Ανάμεσα σε ανοιχτά οικόπεδα, φανοποιεία, βαφεία και συνεργεία αυτοκινήτων, παρότι βρίσκεται σε κεντρική λεωφόρο, πάνω από το ρέμα της Πικροδάφνης στον Άγιο Δημήτριο, το μέρος αυτό είναι εντελώς off Broadway. Δεν περνάς από κει, πηγαίνεις επί σκοπώ, και το «Keros Seafood» μπορεί να είναι κάλλιστα ο στόχος σου. Κι όμως προσφάτως εθεάθη εκεί ο πρωθυπουργός, και μη σου φανεί παράξενο αν πέσεις πάνω σε Καταριανούς και Περουβιανούς όταν θα πας. Ήδη απέξω το μαγαζί βγάζει μάτι με το στιλιζάρισμά του: ένα κτίσμα απλό, με σκεπαστή βεράντα, έξυπνα μεταμορφωμένο με μοντέρνα λιτή όψη, επτά ελιές μέσα σε μεγάλα μαύρα τετράγωνα κουτιά, η κουρτίνα που έχει πάνω της ένα διπλό αντικριστό κάπα...
Όταν μπεις μέσα όμως, σίγουρα καταλαβαίνεις πως κάτι τρέχει εδώ. Θα σε ψυλλιάσουν οι ρουστίκ μεταμοντέρνοι φλάροι της Paloma Negra Ceramics που έχουν γίνει φωτιστικά – άλλοι στο ρουστίκ του πηλού, άλλοι λευκοί και ζωγραφισμένοι με μια αγριάδα που θυμίζει κυκλαδικά ειδώλια και Πικάσο. Πιο μέσα οι πίνακες της Ευγενίας Αποστόλου, και ειδικά εκείνος ο μπλε με φύκια κολλημένα επάνω του, κάνουν την αρτίστικη αύρα πιο δυνατή. Η επίπλωση ταβέρνας, αλλά με τα τραπέζια άσπρα και τις καρέκλες μαύρες, μιλάει και σου λέει πως ένα πολυφορεμένο στιλ μπορεί να γίνει ιδιαίτερο. Είναι και αυτά τα σκούρα γκρι ράνερ με τους μαιάνδρους που πασπαλίζουν την ατμόσφαιρα με φιλόξενο καρύκευμα.
Δεν είναι τυχαία διαμορφωμένος αυτός ο χώρος, έχει βάλει το χεράκι του ο αρχιτέκτονας Τάσος Ζέππος, φίλος και πελάτης των ιδιοκτητών από τα Κουφονήσια. Ναι, ο Γιώργος και ο Λευτέρης Χρήστου, εκτός από τo «Keros», έχουν και την ιστορική ταβέρνα «Λευτέρης» στα Κουφονήσια, όπου περνάει ο Ζέππος τα καλοκαίρια του. Απέναντί τους βρίσκεται η μοναδική Κέρος, το αρχαιότερο νησιωτικό ιερό στον κόσμο, από όπου προέρχονται τα περίφημα πρωτοκυκλαδικά αγαλματίδια του Αρπιστή και του Αυλητή. Στο νησί, λοιπόν, δημιουργήθηκαν παρέες που συχνάζουν και στο αθηναϊκό μαγαζί. Εγώ πήγα μια πολύ ήσυχη μέρα, ξέρω όμως ότι τα σαββατοκύριακα γίνεται χαμός.
Στο μενού, τώρα, συνυπάρχουν κλασικά εδέσματα και μοντέρνες ιδέες, όλα όμως ξεκινούν από τη φανταστική συλλογή ψαριών που φιλοξενούν τα ψυγεία του. Δεν χόρταινα να χαζεύω ολοζώντανα πετρομπάρμπουνα, σκαθάρια, σαργούς και μεγάλα φαγκριά, τόσο προκλητικά που ήθελα να τα δοκιμάσω όλα. Χωρίς αμφιβολία, η ψαριέρα του είναι μέσα στις πολύ τοπ της Αθήνας. Τα μπαρμπούνια που πήραμε βγήκαν από το τηγάνι με τεμπουράτη τραγανότητα ενισχυμένη με πολέντα και η αλαβάστρινη σάρκα τους ήταν γεμάτη από το γοητευτικό άρωμα του ιωδίου. Ο σαργός ήταν ωραίος, αλλά είχε ψηθεί μια ιδέα παραπάνω, και μας τον έφεραν καθαρισμένο χωρίς να μας ρωτήσουν προηγουμένως.
