τη λευκή στολή του και τη γραβάτα του, πιάνει δουλειά. Πλάθει τα nigiri του πυρετωδώς και κόβει ψάρια, αλλά την ίδια στιγμή μιλάει με τους θαμώνες, κάνει αστεία, χαμογελάει· one man show που ο κόσμος απολαμβάνει μαζί με τα ποιοτικά καλούδια που έρχονται μπροστά του. Η μουσική υπόκρουση της βραδιάς ήταν ωραία funky και στη σωστή ένταση.

Το οριστικό μενού διαμορφώνεται καθημερινά ανάλογα με ό,τι καλό βρίσκει στην αγορά, αλλά έχει ορισμένα στάνταρ που βρίσκεις πολύ συχνά. Δεν είναι άσχημη ιδέα να ξεκινήσεις με μια σούπα μίσο που θα σε κάνει να νιώσεις νοστιμιά και θαλπωρή. Ό,τι θα ακολουθήσει είναι σταθερά και συνολικά ποιοτικό, ωστόσο θα εστιάσω σε μια προσωπική ανθολογία. Από την πλούσια συλλογή των sashimi ξεχωρίζουν: το ωμό καλαμάρι με την ντελικάτη γλύκα της τρυφερής, αλαβάστρινης σάρκας του, η τραγανή ωμότητα της παλαμίδας με την ξεχωριστή γεύση, η μικρή ντάσκα που, μαριναρισμένη σε μίσο, σόγια και σάκε, μοιάζει με στακάτο συκώτι, το μυλοκόπι για το τσαγανό του, μια σταλιά καψαλισμένο γαριδάκι που με σόγια προβάλλει ακόμη πιο πολύ τη χαρακτηριστική γλυκιά ένταση της γεύσης του, ο κλασικός ωραίος τόνος και ένας σολομός που την πλούσια γεύση και την ωραία υφή του δεν βρίσκεις συχνά. Ωραίες προσθήκες στα συνοδευτικά, εκτός από τα δεδομένα πίκλα τζίντζερ και ουασάμπι, μπάμιας τουρσί και μαριναρισμένου ανανά μεταξύ άλλων. Το μόνο που θα ήθελα ήταν μια πιο άρτια αισθητικά παρουσίαση, με τα κομμάτια των ψαριών να αναπνέουν μινιμαλιστικά, ακόμη και αν χρειαστεί να σερβιριστούν σε δύο πιατέλες. 

Ανάμεσα στα nigiri, τώρα, ξεχωρίζω το ταπεινό σαφρίδι (aji), που ούτε στις ψαροταβέρνες δεν το βρίσκεις πια, για την εκφραστικά θαλασσινή, ξινή και με γλυκό umami γεύση του, που της ταιριάζει το τζίντζερ. Η αέρινη γλύκα του χτενιού με καραμελωμένο umami γράφει πολύ ωραία, όπως και το απαλό μαγιάτικο με ανθό αλατιού και λεμόνι να το κοντράρουν θυμίζοντας σερβίρισμα τεκίλας. Το τόσο ντελικάτο καψαλισμένο σκουμπρί είναι "πρέπει", όπως και η ωραιότατη δράκαινα στεφανωμένη με κόκκινα φύκια της Πύλου και μια σταλιά ελαιόλαδο. Στα κλασικά, πλέον, το επαναδομημένο μπαρμπούνι με την ωμή σάρκα του αρτυμένη με λεμόνι και αλάτι πάνω σε ρύζι και με την ουρά και το κεφάλι του προσεκτικά ξεροτηγανισμένα. Η δε "ωδή στην παπάρα" είναι για τον Δρακουλαράκο μια έξτρα νοστιμότατη καψαλισμένη μπουκιά με λίπος και σάρκα τόνου πλασμένη με ρύζι σαν γιουβαρλάκι. 

Για να μη μείνουν παραπονεμένοι οι maki lovers, μας φέρνουν να τυλίξουμε σε τραγανό φύκι nori pressed sushi με σολομό και πίκλα κερασιού και ωραιότατο τόνο. Κορυφαίο όλων το σούσι καραβίδας με τη σάρκα περασμένη μια ιδέα από τη φλόγα, όπως και τα κεφάλια τους που σερβίρονται γεμάτα με το θεϊκό ζουμί τους.

Η επίσκεψη του κριτικού στο εστιατόριο έγινε στις 21/11.

Ωράριο λειτουργίας: Κλειστά Σάβ., Κυρ.
Τιμή: € 40-50 (το άτομο χωρίς ποτά και κουβέρ). 
Πρόσβαση ΑμεΑ: Όχι.
Πάρκινγκ: Στους γύρω δρόμους.