Αφρόψαρο

Και το Όσκαρ φωτισμού πάει στο «Αφρόψαρο»! Δεν έχω δει καλύτερα φωτισμένο εστιατόριο στην Αθήνα, τουλάχιστον τον τελευταίο χρόνο: κολακεύει τους ανθρώπους, το χώρο και το φαγητό καθώς αναδεικνύει το φροντισμένο food styling, αποφεύγοντας το αρρωστημένο ημίφως που συναντάμε σε διάφορα εστιατόρια, όπου ίσα ίσα βλέπεις τα χρώματα και τις λεπτομέρειες. Αλλά και η σάλα είναι πολύ όμορφη και ψηλοτάβανη. Ο συνδυασμός από μεγάλες ροτόντες, μικρότερα τραπέζια και άλλα «ψηλοκάβαλα», που μοιάζουν με σανίδα του surf, ενώ τα καθίσματά τους είναι σκαμπό και στουλ-πολυθρόνες, ταιριάζει πολύ με την ενέργεια του πολυσυλλεκτικού κοινού του – από καλοβαλμένα «-ήντα» μέχρι πολύ νεότερες παρέες.

Το «Αφρόψαρο», λοιπόν, αρέσει… Γι’ αυτό, αν θέλεις να σιγουρέψεις τραπέζι, πρέπει να τηλεφωνήσεις δύο ημέρες νωρίτερα. Το χαζεύω και προσπαθώ να καταλάβω γιατί μου αρέσει τόσο το ντεκόρ του. Από τη μία μου θυμίζει αμερικανικό oyster bar και από την άλλη ένα speakeasy που έχει βγάλει τα ενδότερα μιας αποθήκης με ποτά στη φόρα· από τη μία μαρμάρινη μπάρα, μπιστρό γυάλινα διαχωριστικά και navy blue ατελείωτος καπιτονέ καναπές και από την άλλη τεράστιες «βιβλιοθήκες», που στα ράφια τους είναι όμορφα τοποθετημένα magnum φιάλες και κιβώτια κρασιών, ξύλινα καφάσια μπίρας Kaiser, παλιές τηλεοράσεις και ραδιόφωνα· από τη μία λογικές δόσεις σύγχρονου πνεύματος και πολυτέλειας –ιδιαίτερη λεπτομέρεια τα ντιζαϊνάτα φωτιστικά σαν από μαύρη δαντέλα– και από την άλλη μια οικειότητα καθημερινής χρήσης, που κάνει το σύνολο αγαπητό και ξεχωριστό δια­μιάς. Δεν μου άρεσε καθόλου, πάντως, που πάνω από το γκράφιτι του Ελληνοαμερικανού street artist Alex Martinez με το ροφό έχουν προσθέσει αυτά τα ξυλαράκια με την πατίνα της θάλασσας, καταστρέφοντας έτσι την πολιτισμένη αγριάδα που θα έφτιαχνε το έργο μόνο του.

Το πακέτο, το οποίο περιλαμβάνει ωραία ατμόσφαιρα, καλές τιμές, σύγχρονη κουζίνα, που ξεφεύγει από το συνηθισμένο, και αστραποβόλο σέρβις, εξασφαλίζει δημοτικότητα στο «Αφρόψαρο». Όσον αφορά την κουζίνα, θα πρέπει καταρχάς να επισημάνουμε ότι την έχει στήσει και την επιμελείται ο γνωστός και καλός σεφ Γιάννης Στανίτσας. Αυτό, φυσικά, δημιουργεί προσδοκίες και υπάρχουν πιάτα που τις εκπληρώνουν, όπως η μους λευκού ταραμά λ.χ., που είναι κομψά αέρινη, με καλή ισορροπία ανάμεσα στο θαλασσινό και το ξινό και σερβίρεται θεαματικά και ουσιαστικά με μαύρα από μελάνι σουπιάς ψωμάκια.

Από την άλλη όμως, όταν με ιντριγκάρεις με μύδια αχνισμένα με απάκι, που έρχονται μεν πολύ όμορφα σερβιρισμένα σε κατσαρόλα, πλην όμως αποχυμωμένα και χωρίς το αναμενόμενο νακ από το αλλαντικό, τότε απογοητεύομαι. Αυτό το νακ, το κατιτί που κάνει το φαγητό να σου μένει αξέχαστο, χωρίς αυτό κατ’ ανάγκην να σημαίνει Χρυσό Σκούφο, είναι που δεν πολυβρήκα στο «Αφρόψαρο», παρότι η θαλασσινή κουζίνα του είναι αξιόλογη. Είτε επειδή στο ταρτάρ ο τόνος δεν είχε ποιοτική ανωτερότητα και τη γεύση ενός blue fin, όπως γράφει ο κατάλογος (ίσως ήταν καλύτερο να ψιλοκόψουν την πιπεριά jalapeño ανάμεσα στα κομμάτια του ψαριού για να το ανεβάσουν), είτε επειδή από την καλή, ντελικάτα και σωστά ψημένη σουπιά έλειπαν η ψυχή και το φυσικό άρωμα που θα τη βοηθούσαν να σταθεί καλύτερα δίπλα στην ένταση της γενικά ταιριαστής σάλτσας από ταχίνι.

Ιδιαίτερη μνεία θα κάνω στις επόμενες δύο σπεσιαλιτέ, διότι πιστεύω ότι αποτελούν ξεχωριστά χαρτιά στο μενού και αξίζει να δουλευτούν παραπάνω. Η νοστιμιά και η λεπτότητα στα απωανατολίτικα ρυζομακάρονα με λαχανικά, μαυροσούσαμο και σάλτσα μπουγιαμπές είναι δεδομένη, αλλά, στο κύριο θέμα, τα πρωτότυπα μάγουλα από σαλάχι θα άξιζαν λιγότερο και πιο αέρινο τηγάνισμα για να λάμψουν. Από τα πιο δημοφιλή πιάτα του εστιατορίου είναι το κριθαρότο με σκορπίνα, στο οποίο το ψάρι έρχεται ολόκληρο και σωστά μαγειρεμένο, ζουμερό, θεαματικό και αξιοπρόσεκτο. Αν το ζυμαρικό ήταν λίγο πιο κρουστό και ταυτόχρονα χυλωμένο και η γεύση του λίγο πιο αρωματική, θα συγκαταλεγόταν στα «πρέπει» των Αθηνών.

Μού άρεσε πολύ ο τραγανός μπακλαβάς με κουκουνάρι και σουσάμι, αλλά θα ήθελα λίγη περισσότερη χάρη στην κρέμα σοκολάτας με μπράουνι από χαρούπι.

Η επίσκεψη του κριτικού στο εστιατόριο έγινε στις 12/3.

ΑΦΡΟΨΑΡΟ Μαρίνου Αντύπα 62-66, Νέο Ηράκλειο, 2102723000. Ωράριο λειτουργίας: Και μεσημ. Κλειστά Κυρ. βράδυ. Τιμή: € 20-25 (το άτομο χωρίς ποτά και κουβέρ). Πρόσβαση ΑμεΑ: Ναι. Πάρκινγκ: Στους γύρω δρόμους.