Mayor

Το δυναμικό party restaurant στο Κολωνάκι έχει εξελιχτεί σε κοσμικό talk of the town, με γκραν σουξέ το bouzouki happening κάθε Τρίτη. Η κουζίνα, παρά τις προθέσεις, χρειάζεται άμεσα βελτίωση.

Tο τι σουξέ κάνει τελευταία το «Mayor» δεν λέγεται. Είναι γεμάτο ακόμη και τις καθημερινές, έχοντας εξελιχτεί σε ένα party restaurant που η ωραία μασίφ μπάρα του γεμίζει από το crowd των κοσμικών: και old fashioned φάτσες, και παλαιό χρήμα με κοσμήματα και πούρα, αλλά και πολλοί νέοι, και πρωταγωνιστές του θεάτρου, και beautiful people της τηλεόρασης, της μόδας και του επιχειρείν, και προκλητικές γυναικείες εμφανίσεις στο μπαρ. Ο χαμός πάντως γίνεται τις Τρίτες, όταν το μαγαζί μετατρέπεται σε πίστα με επικεφαλής τον –για πολλούς cult– Χάρη Γαλανό από το θρυλικό μπουζουξίδικο­ του Λονδίνου «Elysee», το επονομαζόμενο και «κολαστήριο» από τους Έλληνες φοιτητές. εκεί έκανε και ο Παύλος της πρώην βασιλικής οικογένειας το barchelor party του.

Το σπασμένο πιατικό γεμίζει το πάτωμα, τα γαρίφαλα εκσφενδονίζονται στους τραγουδιστές κατά κύματα και το άνευ τύψεων ξέδωμα είναι γεγονός. Τις υπόλοιπες ημέρες, αν δεν στηθεί κάποιο άλλο χάπενινγκ, όπως το σόου που έδωσε η Ματθίλ­δη Μαγγίρα τον Δεκέμβριο, ο DJ παίζει δημοφιλή ’90s, το μπροστινό κομμάτι σφύζει από vibe, ενώ στο αίθριο οι παρέες το ρίχνουν στην κοζερί στα τραπέζια μπροστά από τον τεράστιο καναπέ-πέταλο, τριγυρισμένες από την πρασινάδα του κήπου που ενισχύεται από το κατακόρυφο «χαλί» των πλαστικών φυτών – το βράδυ μπορεί να μην το πολυπαίρνεις χαμπάρι, αλλά την ημέρα βγάζουν μάτι. Το «Mayor» όμως τα έχει καταφέρει να γίνει στέκι όλη την ημέρα. Το πρωί και το μεσημέρι είναι πολλοί αυτοί που προτιμούν την πίσω σάλα για επαγγελματικές συναντήσεις, ενώ το ήσυχο πατάρι του είναι ό,τι πρέπει για διακριτικά ραντεβού.

Ύστερα απ’ όλα αυτά, σας εξομολογούμαι ότι με μπερδεύει λίγο ο χαρακτήρας του, που γέρνει σαφώς προς το κοσμικό στέκι διασκέδασης, αλλά η κουζίνα του έχει την υπογραφή ενός βραβευμένου σεφ με πολλές περγαμηνές όπως ο Γιώργος Στυλιανουδάκης. βασική του έδρα είναι το «Kensho» της Μυκόνου. Η αμηχανία μου αυτή έγινε μεγαλύτερη όταν είδα ότι πολλά από τα γύρω τραπέζια προτίμησαν την ευκολία μιας λεπτής, τραγανής πίτσας από τις πιο ψαγμένες προτάσεις. Την πρώτη γεύση από το καινούργιο μενού την πήρα κάπου στα μέσα του Οκτωβρίου. Ο Στυλιανουδάκης καθόταν απέναντί μου, οι μάγειρες δούλευαν στην κουζίνα κι εγώ έμεινα πολύ ικανοποιημένος τσιμπολογώντας ωραίο steak tartare, πραγματικά καλοφτιαγμένη καρμπονάρα, γευστικότατο καρέ αρνιού με ολοζώντανα λαχανικά, μελωμένη πανσέτα με σπαράγγια, τέλεια ψημένη ταλιάτα Black Angus και μια crème brûlée αξιώσεων.

Επέστρεψα λοιπόν στο «Mayor» με προσδοκίες και δεν σας κρύβω ότι απογοητεύτηκα. Οι συνταγές ήταν εκεί, αλλά τα πιάτα που γεύτηκα ήταν κουρασμένα, τους έλειπε η ψυχή. Η πανσέτα ήταν πάντα τρυφερή και σιγομαγειρεμένη, αλλά ήρθε με ελάχιστα πράσινα σπαράγγια σε μια προσχηματική γαρνιτούρα. Και το χταπόδι­ ήταν προσεκτικά βρασμένο, του έλειπε όμως παντελώς το χαρακτηριστικό άρωμα, που θα έδινε τον τόνο στο πιάτο και θα το έκανε, μαζί με το τσορίθο, το μελωμένο κρεμμύδι και το λεμονάτο ντρέσινγκ, να ξεχωρίζει ως μεσογειακή νοστιμιά. Το ριζότο με δημητριακά, σπεσιαλιτέ του Στυλιανουδάκη που έχω δοκιμάσει αλλού (σε διαφορετική εκδοχή) και την έχω χειροκροτήσει, τώρα ήταν κάπως μπλουμ, καθώς δεν ξεχώριζαν οι υφές και οι γεύσεις του σιταριού, του κριθαριού και των άλλων σπόρων.

Η εκτέλεση λοιπόν έχει πρόβλημα. Καλύτερη εντύπωση για την κουζίνα μού έδωσε το φιλέτο κοτόπουλου. αυτό που συνήθως έρχεται θεόστεγνο ήταν ζουμερότατο, έχοντας δίπλα του φίνο και άψογα μαγειρεμένο κουσκούς με μυρωδικά και φουντούκια. Και πάλι όμως το αιγυπτιακό μείγμα μπαχαρικών dukkah ήταν αδύναμο, στερώντας από το πιάτο την ένταση­ που θα το κολάκευε. Εκείνα που με απογοήτευσαν εντελώς ήταν τα παραβρασμένα κανελόνια γεμισμένα με αρνί και το ψήσιμο του hanger steak. Το ανομοιόμορφα κομμένο κομμάτι αλλού ήταν στεγνό και αλλού απλώς ΟΚ, με αποτέλεσμα η ξεχωριστή υφή του να πηγαίνει περίπατο.

Τα γλυκά είναι σίγουρα καλύτερα, με το αποδομημένο cheesecake καραμελωμένης λευκής σοκολάτας με φρούτα του δάσους και παγωτό cassis να ξεχωρίζει. Πολύ ενδια­φέρον το «ηφαίστειο» σοκολάτας με ποικίλες υφές και γεύσεις, ενώ το αποδομημένο γαλακτομπούρεκο με σαμπαγιόν και ωραίο παγωτό από κατσικίσιο γάλα θα κέρδιζε πόντους αν το τραγανό φύλλο του δεν ήταν τόσο σκληρό. Περιμένω να δω σύντομα βελτιώσεις που θα ανεβάσουν την κουζίνα στις προδιαγραφές που ήδη έχει.

Η επίσκεψη του κριτικού στο εστιατόριο έγινε στις 10/1.

MAYOR Πλ. Φιλικής Εταιρείας 19-20, Κολωνάκι, 2103648156. Ωράριο λειτουργίας: All day. Τιμή: € 35-45 (το άτομο χωρίς ποτά και κουβέρ). Πρόσβαση ΑμεΑ: Όχι. Πάρκινγκ: Στους γύρω δρόμους.