Hill Athens

Αν πηγαίνεις σε ένα εστιατόριο σαν το «Hill Athens», όπου ξέρεις εκ των προτέρων ότι θα γευματίσεις χαζεύοντας μια από τις εμβληματικότερες θέες στον κόσμο, καλό είναι να μην παρκάρεις δίπλα και ν’ ανέβεις βιαστικά στην ταράτσα. Αξίζει να ρουφήξεις σιγά σιγά τη γοητεία που αποπνέουν τα σπαράγματα και τα αποτυπώματα της ιστορίας, βαδίζοντας στον άξονα Διονυσίου Αρεοπαγίτου - Αποστόλου Παύλου. Να περπατήσεις την ιστορική διαδρομή ανάμεσα στους λόφους της Ακρόπολης, του Φιλοπάππου, της Πνύκας, αφήνοντας το βλέμμα σου να καταγράφει ένα προσωπικό βίντεο γεμάτο εικόνες, που ερεθίζουν την περιέργεια για τις σελίδες της ιστορίας που έχουν γραφτεί εδώ, και να καταλήξεις στους πρόποδες του λόφου των Νυμφών που στην κορυφή του στέκει η αρχαιοπρεπής σιλουέτα του Αστεροσκοπείου Αθηνών.

Το εστιατόριο, σχετικά νέο και χωρίς να έχει γίνει ακόμα πολύ γνωστό λόγω των lockdown, είναι από τα must για να βγάλεις ξένους επισκέπτες στην πόλη, αλλά και για να χαρείς και ο ίδιος ένα δείπνο με αξιοζήλευτη θέα. Το πανοραμίκ στην προστατευμένη (με τζαμαρία) ταράτσα, με τη μοντέρνα επίπλωση, ξεκινάει από το Θησείο και ανοίγεται από τη Στοά Αττάλου και τον Λυκαβηττό μέχρι τον μεγαλοπρεπή, κατάφωτο Παρθενώνα. Όσον αφορά τον κόσμο, θα συναντήσεις ξένους, τουρίστες και businessmen, ακόμη και σε αυτή την περίοδο που δεν υπάρχει ο γνωστός ποταμός αφίξεων στη χώρα, καθώς και πολλά νέα ζευγάρια.

Την κουζίνα του επιμελείται ο βραβευμένος σεφ Δημήτρης Δημητριάδης, και τη μαγειρεύει ο Γιώργος Νεστορίδης, δίνοντάς της έναν σαφή σύγχρονο ελληνικό χαρακτήρα, όπου οι αγαπημένες ιδέες του γαλανόλευκου ρεπερτορίου προτείνονται σε ανανεωμένη μορφή. Η μελιτζανοσαλάτα, λόγου χάρη, έρχεται με μια πολύ ορεκτική, ντελικάτη, αλαβάστρινη υφή, υποβλητικό κάπνισμα και μετρημένο ξιδάτο άγγιγμα, συνδυασμένη εύστοχα με μους ξινομυζήθρας και τραγανά τσιπς από παστινάκι, ενώ, την ίδια στιγμή, η βινεγκρέτ ντομάτας τής προσθέτει ηλιόλουστη ένταση. Η ιδέα του χταποδιού με όσπρια, έχει διαδοθεί ευρέως τα τελευταία χρόνια και εδώ έρχεται με έναν αλλιώτικο τρόπο σερβιρίσματος. Αντί για τη φάβα από την οποία συνήθως συνοδεύεται, ο σεφ διαλέγει μια πολύ νόστιμη κρέμα ρεβιθάδας, και το χταπόδι του έρχεται καραμελωμένο με παλαιωμένο τσίπουρο, με εξαιρετική, στακάτη, μαστιχωτή υφή και ωραίο δάγκωμα. Στέκεται, έτσι, στον αντίποδα των πλαδαρών, παραβρασμένων πλοκαμιών που κυριαρχούν στα μαγαζιά.

