Μπορεί η Θάσος να είναι δημοφιλής στη βόρεια Ελλάδα και ειδικά στη Μακεδονία και τη Θράκη, αλλά είναι σίγουρο ότι στις κεντρικές και νότιες επαρχίες αποτελεί πρακτικά άγνωστο νησί. Είναι πολύ όμορφη, καταπράσινη παρά τις φωτιές που την έχουν ταλαιπωρήσει, με γοητευτικές παραλίες και λιμανάκια καταφύγια για σκάφη. Καθόλου δεν μας είχε απασχολήσει γαστρονομικά, μέχρι που φέτος στο ξενοδοχείο "A for Art" δημιουργήθηκε ένα εστιατόριο που φιλοδοξεί να αλλάξει το χάρτη και, μετά τη γευσιγνωσία που έκανα, δηλώνω ότι είναι το καλύτερο εστιατόριο ανατολικά της Θεσσαλονίκης μέχρι την Αλεξανδρούπολη! Πού συμβαίνουν όλα αυτά; Στη σκιά ενός πεύκου 170 ετών στην αυλή μιας διατηρητέας καπναποθήκης των αρχών του 20ού αιώνα, που έχει μετατραπεί σε ξενοδοχείο και το εστιατόριό του απλώνει τα τραπέζια του ανάμεσα σε αγάλματα και άλλα έργα τέχνης, όντας το καλύτερο της Θάσου, της ανατολικής Μακεδονίας και της Θράκης.
Ο σεφ Γιάννης Μαρινόπουλος –μαθητής του Σωτήρη Ευαγγέλου παλιότερα στο "Makedonia Palace"– κάνει τομή στην περιοχή με μια μοντέρνα κουζίνα που στηρίζεται σε πολύ καλές πρώτες ύλες, τις οποίες δουλεύει με σύγχρονες τεχνικές και δημιουργεί πρωτότυπες σπεσιαλιτέ. Η καλή μέρα φαίνεται από την αρχή μ’ ένα σεβίτσε που, παρά το μια σταλιά παραπάνω ψημένο στο λάιμ ψάρι του, σε κερδίζει με αρώματα κορίανδρου, την ωραία ξινή - φρουτώδη αίσθηση από ζωμό δαμάσκηνων σε ζύμωση και την κάψα της πιπεριάς. Στη συνέχεια, οι γεύσεις ανεβαίνουν, όπως λ.χ. στα ντολμαδάκια με ωραίο ξινούτσικο αβγολέμονο και πολύ καλό λεμόνι κονφί, που εξιτάρει με τη γλυκόξινη γεύση του, ή ακόμη στην πολυσύνθετη "ντοματοσαλάτα" με τις ποικίλες υφές και γεύσεις ως ντελικάτο, γλυκοφάγωτο καλοκαίρι. Ισάξιά της, τόσο το al dente κριθαρώτο δεμένο με kosho (γιαπωνέζικη, καρυκευμένη πάστα φλούδας λεμονιού yuzu) και ντόπιες μαύρες πελαγίσιες γαρίδες, όσο και το παιδάκι αρνιού με μια έξυπνη εκδοχή του ιμάμ, φτιαγμένη με μελιτζανάκι.
Κορυφαίες σπεσιαλιτέ πάντως είναι: τα πληθωρικά και φινετσάτα μανιτάρια σε υφές με δασώδες το κονσομέ τους, φινετσάτες τις κρέμες και τη μουσελίν τους και πολύ ταιριαστό τον αφρό γραβιέρας Νάξου· ο αλαβάστρινος μπακαλιάρος με λεμονοθύμαρο, ζωντανά χυμώδη μύδια και πεντανόστιμη σαφρανέ μπουγιαμπές· ο γευστικότατος ροφός με την πλούσια σάρκα και την προκλητική τραγανή και λιπαρούτσικη πέτσα με απαλή και μυρωδάτη σάλτσα αλά πολίτα. Στην ίδια συνομοταξία ανήκει και το εξαιρετικό "λεμόνι" με την κρέμα του ενισχυμένη με λεμόνι κονφί, διάχυτη ολοζώντανη ξινάδα και σοφιστικέ πικράδα από τη φλούδα του. Τα επιδόρπια είναι όλα δυνατά, με γαλακτομπούρεκο σε ζεστό μαντέμι και ωραία κρέμα μπουγάτσας, σεμιφρέντο μάνγκο σκέτο φρούτο και σοκολάτα με καραμελωμένα φουντούκια αρωματισμένη με Grand Marnier και εσπρέσο και τάρτα πικρής σοκολάτας με κάρδαμο, αλμυρή καραμέλα και παγωτό φιστίκι Αιγίνης. Το "Lost Sheep" είναι από μόνο του λόγος επίσκεψης στην πανέμορφη φύση της Θάσου.
The Lost Sheep 14,5/20
Η επίσκεψη του κριτικού στο εστιατόριο έγινε στις 4/8.
(στο ξεν. "A for Art") Λιμένας, Θάσος, 2593058405.
Ωράριο λειτουργίας: Καθημερινά έως τις 15 Οκτωβρίου.
Τιμή: € 98-59 (το άτομο χωρίς ποτά και κουβέρ).
Πρόσβαση ΑμεΑ: Ναι.
Πάρκινγκ στο ξενοδοχείο.
