Ο ήρεμος πεζόδρομος της Ποσειδώνος, όπου ξεδιπλώνει εδώ και δυόμισι χρόνια τη δράση του το «Ακροβόλι», αν και λίγα βήματα μακριά από την κεντρική πλατεία της Βούλας, σου δημιουργεί την αίσθηση ότι βρίσκεσαι σε νησί. Καθισμένος στην κομψή του βεράντα, απολαμβάνω καταρχάς τις πολύ άνετες καρέκλες με τα ριγέ θαλασσινά μοτίβα, σε συνδυασμό με τη δροσιά από τους ανεμιστήρες που δουλεύουν στο φουλ, ενώ το πηγαινέλα μπροστά μου δεν σταματάει ποτέ. Μια παρέα παιδιών κυνηγιούνται γύρω από το μεγάλο πεύκο, ο κόσμος μοιράζεται σταδιακά στα τριγύρω μαγαζιά (σημάδι ότι ο πεζόδρομος έχει γίνει πιάτσα), ενώ η εντυπωσιακή κολοχτυπομακαρονάδα που προσγειώνεται στο διπλανό τραπέζι έχει αρκούντως ορεκτική επίδραση στο δικό μας, κάνοντάς μας να επισπεύσουμε τα της παραγγελίας.
Δεν είναι η πρώτη φορά που τρώω από τα χέρια του σεφ και συνιδιοκτήτη του εστιατορίου Ξενοφώντα Κατσιμαγκλή και του στενού του συνεργάτη Μίλτου Γιάννου, οι οποίοι έχουν εδώ και λίγο καιρό στην παρέα τους τον νεαρό αλλά ιδιαίτερα ορεξάτο Παναγιώτη Λιατόπουλο, και μου αρέσει που κάθε φορά τους βρίσκω να εξελίσσουν τις γεύσεις που σερβίρουν.
Για παράδειγμα, η ούτως ή άλλως εξαιρετική λακέρδα που φτιάχνουν οι ίδιοι κερδίζει πόντους έτσι όπως έρχεται με μια κουπ σε στιλ τατάκι, η οποία αναδεικνύει τη βελούδινη υφή της, μαζί με ροδέλες ωμού κρεμμυδιού για τραγανή υφή και μακρά επίγευση. Το ίδιο και η αχινοσαλάτα τους, που εξακολουθεί να κερνάει ατόφια γεύση ιωδίου, σερβιρισμένη πλέον όμως πολύ ταιριαστά, σαν σφηνάκι, στα κελύφη του αχινού· στάζεις πάνω μπόλικο από το λεμόνι που φέρνουν στο πλάι και φεύγεις κατευθείαν για κάποια θάλασσα.
Αν αυτά τα πιάτα, μαζί με το άψογο λιαστό χταπόδι που έχουμε απολαύσει στο παρελθόν, εκφράζουν μια πιο κλασική όψη της ψαροφαγίας, ο κατάλογος ανοίγεται και σε πιο μοντέρνες προτάσεις. Τα ψητά χτένια με την κρουστή σάρκα και την ισορροπημένα spicy σος μουστάρδας είναι μια σοφιστικέ δημιουργία επιπέδου. Από την άλλη το καλαμάρι, που τηγανίζεται σε λάδι πάπρικας και σερβίρεται με σαλάμι τσορίθο και χούμους, αδυνατεί να δώσει τη θαλασσινή νότα που χρειάζεται ένα surf ’n’ turf πιάτο όπως το συγκεκριμένο. Είναι παρ’ όλα αυτά τρυφερό και το σύνολο βγάζει comfort νοστιμιά, του ωραίου χούμους βοηθούντος. Στο τερέν της θαλασσινής πάστα κινηθήκαμε προς τα χειροποίητα νιόκι με καπνιστή πέστροφα, αβγά καπνιστής ρέγκας και καπνιστό τσάι, που τρίβουν από πάνω με πιπερόμυλο – ωραία ιδέα αυτό το τελευταίο για ένα αλλιώτικο καπνιστό άρτυμα που πρέπει να πέφτει με φειδώ.
Το φρέσκο ψάρι, και μάλιστα σε καλές τιμές, είναι δύναμη στο «Ακροβόλι». Αξίζει δε να αφήσεις τους σεφ να σου κάνουν τις προτάσεις τους με βάση τα καλούδια που γεμίζουν τα ψυγεία του μαγαζιού κι έρχονται ως επί το πλείστον από την Εύβοια, τη Μάνη και τις Σπέτσες. Στη δική μας περίπτωση η πλάστιγγα έγειρε υπέρ μιας στήρας, την οποία δοκιμάσαμε με δύο τρόπους. Αρχικά ήρθε στο τραπέζι η μισή σε ωραίο ελληνοπρεπές καρπάτσιο εσπεριδοειδών με κρίταμο. Πολύ καλό το φιλετάρισμα, ωραία η μαρινάδα η οποία αναπλήρωνε τη λιπαρότητα που λείπει από το συγκεκριμένο ψάρι κι εντυπωσιακό το σερβίρισμα με μια «κορόνα» από το κεφάλι της στήρας και το δέρμα της, που σχεδόν κλέβουν την παράσταση έτσι όπως έρχονται σε άψογο deep fried. Το υπόλοιπο μισό του ψαριού κατέβηκε από τη σχάρα ψημένο σωστά, με τους χυμούς του και τη φρεσκάδα της θάλασσας σε πρώτο πλάνο.
Η ώρα του γλυκού σήμανε με κνάφε, το signature επιδόρπιο του μαγαζιού που μπορείς να το πεις και κιουνεφέ. Έρχεται ζεστό και βουτυράτο, με τραγανό κανταΐφι, καλό παγωτό και τριμμένο φιστίκι Αιγίνης και κάνει ωραία παρέα με το σπιτικό αρωματικό λικέρ που φέρνουν από την Αμοργό. Κατά τα λοιπά, το φινάλε μπορεί να περιλαμβάνει και πιο μοντέρνες προτάσεις, όπως η πανακότα με γλυκό κουταλιού, η γκανάς πικρής σοκολάτας με σάλτσα από φρούτα του δάσους ή το αλλιώτικο τσιζκέικ με μους ανθότυρο, γλυκό ντοματάκι και φρέσκο θυμάρι.
Η επίσκεψη του κριτικού στο εστιατόριο έγινε στις 4/9.
ΑΚΡΟΒΟΛΙ Ποσειδώνος 14, Βούλα, 2108990152. Ωράριο λειτουργίας: Και μεσημ. Κλειστά Κυρ. βράδυ & Δευτ. Τιμή: € 25-32 (το άτομο χωρίς ποτά και κουβέρ). Πρόσβαση ΑμεΑ: Ναι. Πάρκινγκ: Στους γύρω δρόμους.