Μου άρεσε πολύ το ξεκίνημα του τραπεζιού με μια ταραμοσαλάτα ενισχυμένη με καβούρι· θα άξιζε να μπει σαν στάνταρ πιάτο στον κατάλογο. Μια κακαβιά επίσης είναι ό,τι πρέπει για μια κρύα μέρα κι εδώ τη φτιάχνουν πυκνή, μάλλον με πολλά λαχανικά. Νόστιμη, αλλά όχι τόσο θαλασσινή όσο τη φαντάζεσαι. Παρομοίως στο κριθαρότο με γαρίδες και ροφό υπερισχύει μια βαθιά νοστιμιά, που μοιάζει με παρμεζάνας και λιγότερο με το άρωμα των θαλασσινών, είναι τόσο umami όμως η γεύση της, κεντημένη με μυρωδικά και ξύσμα λεμονιού, που δύσκολα αντιστέκεσαι.
Η μοντέρνα πλευρά της κουζίνας του σεφ Λευτέρη Ρούτση, εκφράζεται με πιάτα όπως το τατάκι τόνου, το τομπιναμπούρ με χαβιάρι, αβγοτάραχο και passion fruit, το κοχύλι Σεν Ζακ με μπισκ, χτένια, κυδώνια, γυαλιστερές και γαρίδες, οι πένες αβγολέμονο με ρόκα, ντοματίνια και χυμό πορτοκαλιού-λεμονιού. Εμείς πήραμε το γκραν σουξέ του μαγαζιού, το καλαμάρι καρμπονάρα, και απολαύσαμε την τροφαντή του σάρκα μεταμορφωμένη σε χοντρά «μακαρόνια» συνδυασμένα ωραία με καπνιστή πανσέτα. Αν η κατά τα άλλα γευστική σάλτσα δεν ήταν τόσο υδαρής, αλλά τύλιγε σαν κρέμα αβγού τα «μακαρόνια», θα υποκλινόμουν.
Πουσάρουν πολύ το ταρτάρ χριστόψαρου και είναι αλήθεια ότι η ντελικάτη σάρκα του ψαριού, αρτυμένη με calamansi, είναι ωραία. Βάζουν όμως γύρω του τόσα πράγματα (ουασάμπι, φρέσκο τζίντζερ, δύο διαφορετικά αβγά tobiko), που φλυαρούν και μπερδεύουν. Δεν πήρα τον αχινό με αβοκάντο, λεμόνι, ανθό αλατιού, λάδι μυρωδικών, μείγμα πιπεριών και πεπεροντσίνο, που ως συνδυασμός ακούγεται θεωρητικά σωστός, αλλά τον αχινό σκέτο, κι ενθουσιάστηκα από την ιωδιούχα ντελικατέτσα του. Σκέτο, ψητό στη σχάρα δηλαδή, ζήτησα το πολύ καλό όπως αποδείχτηκε χταπόδι – το σερβίρουν και μαγειρεμένο sous vide με πουρέ ρεβιθιών. Συμπαθέστατη και η ομώνυμη του μαγαζιού σαλάτα, με καπνιστό χέλι, παντζάρι, που συνδυάζεται ωραία με κατσικίσιο τυρί παναρισμένο με ηλιόσπορο και πολέντα και, φυσικά, ποικιλία ολόφρεσκων σαλατικών.
Δυστυχώς, τα γλυκά (μιλφέιγ και «Lila Pause») δεν λένε. Καλύτερα να είχε σιροπιαστά με καϊμάκι και κάποιο δροσερό παγωτό.
Η επίσκεψη του κριτικού στο εστιατόριο έγινε στις 29/1.
KEROS SEAFOOD Λεωφ. Αγίας Βαρβάρας 146, Άγιος Δημήτριος, 2109847577. Ωράριο λειτουργίας: Και μεσημ. Κλειστά Δευτ., Τρ., Τετ. Τιμή: € 35-45 (το άτομο χωρίς ποτά Πάρκινγκ: Στους γύρω δρόμους.
