Σε ένα από τα πιο αντισυμβατικά κτίρια της Αθήνας, ο βραβευμένος Μίλτος Αρμένης κάνει επιτυχημένες ασκήσεις νέας ελληνικής κουζίνας.
Είναι τόσο ιδιότυπο, τόσο αντισυμβατικό το κτίριο που στεγάζει το «Όμικρον», που δεν υπάρχει περίπτωση να περάσεις από μπροστά του και να μη γυρίσεις το κεφάλι σου για να το θαυμάσεις. Στέκομαι απέξω και το χαζεύω, 9 η ώρα το βράδυ, και ομολογώ ότι μου λείπει ένας ειδικός φωτισμός που θα αναδεικνύει την ιδιαιτερότητά του, η οποία με έχει χτυπήσει κατακούτελα στο φως της ημέρας. Αυτή η αλληλουχία στεγών με έντονες κλίσεις τού δίνει έναν αέρα πουλιού που πετάει με τα γεωμετρικά φτερά του και, παρότι ο αρχιτέκτονας που το σχεδίασε δεν είχε αυτήν την πρόθεση, μου θυμίζει σαλέ σε βόρεια χώρα. Ο ξεχωριστός Γιώργος Χριστούλας έχει σπουδάσει, πέραν της αρχιτεκτονικής, μουσική, υποκριτική, γλυπτική και τραγούδι αλλά και υπαρξιακή-ουμανιστική φιλοσοφία, κι έχει σχεδιάσει και υλοποιήσει πολύ σημαντικά κτίρια σε διάφορες χώρες του πλανήτη.
Στην ίδια κατεύθυνση, το συγκεκριμένο κτίριο ήταν πολύ πρωτοποριακό τη δεκαετία του ’80 που σχεδιάστηκε και αυτή η αύρα είναι ακόμη παρούσα. Το «Όμικρον» στεγάζεται στο ισόγειο και οι άλλοι δύο όροφοι είναι κατοικίες. Το εντυπωσιακό σκηνικό συνεχίζεται και στο εσωτερικό, όπου μπαίνοντας έχεις την αίσθηση ότι βρίσκεσαι σε σαλόνι κρουαζιερόπλοιου με προσγειωμένη πολυτέλεια – το κτίριο άλλωστε προοριζόταν για να στεγάσει αρχικά το αδελφό «Καστελόριζο». Τα κεκλιμένα τζάμια τριγύρω παραπέμπουν χαρακτηριστικά σε γέφυρα, ενώ η τεράστια αίθουσα αναπτύσσεται σε δύο επίπεδα γύρω από ένα σχεδόν μνημειακό κυκλικό κλιμακοστάσιο με δύο τζάκια. Από ψηλά κρέμονται μεγάλα φωτιστικά, σαν μαντίλια που ξεδιπλώνονται, υπογραμμίζοντας την επιβλητικότητα της ψηλοτάβανης αίθουσας. Ο εξώστης που περιτριγυρίζει τη σάλα μένει πιο σκοτεινός και το δυνατό καθαρό φως πάνω στα τραπέζια τονίζει τη χάρη του ισογείου. Οι πολυθρόνες ντύνονται επιμελώς ατημέλητα, άλλες σε γκρίζο και άλλες σε λευκό, και τα μαχαιροπίρουνα σε ματ χρυσό ξεχωρίζουν.
Εκτός από το κτίριο όμως, πολύ ιδιαίτερη είναι και η γαστρονομική πρόταση του «Όμικρον», που φέτος την έχει αναλάβει ο Μίλτος Αρμένης (Βραβείο Ελληνικής Κουζίνας 2016). Τι φαντάζεστε ότι ονομάζει λ.χ. ένα μοσχαρίσιο κοκορέτσι; Ε, λοιπόν, φτιάχνει «λουκάνικο» από μοσχαρίσια καρδιά, ουρά και γλώσσα, το τυλίγει με αρνίσιο εντεράκι και φτιάχνει μια dirty, μινιόν γκουρμεδιά, την οποία σερβίρει με ένα τζατζίκι πατάτας, που μοιάζει με ξινούτσικη ρώσικη σαλάτα και του ταιριάζει πολύ. Αλλά και την εθνική μας φασολάδα την κάνει τραγανιστή κροκέτα, η οποία σπάζοντας χαϊδεύει τη γλώσσα με τη χυλωμένη οικειότητά της και συνδυάζεται τέλεια με την τσαχπινιά παστής ρέγγας και ωμό κρεμμύδι.
