Gaku

Πρώτη φορά πήγα στο "Gaku" του Χαλανδρίου και μου άρεσαν τόσο η αύρα του όσο και το φαγητό του. Δεν είναι ένα απλό συνοικιακό μαγαζί, αλλά ξεχωρίζει μέσα στην πλημμύρα των γιαπωνέζικων εστιατορίων. Έκτοτε, βέβαια, το "Gaku" άνοιξε δεύτερο εστιατόριο στο Σύνταγμα, οπότε είναι ευκολότερο να υλοποιηθεί αυτό που έγραφα στην κατακλείδα της κριτικής μου για το μαγαζί του Χαλανδρίου, ότι δηλαδή "θα ήθελα να βρίσκεται πιο κοντά μου το "Gaku” για να τρώω τα πιάτα του πιο συχνά μέσω delivery". Άνοιξε στην οδό Απόλλωνος στη θέση του πάλαι ποτέ "Furin Kazan" και το σκηνικό άλλαξε ριζικά. Ένας κομψός, εμπνευσμένος από την Ιαπωνία μοντερνισμός, με ξύλινες βέργες να διατρέχουν με τη γραμμική τους γεωμετρία το χώρο, εκπέμπει φιλικό δυναμισμό στην ίδια συχνότητα με το βόρειο αδελφάκι του. Το μαρμάρινο sushi bar είναι γεμάτο ζωή, οι κολόνες με εμφανές μπετόν το τοποθετούν με σαφήνεια στην αισθητική του σήμερα και στον τοίχο ένα απρόσμενο για τον ιαπωνισμό του εστιατορίου deco στοιχείο: μια ιδιότυπα δοσμένη σε μέταλλο χορεύτρια του φλαμένκο. Οι παρέες γύρω μου ποικίλλουν, από οικογένειες και ζευγάρια Ιαπώνων μέχρι σύγχρονους Αθηναίους που καταγράφουν τον εαυτό τους στους φαν του sushi. Κάθονται σε παρεΐστικες ροτόντες, στο μπαρ και τα τραπέζια, που το τζαμωτό τους όταν ο καιρός είναι καλός ανοίγει και μπαίνει μέσα η μητροπολιτική αύρα της Απόλλωνος, με τα τόσα Asian μαγαζιά της να στέλνουν vibe Far East Town. Το σίγουρο είναι ότι η γυάλινη κάβα με τις ξαπλωμένες φιάλες διαλεχτών σάκε δεν περνάει απαρατήρητη, τόσο σαν ντεκόρ όσο και σαν ερέθισμα ευ πίνειν. 

Το "Gaku" του Συντάγματος έχει μια μεγάλη ποικιλία σε σούσι, τα οποία μάλιστα είναι πολύ καλά, αλλά μέσα στο μεγάλο μενού του υπάρχουν και πιάτα που από τη μία επηρεάζονται από τη νοοτροπία των γιαπωνέζικων μεζεδοπωλείων (των izakaya) και από την άλλη από το μοντέρνο jap fusion στιλ. Εδώ, όμως, σε αντίθεση με το Χαλάνδρι, η κουζίνα είναι εξοπλισμένη με γιαπωνέζικη ψησταριά robata. Ό,τι δοκίμασα σ’ αυτήν είναι πολύ καλό, όπως ένα πλοκάμι χταποδιού με ελκυστική υφή, έτσι που να κρατάει το δάγκωμά του χωρίς να είναι σκληρό. Αν τα παρελκόμενα που μπαίνουν πάνω του –μαγιονέζα ουασάμπι, λάχανο κίμτσι– ακούγονταν περισσότερο, ο οκτάπους θα ήταν πολύ προκλητικός. Ή το σουβλάκι από μοσχαρίσιο tri-tip που η νοστιμιά του έχει ακαταμάχητη γοητεία συν έξτρα bonus από την πίκλα ουασάμπι πάνω του. Από τις πιο izakaya σπεσιαλιτέ του αξίζει να παραγγείλετε τεμπούρα διότι, παρά την ελαφριά αίσθηση λαδιού –μια αδιόρατη μυρωδιά ξεφεύγει και από την κουζίνα–, τα λαχανικά και οι γαρίδες έρχονται σούπερ τραγανά, ζουμερά και με γεύση ολοζώντανη. Τα γιαπωνέζικα ντάμπλινγκ gyoza έχουν ζύμη αιθέρια και τραγανή, περίμενα όμως περισσότερα από μια γέμιση που στον κατάλογο περιγράφεται σαν Wagyu, αντί για την αίσθηση κοκκινιστού μαγειρευτού που εισέπραξα. Σίγουρα καλύτερο το spicy toro tartare με τρυφερή κοιλιά τόνου πάνω στο κοντράστ ενός τραγανιστού γιαπωνέζικου "arancini".

Επισημαίνω ότι αξίζει να δώσετε όλη την προσοχή σας στο λαβράκι μαριναρισμένο σε γλυκιά σάλτσα με yuzu και miso, αντί για το χιτ black cod miso. Εδώ, στο μοντέρνο στιλ γεύσεων, το ψάρι αυτό έχει πολύ μεγάλο ενδιαφέρον, ψημένο σωστά και με τη μεστή σάλτσα του να του δίνει έξτρα γεύση καραμελωμένου umami και δίπλα του ένα ωραίο ρύζι να συμπληρώνει την αξιαγάπητη εικόνα. 

Το ρύζι, πάντως, είναι από τα δυνατά χαρτιά του "Gaku" και το χαίρεσαι στα σούσι του. Διαχρονικά επιτυχημένο το "rikyu" σας το προτείνω ανεπιφύλακτα, διότι τα inside out πασπαλισμένα με ψιλοκομμένο πράσινο κρεμμυδάκι ρολά του συνδυάζονται με μια μαγιονέζα με τσάι matcha σε χρώμα τσαγαλί, πράσινο tobico αρωματισμένο με wasabi, ντελικάτα αμύγδαλα και στο κέντρο λαβράκι μαριναρισμένο σε σάλτσα πράσινης πιπεριάς· πολύ πρωτότυπο και με ζηλευτή γευστική και χρωματική αρμονία. Στα οπωσδήποτε βάλτε και τα πολύ καλά nigiri με τόνο μαριναρισμένο σε ponzu και λαβράκι με πίκλα πιπεριάς sishito.

Σωστό το ρολό μαγιάτικου με σάλτσα πιπεριάς χαλαπένιο και πουρέ λεμονιού, όχι όμως και το ρολό με τεμπούρα ψητού χελιού, που η χαρακτηριστική του γεύση εξαφανίζεται. Η βελούδινη και τραγανή μαζί κρεμ μπριλέ με πράσινο τσάι matcha συνοδεία κρέμας φασολιών και σαντιγί είναι από τα παλιά αστέρια του μενού. Το ντελικάτο "ραβιόλι" από γλυκιά πάστα ρυζιού γεμιστό με παγωτό καρύδα, είναι ανάλαφρο και αιθέριο σαν πουδραρισμένο μάγουλο γκέισας. Το σέρβις ρέει πολύ επαγγελματικά και χαλαρά και συμβάλλει σωστά στην καλοπέρασή μας.

Η επίσκεψη του κριτικού στο εστιατόριο έγινε στις 22/9.

Ωράριο λειτουργίας: Kαι μεσημ.
Τιμή: € 25-30 (το άτομο χωρίς ποτά και κουβέρ).
Πρόσβαση ΑμεΑ: Όχι.
Πάρκινγκ: Στους γύρω δρόμους.