Sea Spice

Το καινούργιο bar-restaurant στη Γλυφάδα έχει την κομψότητα ραμμένη στην ούγια, αύρα πολυτελούς γιοτ και σούπερ πρωτότυπη μοντέρνα κουζίνα με την υπογραφή του Κώστα Τσίγκα.

Όλα είναι φάση, αίσθηση­ και ατμόσφαιρα: αυτό σκεφτόμουν αφού κάθισα στον καναπέ του «Sea Spice» περιμένοντας την παρέα μου. Νόμιζα ότι βρίσκομαι σε ένα πολυτελές γιοτ με κοσμοπολίτικη αύρα και άρχισα να φαντάζομαι τη βραδιά λίγο σαν ταινία. Είναι αυτή η εικόνα της λευκής στριφογυριστής σκάλας κόντρα στο βαθύ blue marine των τοίχων που στέλνει ναυτικά vibes, συνδυασμένη με τις πολυθρόνες, που άλλες έχουν ταπετσαρία μαρινιέρα και άλλες σκούρα μπλε τετράγωνα μαξιλάρια με λευκά μπουτόν και φιτίλια στο τελείωμα.

Και μετά­ είναι αυτό το εντυπωσιακό μπαρ από το περίφημο μάρμαρο Carrara Arabescato, λευκό με γκρίζα νερά, που έχει εξελιχτεί σε επίκεντρο του μαγαζιού με τις στουλ πολυθρόνες του και τις τόσο –μα τόσο– γιορταστικές συστοιχίες από φωτεινούς λαμπτήρες από πάνω του. στην πρόσφατη επίσκεψή μου ήταν σβηστές κι έλειπε μια δόση χαράς από το μαγαζί. Λεπτομέρειες όπως οι στιλάτες λάμπες Revolve Table Lamp της Bert Frank, που αποπνέουν μια φινετσάτη αύρα glam του Μεσοπολέμου, σε κάνουν να νιώθεις πολύ ωραία μέσα στο χώρο.

Η μεγάλη μπάρα είναι κομβικό σημείο του μαγαζιού και μαζεύει παρέες όλο ζωντάνια, αποτελώντας για αρκετούς αυτόνομο σημείο διασκέδασης στο «Sea Spice». Νέος κόσμος, γυναίκες με εντυπωσιακή εμφάνιση και αρκετοί μεγαλύτεροι πιο αργά πίνουν καλοφτιαγμένα κοκτέιλ και ακούνε μουσική. Ο DJ διαμορφώνει ένα πρόγραμμα με ’50s αύρα, όπου ο Dean Martin εναλλάσσεται με latino κομμάτια στο στιλ του «Besame mucho» και με ανάλογου ύφους ελληνικά σε τζάζι ή πειραγμένες σύγχρονες εκτελέσεις. Το mix λειτουργεί πολύ όμορφα ανταποκρινόμενο στην περιρρέουσα ντεκό ατμόσφαιρα. Κάποια στιγμή όμως, αργά, το πρόγραμμα βαραίνει με λαϊκά, που μοιάζουν σαν τη μύγα μες στο γάλα και κλοτσάνε τον… στιλάτο κουβά.

Το «Sea Spice», πάντως, είναι ένα εστιατόριο ακριβώς στον αντίποδα της βαρεμάρας και υπεύθυνος γι’ αυτό είναι ο σεφ Κώστας Τσίγκας, γνωστός για την πρωτοτυπία των ιδεών του. Εδώ λοιπόν θα φάτε πολύ νόστιμα­ και αρκετές φορές ανατρεπτικά, χωρίς να χάνεται ο comfort χαρακτήρας των πιάτων. Με το που κάθεσαι στο τραπέζι σού φέρνουν μια ποικιλία από «αλοιφές», που είναι μεν οικείες αλλά και τόσο διαφορετικές την ίδια στιγμή. Τη φάβα, λ.χ., τη βράζουν σε ζωμό καπνιστού χοιρινού, το πολύ νόστιμο χούμους γίνεται από φακές, η γοητευτική τυροκαυτερή φτιάχνεται με μανούρι, το τζατζίκι παίρνει γλυκό umami από μαύρο σκόρδο κι εξωτισμό από καρύδα (δοκιμάστε το με πιάτα που έχουν γαρίδες ή καραβίδες, διότι τους πάει πολύ), η κορυφαία όλων βελούδινη ταραμοσαλάτα έχει ξινή απαλότητα ενισχυμένη με κουνουπίδι.

