Διεύθυνση:
Tηλ:
Τιμές:
€60 - €85
Αστικό περιβάλλον υψηλών προδιαγραφών, μοναδική θέα στον ιερό βράχο και γεύσεις με ελληνικό πρόσημο κι επίπεδο.
Σε ένα εστιατόριο δύο είναι οι λόγοι που μπορεί να σε κάνουν να πας. Ο πρώτος είναι, φυσικά, το είδος και η ποιότητα του φαγητού. Ο δεύτερος (τουλάχιστον τυπικά, διότι αρκετές φορές είναι βασικός) έχει να κάνει με το περιβάλλον, την ατμόσφαιρα και τη θέα που προσφέρει το μαγαζί. Σε ό,τι αφορά την τελευταία, και ανάμεσα στις επιλογές που σου δίνει η Αθήνα, ο «Διόνυσος» έχει σίγουρα μια καλή θέση στην πρώτη εξάδα. Η εικόνα της Ακρόπολης σε «απόσταση χεριού» είναι ένα μαγευτικό θέαμα όχι μόνο το βράδυ, που είναι φωτισμένη, αλλά και το μεσημέρι. Το καταπράσινο περιβάλλον (Θέατρο Ηρώδου του Αττικού κ.λπ.) σχεδόν κόβει την ανάσα και σε συνδυασμό με το ότι το απολαμβάνεις σε ένα χώρο που χρωστά την ύπαρξή του σε μεγάλες προσωπικότητες των τεχνών, όπως οι αρχιτέκτονες Προκόπης Βασιλειάδης και Δημήτρης Πικιώνης, ο ζωγράφος Γιάννης Μόραλης και η κεραμίστρια Ελένη Βερναρδάκη, κάνει την επίσκεψη αναγκαία και όχι μόνο για μια-δυο φορές.
Εδώ λοιπόν υπεισέρχεται ο άλλος λόγος τον οποίο έγραψα και παραπάνω. Σε ό,τι αφορά την ποιότητα της γεύσης, ο «Διόνυσος», βοηθούντων τόσο των όσων προανέφερα όσο και της εμβληματικής του θέσης, που προσελκύει σμήνη τουριστών, είναι ένα απόλυτα παρεξηγημένο σημείο εστίασης. Αυτό που ισχύει για τη συντριπτική πλειονότητα των αποκαλούμενων «τουριστικών μαγαζιών» (φαγητό ασήμαντο, «bon pour l’orient») δεν αφορά τον «Διόνυσο».
Απλώς και μόνο διότι ο συγκεκριμένος χώρος είναι ένα εστιατόριο με καλό φαγητό, που συμβαίνει να βρίσκεται στον ομφαλό του τουριστικού ενδιαφέροντος της πόλης. Ο νεαρός σεφ Βασίλης Πορής κάνει πολύ καλή δουλειά κι έχει στη διάθεσή του μια καλά οργανωμένη brigade, η οποία κρατάει ψηλά το γευστικό επίπεδο ακόμη και όταν ο ίδιος είναι απών, όπως έτυχε και το βράδυ της επίσκεψής μου.
Το μενού είναι εκτενές σε προτάσεις, με έντονο το στοιχείο της ελληνικότητας αλλά και με αρκετά πιάτα με διεθνές πρόσημο. Παρά ταύτα, και παρά το μεγάλο αριθμό των κουβέρ (μέχρι και πεντακόσια ημερησίως), η κουζίνα ανταποκρίνεται με ποιοτική επάρκεια, ενώ το σέρβις είναι αποτελεσματικό κι ευγενικό. Από τα αρκετά πιάτα που δοκίμασα θα επισημάνω με σαφές θετικό πρόσημο την πυκνή, γευστική μεσογειακή ψαρόσουπα με τρυφερά κομμάτια σφυρίδας, τον πολύ καλό καβουρμά σε φωλιά πατάτας με αβγό ποσέ και τους άψογους λαχανοντολμάδες με ανηθάτο αβγολέμονο. Καλό πιάτο είναι επίσης και το μαύρο κριθαράκι θαλασσινών, το οποίο ξεφεύγει λίγο με έναν υπερτονισμό της γλυκύτητας στο πιάτο.
Λίγη προσοχή χρειάζεται και το αρνάκι, το οποίο συνοδεύεται από ρύζι αρωματισμένο με κρόκο Κοζάνης. Στο συγκεκριμένο πιάτο το πρόβλημα είναι κυρίως αναλογιών κι αισθητικής: το υπερβολικό ρύζι «πνίγει» το πολύ καλό αρνάκι και ο τρόπος παρουσίασης του πιάτου το κάνει να φαίνεται κοινότοπο και ασήμαντο, παρά το καλό γευστικό αποτέλεσμα. Όσον αφορά τα επιδόρπια, τέλος, και κυρίως τα παραδοσιακά σιροπιαστά, απαιτείται κάτι καλύτερο. Κατόπιν όλων αυτών, η πρόταση είναι προφανής. Η επίσκεψη επιβάλλεται – ειδικά τώρα το καλοκαίρι. Μοναδικός εξωτερικός χώρος, καταπράσινο περιβάλλον, αίσθηση πολιτισμού και Ιστορίας, καλό φαγητό... Τι άλλο μπορεί να θέλετε;
Η επίσκεψη του κριτικού στο εστιατόριο έγινε στις 23/4.
ΔΙΟΝΥΣΟΣ Ροβέρτου Γκάλη 43, Μακρυγιάννη, 2109233182. Ωράριο λειτουργίας: Και μεσημέρι. Τιμή: €48-60 (το άτομο χωρίς ποτά και κουβέρ). Πρόσβαση ΑμεΑ: Ναι. Πάρκινγκ: Ναι.