Ο Αρμένης, μισός Κερκυραίος και μισός Ισπανός, έχει έντονο μεσογειακό ταμπεραμέντο και ψάχνει να αναδημιουργήσει στο σήμερα γνωστές ελληνικές σπεσιαλιτέ. Στο σοφιστικέ «σαν παστίτσιο» τα al dente μακαρόνια γίνονται τραγανή κροκέτα με κιμά στο εσωτερικό και σερβίρονται με βελούδινη κρέμα και μοσχαρίσιο ταρτάρ. Την παστιτσάδα τη μετατρέπει σε πολύ ωραία ντάμπλινγκ με κόκορα μαγειρεμένο με μυρωδάτα κερκυραϊκά σπετσερικά.
Το τσιγαρέλι της πατρίδας τα σπάει με τη σούπερ αρωματική γεύση και τη βαθιά νοστιμάδα βλίτων και μυρωνιών, που καρυκεύονται με πικάντικο κοκκινοπίπερο κι έχουν δίπλα τους τρυφερό καλαμάρι. Την αθηναϊκή του τη σερβίρει με καρπάτσιο σφυρίδας και βελούδινη homemade μαγιονέζα. Στα πιάτα που αξίζει να δοκιμάσετε σίγουρα είναι το ταρτάρ εξαιρετικής χαλκιδαίας καραβίδας με εσπεριδοειδή και σορμπέ πορτοκάλι κι εκείνα τα φανταστικά γλυκάδια αρνιού σερβιρισμένα με σάλτσα σοφρίτο –φανταστείτε τη σαν μια μεσογειακή café de Paris με σκορδάκι και δεντρολίβανο– και μεταξωτό πουρέ πατάτας. Το απαλό αρνίσιο ταρτάρ με φασκόμηλο και καπνιστή μελιτζάνα (θα του πήγαινε μια ιδέα περισσότερη κάψα από σπόρους σιναπιού) και το καρπάτσιο μοσχαριού κυρίως για το πρωτότυπο, μυρωδάτο παγωτό έλατο που το συνοδεύει.
Επιτυχημένη βρήκα την παραλλαγή της συνταγής αλά σπετσιώτα, που τη σερβίρει με γευστικό σιταρότο και «χαλάζι» φέτας, όπως και το τολμηρό συνταίριασμα ωραίας τσιπούρας με τραχανότο λαχανικών και παστό χοιρινό μάγουλο. και στα δύο όμως η γαρνιτούρα πρέπει πάραυτα να ελαφρύνει, για να συντονιστεί με το στιλ της υπόλοιπης κουζίνας. Έχω δοκιμάσει και άλλα πολλά που μου επιβεβαιώνουν ότι ο Αρμένης είναι από τα ταλέντα της γενιάς του και, επειδή δουλεύει conceptualιστικά, περιμένουμε να μας δείξει πολλά στο μέλλον.
Ωραία η τάρτα λεμόνι με ανάλαφρη ιταλική μαρέγκα επάνω της κι έξυπνη η μετατροπή του μπακλαβά σε παγωτό, αλλά δεν σας κρύβω ότι χρειάζεται ραφινάρισμα. Η προσεγμένη ούτως ή άλλως λίστα κρασιών αναμένεται να ανανεωθεί και να μεγαλώσει λίαν συντόμως και το σέρβις κυλάει πολύ στρωτά.
Η επίσκεψη του κριτικού στο εστιατόριο έγινε στις 22/11.
ΟΜΙΚΡΟΝ Δρόσου 1 & Αίγλης, Νέα Ερυθραία, 2106202475. Ωράριο λειτουργίας: Και μεσημέρι. Κλειστά Δευτ. Τιμή: € 35-45 (το άτομο χωρίς ποτά και κουβέρ). Πρόσβαση ΑμεΑ: Όχι. Πάρκινγκ: Στους γύρω δρόμους.