Οι σύγχρονες ιδέες συνεχίζονται, όμως την ίδια στιγμή υπάρχουν και κάποιες αδυναμίες που εμποδίζουν την πλήρη έκφραση της δυναμικής της κουζίνας. Ενδιαφέρουσα, λόγου χάρη, η ελληνοποίηση του σεβίτσε με αρώματα χωριάτικης σαλάτας και αβοκάντο Κρήτης, αλλά η φρέσκια σάρκα του ψαριού χρειάζεται σίγουρα περισσότερη οξύτητα και πικάντικη δύναμη για να αναδειχθεί και να ξεφύγει από την πλαδαρότητα. Η ανοιχτή πίτα με την ωραία ζύμη και την καλή κρέμα γραβιέρας είναι μονότονη, αφού το κερκυραϊκό προσούτο, τα μανιτάρια και η λευκή τρούφα (λάδι υποθέτω) δεν μπορούν να της δώσουν γευστική πολυπλοκότητα και έξτρα πόντους. Χρειάζεται να μπουν πιο έντονα στοιχεία στις σωστές δόσεις και να διορθωθεί η συνταγή.

Το κριθαρότο, πάλι, χρειάζεται να μαγειρευτεί με μεγαλύτερη προσοχή, έτσι ώστε να φτάνει στο πιάτο aldente. τότε θα αναδειχθεί ακόμη παραπάνω η νοστιμιά του ζωμού κακαβιάς, που πάνω του σερφάρουν γαρίδες με γλυκόξυνο ζελέ λεμονιού και το σαλάμι Δράμας που γεμίζει ευχάριστα τη γεύση του. Αντιθέτως, ο σεφ φρόντισε να έρθουν ολοζώντανα και καθόλου παραβρασμένα τα διάφορα χόρτα που συνοδεύουν το σωστά ψημένο, ζουμερό λαυράκι αυγολέμονο• θα ήταν ακόμα καλύτερο το πιάτο αν η σάλτσα είχε ντύσει εξ ολοκλήρου τα χορταρικά. Εκεί όμως που εκφράζεται σίγουρα πιο δυνατά το στυλ της κουζίνας, είναι στο αρνάκι, το καλύτερο πιάτο απ’ όσα δοκίμασα. Λιώνει στο στόμα από νοστιμάδα το σιγομαγειρεμένο χεράκι του, ξεκοκαλισμένο και πρεσαρισμένο στη συνέχεια. Η σάλτσα του από το ζωμό του κρέατος με vinsanto του αρμόζει τέλεια, και η νεωτεριστική ζεστή μελιτζανοσαλάτα σε συνδυασμό με πατάτα, που λειτουργεί σαν γαρνιτούρα, ενισχύει και δροσίζει την comfort αύρα αυτής της σπεσιαλιτέ.

Οι ευχάριστες εντυπώσεις ολοκληρώνονται στα γλυκά. Στο αλλιώτικο εκμέκ κανταΐφι, μια κρέμα φυστικιού Αιγίνης με το ιδιαιτέρως εκφραστικό γευστικό της άρωμα και το παγωτό από φρέσκο γάλα, σε κάνουν να μην αφήνεις κουταλιά να πάει χαμένη, ενώ η πάστα σοκολάτας έχει τη δύναμη που ψάχνουμε οι choco maniacs, ταιριασμένη με αρωματική κρέμα tonka και παγωτό φουντούκι. Το σέρβις βοηθάει τη ροή του δείπνου με τον επαγγελματισμό του, και ο διευθυντής του εστιατορίου έχει δημιουργήσει μια ιδιαιτέρως ενδιαφέρουσα λίστα κρασιών. Το «Hill Athens» είναι ανοιχτό από το πρωί σερβίροντας brunch και μεσημεριανό.

Η επίσκεψη του κριτικού στο εστιατόριο πραγματοποιήθηκε στις 7/6.

HILL ATHENS Αποστόλου Παύλου 27, Θησείο, 2103469077. Ωράριο λειτουργίας: All-day. Τιμή: € 25-30 (το άτομο χωρίς ποτά και κουβέρ). Πρόσβαση ΑμεΑ: Όχι. Πάρκινγκ: Στους γύρω δρόμους.