Πήρατε τώρα μια ιδέα της απρόσμενης πρωτοτυπίας που βασιλεύει εδώ. Στο άμεσο μέλλον ο Τσίγκας θα ενισχύσει τη νοοτροπία της μοιρασιάς στο τραπέζι, καταργώντας τον στάνταρ κατάλογο και προωθώντας τις προτάσεις ημέρας ανάλογα με το τι βρίσκει στην αγορά. Θα ήθελα πάντως να ξανα­εμφανιστούν τα υπέροχα, αλαβάστρινα χτένια με την καραμελο­καψαλισμένη τους επιφάνεια πάνω σε μια φανταστική, πυκνή σάλτσα από μελάνι σουπιάς, κουνουπίδι και κάρι, το χαβανέζικο poke (ντελικάτος εξωτικός συνδυασμός τόνου με αβοκάντο, μάνγκο, φασολάκια, φύκια και ντρέσινγκ από λευκό miso με τζίντζερ και μαύρο σουσάμι) και το ορεκτικό καρπάτσιο από λαβράκι με καυτερό Bloody Mary κίτρινης ντομάτας.

Από τα καινούργια πιάτα ενθουσιάστηκα με ένα σχεδόν ωμό σολομό πάνω σε ρύζι σούσι με ζωμό μυρωδάτου shiso, φύκια και wasabi. Ο ανάλογης νοοτροπίας κιτρινόπτερος τόνος είναι πολύ καλός, αλλά το ρύζι του μαγειρεμένο σε ζωμό καμένου κρεμμυδιού είναι λίγο μουντό. Αν υπάρχουν τα fritter λαχανικών με καβούρι και γαρίδες, δοκιμάστε τα για να δείτε τι μπορεί να σημαίνει εξωτική ταβέρνα στα πολύ ωραία της. Η γιαπωνέζικη ψαρόσουπα με γαρίδες, χτένια και μπαρμπούνι μαζί με μακαρόνια udon, miso και dashi έρχεται μέσα σε ξύλινη γαβάθα κι έχει βαθιά πικάντικη νοστιμάδα, ενώ τα homemade ζυμαρικά paccheri γεμιστά με αστακό και καβούρι έχουν στο πιάτο γλυκοφάγωτη αμερικάνικη μπισκ δεμένη με αμυγδαλοβούτυρο.

Δύο είναι, ωστόσο, τα πιάτα που θα έβαζα στην κορυφή: το μαύρο ριζότο­ venere με φανταστική μελωμένη υφή και βαθιά γεύση, που θυμίζει φουντούκι και μαύρα φρούτα, συνδυασμένο με το μπρίο ολόφρεσκης βουβαλίσιας buratta και κρέμας για­πωνέζικης ντελικάτης κολοκύθας kabocha (τα θαλασσινά χάνονται μέσα της) και η σιγομαγειρεμένη σε σάλτσα πιπεριών chipotle τρυφερή πανσέτα σερβιρισμένη –άκουσον, άκουσον– με ζουμερά μύδια και αβγά μπένεντικτ με αβοκάντο, σε έναν εξωγήινα επιτυχημένο συνδυασμό όπου η Ιαπωνία συναντάει το Μεξικό.

Τα παιδιά του σέρβις, ντυμένα με ποδιές μαρινιέρα, σε περιποιούνται πολύ σωστά και η wine list είναι πολύ προσεγμένη. Το φινάλε της ερεθιστικής πάβλοβα με κρέμα αλλά και με μαστιχωτή μαρέγκα γιαουρτιού­, κόκκινα και μαύρα φρούτα του δάσους και ωραίο σιρόπι χαμομηλιού με λεβάντα επιβεβαιώνει ότι το «Sea Spice» βρίσκεται σε απόσταση αναπνοής από το επόμενο βαθμολογικό σκαλοπάτι.

Η επίσκεψη του κριτικού στο εστιατόριο έγινε στις 8/11.

SEA SPICE Κύπρου 74, Γλυφάδα, 2121054489. Ωράριο λειτουργίας: Κλειστά Δευτέρα. Τιμή: € 30-40 (το άτομο χωρίς ποτά και κουβέρ). ­Πρόσβαση ΑμεΑ: Όχι. Πάρκινγκ: Στους γύρω δρόμους.