Καλοκαιρινότατο, ποπ κι εξωτικό, αυτό το ατμοσφαιρικό μπαρ-ρεστοράν ακούει oldies και το streetfood του έχει μια εμφανώς εξωτική απόχρωση.
Στον Κουεντίν Ταραντίνο αρέσει να χρησιμοποιεί στα φιλμ του στοιχεία της ποπ κουλτούρας τα οποία, πέρα από τον ρόλο που παίζουν στο στόρι, δημιουργούν έναν ειδικό κώδικα επικοινωνίας για τους φαν των ταινιών του. Έτσι στο «Pulp Fiction» ο Σάμιουελ Τζάκσον, ανακρίνοντας έναν νεαρό –τον οποίο αργότερα θα σκοτώσει–, λέει εμφαντικά: «Hamburger! The corner stone of any nutritious breakfast». Και αμέσως μετά, μαθαίνοντας από πού προέρχεται το μπέργκερ, αναφωνεί: «Big Kahuna, that’s a Hawaiian burger joint. This is a tasty burger!»
Ο μύθος έχει στηθεί και είναι έτοιμος να γίνει ζωντανή ιστορία σε μια... σκεπαστή παραλία στο Μεταξουργείο! Με το που μπαίνω στο μαγαζί από την γκαραζόπορτα, στα χείλη μου ζωγραφίζεται σινεμασκόπ χαμόγελο, μια και βουτάω σε μια λιτή, αλλά πολύ ηλιόλουστη exotica: δύο καλύβες, ένα μπαρ και μια open kitchen με μια παλιομοδίτικη σανίδα του σερφ που γράφει τα μπέργκερ του καταλόγου, ένας φοίνικας στη μέση, γύρω γύρω πράσινο ψαθί και παλιές αφίσες, χαλικάκι στο πάτωμα, χαβανέζικα πουκάμισα, πολύχρωμα μαντίλια στα κεφάλια των σεφ, δύο κορίτσια που πίνουν το απόλυτο ποπ κοκτέιλ σε ποτήρι-φοίνικας και η φωνή του Έλβις από τα ’50s να χαϊδεύει τα αφτιά...
Το σκηνικό είναι καλοκαιρινότατα ποπ και αν ήθελα να διαλέξω μόνο μία από τις σπεσιαλιτέ του «Big Kahuna» ως αυτή που εκφράζει τέλεια το πνεύμα του, δεν θα ήταν άλλη από το Predator, ένα μπέργκερ με νοστιμότατα καρυκευμένο κρέας κροκοδείλου, που η ελαφράδα του συνδυάζεται άψογα με τη σχαρισμένη γλύκα ψητού ανανά και την κάψα μιας μαγιονέζας με πιπεριές chipotle. Το τραγανιστό κρεμμύδι και το πολύ ωραίο μπριός το συμπληρώνουν, υπάρχει όμως και κάτι που κλοτσάει σε αυτό το παραμυθένιο εξωτικό «τοπίο» με τα χάρτινα κιτς ομπρελάκια – και κλοτσάει δυνατά! Πρόκειται για τις μετριότατες τηγανητές πατάτες, που σερβίρονται πλουσιοπάροχα σε πολλά πιάτα, αλλά δυστυχώς δεν λένε.
Είναι Νο 1 υποχρέωση του Στέφανου Στεφανίδη και του Δημήτρη Μπαλλιάν που έφτιαξαν το μαγαζί να τις αλλάξουν. Τον πρώτο τον γνωρίσαμε ως σεφ του «48 Urban Garden» αλλά και ντράμερ των εκρηκτικών στοουνεράδων Puta Volcano, που παίζουν ένα συνδυασμό από grunge με μέταλλο και ψυχεδέλεια. η μουσική του μαγαζιού, γλυκά ’50s, ’60s και ’70s, ακούγεται σαν παιδικό νανούρισμα δίπλα της! Το «Big Kahuna» ξεκίνησε ως project χωρίς να υπάρχει το μαγαζί, συμμετέχοντας με τεράστια επιτυχία στο Burger Festival. Μετά το σουξέ μερικών pop up events, οι δυο τους κατάλαβαν ότι η μοίρα τους τους επιφύλασσε ένα χαβανέζικο μπεργκεράδικο.
