Sense Fine Dining Restaurant

Το ντιζάιν, η Ακρόπολη και η εξαιρετική μοντέρνα ελλη­νική κουζίνα του Θοδωρή Παπανικολάου κάνουν το εστιατόριο στην ταράτσα του ξενοδοχείου «AthensWas» νέο «πρέπει» στην Αθήνα.

Kiss Acropolis Αξίζει­ να πας νωρίς, να μην έχει σκοτεινιάσει, για να χαρείς τον ουρανό που αλλάζει χρώματα – και μπριγιάν­ στο κάδρο θα παραμείνει, όταν πέσει η νύχτα, ο φωτισμένος Παρθενώνας. Έτσι, ρομαν­τζάροντας, συνειδητοποιείς πόσο επιτυχημένο είναι το όνομα του ξενοδοχείου, το «AthensWas», στην ταράτσα του οποίου φιλοξενείται το «Sense Fine Dining Restaurant». Πόσο δυνατά καταγράφεται μέσα σου η δύναμη του παγκόσμιου τοπόσημου και πόσο νόημα αποκτούν οι μαρμάρινες κεφαλές της Βένιας Δημητρακοπούλου, στο έμπα της σάλας, μαζί με τη φωτογραφημένη από τον Στέφανο Σάμιο πέτρινη μάσκα αρχαίου δράματος.

Η διακοσμητική γραμμή του Σταύρου Παπαγιάννη (Stage Design Office) συνομιλεί μεν επιτυχημένα με την Ιστορία, αλλά –όπως ολόκληρο το ξενοδοχείο άλλωστε– ανοίγεται στο σύγχρονο ντιζάιν μέσα από τα έπιπλα που έχουν επιλεγεί. Highligt ένα εμβληματικό έργο του Philippe Starck, οι περίφημες πολυθρόνες Costes στην αρχική τους βερσιόν­ του 1984. είναι σκέτη απόλαυση να κάθεσαι στην άνετη αγκαλιά τους. Στη δεύτερη εποχή του εστιατορίου στην ταράτσα του ξενοδοχείου, μάλιστα, έχει προστεθεί μια λειτουργική ανοιχτή κουζίνα που υποστηρίζει την άμεση επικοινωνία των σεφ με τα τραπέζια.

Conceptual γαστρονομικός ελληνισμός Η μετονομασία του ρεστοράν από «Modern» που ήταν παλιότερα σε «Sense Fine Dining Restaurant» συνοδεύτηκε από την ανάληψη της κουζίνας του από τον Θοδωρή Παπανικολάου. Μας έχει δείξει το ταλέντο του στη βραβευμένη με Χρυσό Σκούφο «Σελήνη» της Σαντορίνης και συνεχίζει πλέον εδώ τη γαστρονομική του πρόταση με ψαγμένα concepts. Για να πάρετε μια πρώτη γεύση από τα πιάτα που μπήκαν πρόσφατα στο μενού, τα ραβιόλι σπανακόπιτα είναι μια φανταστική μετάφραση της σπανακοτυρόπιτας αλά ιταλικά. Πρόκειται για ένα στεφάνι από πράσινα ραβιόλια γεμισμένο με ανθότυρο, που η νοστιμιά του ενισχύεται από πολλά μυρωδικά και η γευστική του δύναμη καθορίζεται από μια καταπράσινη κρέμα σπανακιού, σκέτη umamiσια χλωροφύλλη. το τραγάνισμα της πίτας υλοποιούν όμορφες δαντέλες μελανιού σουπιάς, που είναι της μόδας τελευταία, και το θεσσαλικό συνήθειο της κατανάλωσής της με γιαούρτι φωτίζει το σύνολο.

