Στροφή

Σε απόσταση αναπνοής από την Ακρόπολη, με πολυπληθές τουριστικό κοινό αλλά και καλή ελληνική κουζίνα. Θέα που αξίζει τη μετακίνηση.

Είθισται τα εστιατόρια τα οποία γειτονεύουν με σημαντικά αξιοθέατα που τραβάνε πλήθη επισκεπτών να προσφέρουν (ενίοτε) θέα, αλλά από φαγητό­ τίποτε ή σχεδόν τίποτε. Υπάρχουν όμως κι εξαιρέσεις (λίγες δυστυχώς) οι οποίες παραβιάζουν τον κανόνα και, όπως λέει και ο σοφός λαός, ακριβώς με αυτήν την παραβίαση τον επιβεβαιώνουν. Πριν από μερικές­ ημέρες βρέθηκα στη «Στροφή­» στη Ροβέρτου Γκάλη, δίπλα στην Ακρόπολη, και μπορώ να πω με βεβαιότητα ότι ανήκει στις λίγες αυτές εξαιρέσεις. Νομίζω ότι ήμουν ένας από τους πρώτους Αθηναίους που το τίμησαν όταν άνοιξε περίπου πριν από σαράντα χρόνια.

Στη συνέχεια πήγα μερικές φορές και μετά σταδιακά το ξέχασα ή μάλλον, χωρίς κανέναν ιδιαίτερο λόγο, το ενέταξα στην κατηγορία των φολκλόρ μαγαζιών κατάλληλων για τουρίστες. Κατά συνέπεια η πρόσφατη επίσκεψή μου ήταν οφειλόμενη, αν μη τι άλλο, για να βάλει ορισμένα πράγματα στη θέση τους.

Σε ό,τι αφορά τη θέση και τη θέα, τώρα, η αλήθεια είναι ότι η «Στροφή» είναι πολύ καλά προικισμένη, εξ ου και μνημονεύεται σε διεθνείς οδηγούς ως place to be, με επακόλουθο να χαίρει άκρας υγείας πελατειακά ακόμη και μέσα στην κρίση. Ο χώρος, κυρίως η ταράτσα (λειτουργεί και το χειμώνα) και ο δεύτερος όροφος, είναι ευχάριστος, με σωστά στημένα­ τραπέζια και απλή, αξιοπρεπή­ art de la table. Όσον αφορά το κοινό, είναι προφανές ότι στο peak της σεζόν τα μεγάλα τραπέζια και η πολυχρωμία των γκρουπ είναι γεγονός. Αυτό ίσως απασχολεί ορισμένους, οφείλω όμως να ομολογήσω ότι το ίδιο συνέβη και την ημέρα της επίσκεψής μου, χωρίς αυτό να με ενοχλήσει.

Ας έρθουμε όμως και στο φαγητό, που αποτέλεσε άλλωστε και τον κύριο λόγο της επίσκεψής μου. Το μενού είναι μεγαλύτερο απ’ ό,τι χρειάζεται τόσο για να μπορεί να κάνει τις επιλογές του ο πελάτης όσο και για να έχει τη δυνατότητα η κουζίνα να είναι ποιοτικά επαρκής. Η εμπειρία έχει δείξει ότι η επάρκεια της κουζίνας ενός εστιατορίου είναι αντιστρόφως ανάλογη με τον αριθμό των προτάσεων που κάνει το μενού. Παρόλα αυτά, η «Στροφή» τα καταφέρνει καλά γευστικά και δίνει στον ξένο επισκέπτη που δοκιμάζει τα πιά­τα της μια απόλυτα αξιοπρεπή εικόνα του τι σημαίνει ελληνική αστική κουζίνα σε συνδυασμό με κάποιες μικρές αναφορές στις τοπικές παραδόσεις.

Δοκίμασα αρκετά πιάτα χωρίς­ να βρω κάτι απωθητικό ή κάτι­ ξένο σε σχέση με αυτό που έχω στη μνήμη μου ως πρόταση ενός σπιτικού τραπεζιού. Βρήκα σωστό και νόστιμο το αρνάκι με πατάτες φούρνου, γλυκοφάγωτη την κρεμμυδόπιτα σε χωριάτικο φύλλο με ξερή μυζήθρα και καλοφτιαγμένο το σμυρναίικο χοιρινό «μαστέλο» στη γάστρα, με ρεβίθια, κοκκάρι και ανθοτύρι.

Περίμενα όμως πιο χυλωμένο το ρύζι (ήταν κριτσανιστό στο στόμα) στις γεμιστές ντομάτες και θα επιθυμούσα μεγαλύτερη ένταση σε ό,τι αφορά το κολοκύθι στους κολοκυθοκεφτέδες. Ωστόσο και τα συγκεκριμένα πιά­τα στέκονται σχετικά καλά. Τέλος, η wine list υπηρετεί με αξιοπρέπεια το μενού χωρίς να προσφέρει κάτι παραπάνω, ενώ τα επιδόρπια (δοκίμασα έναν κλασικό μπακλαβά κι ένα εκμέκ με παγωτό) είναι νόστιμα και κλείνουν ευχάριστα το δείπνο.

Η επίσκεψη του κριτικού στο εστιατόριο έγινε στις 11/6.

ΣΤΡΟΦΗ Ροβέρτου Γκάλη 25, Μακρυγιάννη, 2109214130. Ωράριο λειτουργίας: Καθημερινά μεσημέρι-βράδυ, εκτός Δευτέρας. Τιμή: € 25-35 (το άτομο χωρίς ποτά και κουβέρ). Πρόσβαση ΑμεΑ: Όχι. Πάρκινγκ: Στους γύρω δρόμους.