Ο κόσμος γύρω μου κυρίως νεολαία, όχι κατ’ ανάγκην με χαβανέζικα πουκάμισα, ενώ πολλά κορίτσια έρχονται εδώ στολίζοντας το καταξιωμένο τζιν με αξεσουάρ κλαμπίστικης εξόδου. Η γλυκιά κοπέλα που μας πήρε παραγγελία μάς πρότεινε τη Samurai Chimichanga και είχε δίκιο: τραγανίζει ωραιότατα καθώς τηγανίζεται παναρισμένη σε γιαπωνέζικο panko, η πληθωρική της γέμιση με τυρί και πικάντικο chili con carne είναι αρμονική, το καυτερό γουακαμόλε, η ξινή κρέμα, οι πιπεριές jalapeno και η ντομάτα τη δροσίζουν, αλλά το κόκκινο ρύζι της γαρνιτούρας είναι αταίριαστο. Το μενού έχει μια εμφανώς streetfood απόχρωση, το κάνει όμως με ασυνήθιστο τρόπο.
Ακόμη και την υπερβολή ενός burger από πανάκριβο kobe beef (€ 35) βρίσκεις, ωστόσο εμείς προτιμήσαμε το ασυνήθιστο fastfood burger (€ 12,50), που ήταν πολύ καλό. Μπιφτέκι από γευστικότατο κρέας στρουθοκαμήλου με αβγό μάτι, τυρί και αβοκάντο, ιδανικό για brunch θα έλεγε κάποιος. Υπάρχουν αρκετές αδυναμίες στην κουζίνα όμως, που δεν τις περίμενα. Είχα προσδοκίες από τα summer rolls with crispy shrimp, αλλά η τηγανητή γαρίδα μέσα στο τρυφερό ρυζόφυλλο ήταν τόσο μικρή που χάνονταν, η κρέμα λάιμ δεν είχε νεύρο, το ντιπ τύπου σόγια σος πολύ βαρύ και το μάνγκο δεν αρκούσε για να σώσει την κατάσταση. Η μεγάλη αποτυχία, πάντως, είναι το kung pao.
Τα bao έχουν γίνει μόδα στην Αθήνα, αλλά ο συνδυασμός του αχνιστού ψωμιού με μια μόνο κατ’ όνομα crispy πάπια –με μια μαγιονέζα να δυναστεύει τα πάντα– το κάνει απίστευτα άψυχο. Στο fish ’n’ chips ο μπακαλιάρος θα μπορούσε να έχει σάρκα πιο κρουστή και να είναι καλύτερος, το πιάτο όμως υποφέρει πάρα πολύ από τις τηγανητές πατάτες. Τα μάλλον τηγανητά τζαμαϊκανά ψωμάκια είναι πολύ καλά, οι μους μάνγκο, ανανά και καρύδας και σοκολάτας-φουντουκιού μέσα στο ύφος του «Big Kahuna» και τα κοκτέιλ καλοφτιαγμένα.
Η λίστα των κρασιών έχει γενικά σωστή νοοτροπία, αλλά οι ετικέτες που προτείνει είναι κυριολεκτικά ελάχιστες. Τα παιδιά που σερβίρουν είναι και με το ντύσιμο, και με τη συμπεριφορά τους μέσα στο πνεύμα του μαγαζιού. Μου αρέσει δε που σε ένα τέτοιο νεανικό μπαρ-ρεστοράν, επιμελώς ατημέλητο, όπου «όλοι είμαστε ίσοι μπροστά στο κύμα», όπως λέει και το μότο του, οι καπνιστές βγαίνουν αδιαμαρτύρητα έξω για να καπνίσουν – είναι πολιτισμός.
Η επίσκεψη του κριτικού στο εστιατόριο έγινε στις 18/10.
BIG KAHUNA Σαλαμίνος 42, Κεραμεικός, 2105244100. Ωράριο λειτουργίας: Κλειστά Κυρ., Δευτ. Τιμή: € 24-28 (το άτομο χωρίς ποτά και κουβέρ). Πρόσβαση ΑμεΑ: Όχι. Πάρκινγκ: Στους γύρω δρόμους.