Το ψητό γουρουνόπουλο είναι συναρπαστικό πιάτο, έτσι όπως τα κομμάτια της πανσέτας έρχονται με ένα υπέροχο κοντράστ κρακελαριστής πέτσας και μελωμένης σάρκας. η συνοδεία από απαλή κρέμα πατάτας, αλαβάστρινα «κύπελλα» κρεμμυδιού με λάδι άνηθου κι ένα σάντουιτς με χοιρινή πηχτή συμπληρώνουν όμορφα τη σύνθεση. Η «κότα και το αβγό» είναι μια απολαυστική conceptual απόδοση της αβγοκομμένης κοτόσουπας, που εστιάζει σε ένα αβγό ποσέ σκεπασμένο με σάλτσα αβγολέμονο και γύρω του το άρωμα του βραστού κρέατος – σαν πηχτή και σαν γιουβαρλάκι. Συνοδεύεται από υποβλητικά καπνιστά τσιπς πέτσας κοτόπουλου, που ανάμεσά τους τοποθετείται η γλυκιά, μυρωδάτη δύναμη μιας κρέμας από συκωτάκια κοτόπουλου.

Η μοντέρνα εκδοχή του κόκορα παστιτσάδα, πάλι, είναι εξαιρετική, με την πυκνή, τροφαντή γεύση σιγομαγειρεμένου κόκορα­ με καραμελωμένα κρεμμύδια και μια δυναμική σάλτσα κεντημένη με σπετσερικά να συνδυάζεται με τρυφερά homemade κανελόνια γεμιστά με μεταξωτή κρέμα παρμεζάνας και μια σχεδόν εξωτική πινελιά από πολύ ταιριαστή σάλτσα μανταρίνι. Η κλασική ιδέα της ψητής σφυρίδας με βραστά κολοκυθάκια μεταφράζεται με ένα αλαβάστρινο ψάρι, το οποίο έχει επάνω του νόστιμα λέπια λαχανικών, ενώ δίπλα του έναν υπέροχο και φίνο πουρέ κολοκυθιού με πολλή γεύση κι ένα λαδολέμονο αχινού, που το γλυκό ιώδιό του αναδεικνύει το σύνολο.

Δεν ξέρω­ αν θα υπάρχουν γαρίδες Κοιλάδας όταν πάτε, αλλά σερβιρισμένες ωμές πάνω σε ημίπαστα χτένια, με μια πυκνή σάλτσα από τα κεφάλια τους να υπογραμμίζει τη λεπτότητά τους κι εξαιρετικά homemade ταλιολίνι σοταρισμένα με τζίντζερ (θέλουν ίσως λίγο ξύσμα λεμονιού για να γράψουν τα αρώματά τους καλύτερα), είναι μέγκλα. Προσωπικά δηλώνω φαν του πιτσουνιού και το καπνιστό του Παπανικολάου, σερβιρισμένο με επίσης καπνιστά καρότα, κρεμμύδια και παντζάρια τουρσί αλλά και μια πολύ δυνατή σάλτσα από τα κόκαλά του, είναι «πρέπει». Τα signature επιδόρπια του «Sense» είναι μικρά έργα μεταμοντέρνας αισθητικής, όπως λ.χ. το «λεμόνι» που το ένα του μισό είναι γεμάτο με σορμπέ λεμόνι-λουίζα και το άλλο με τη ματ πικράδα ενός semifreddo ελαιόλαδου, με ελιές να μπλέκονται όμορφα σε ένα αλλιώτικο λαδολέμονο, και οι σοκολατένιοι «κίονες» από δυνατό, μαστιχωτό κρεμέ σοκολάτας­ όμορφα συντονισμένοι με ένα «σφουγγάρι» γλυκών μπαχαρικών, παγωτό μαχλέπι και τριμμένο καρύδι.

H επίσκεψη του κριτικού στο εστιατόριο έγινε στις 23/8.

SENSE FINE DINING RESTAURANT Ξεν. «AthensWas», Διονυσίου Αρεοπαγίτου 5, Μακρυγιάννη, 2109249954. Ωράριο λειτουργίας: Κλειστά Δευτ. Τιμή: € 65-75 (το άτομο χωρίς ποτά και κουβέρ). Πρόσβαση ΑμεΑ: Ναι. Πάρκινγκ: Στους γύρω δρόμους.